PODATKI 2020 - pakiet STANDARD
Kodeks pracy 2020. Praktyczny komentarz z przykładami
Jak przygotować się do zmian 2020 Podatki. Rachunkowość. Prawo pracy. ZUSINTERPRETACJA ORGANU PODATKOWEGO - GŁÓWNA TEZA
Jeżeli wierzytelność została uprzednio zaliczona do przychodów należnych, odpłatność za jej zbycie nie zwiększa już przychodów zbywcy. W tym przypadku następuje jedynie spłata należności zaliczonej już wcześniej do przychodów. Jednocześnie, zbywca wierzytelności nie uwzględnia w kosztach uzyskania przychodów kwoty odpowiadającej wartości nominalnej zbywanej wierzytelności, zaliczonej do przychodów na podstawie art. 12 ust. 3 updop.
Do kosztów zbywca może jedynie zaliczyć stratę powstałą w wyniku tej transakcji (art. 16 ust. 1 pkt 39 updop). Strata występuje wówczas, gdy kwota uzyskana przez podatnika ze sprzedaży wierzytelności jest niższa od kwoty nominalnej zbywanej wierzytelności, zaliczonej do przychodów należnych.
KOMENTARZ EKSPERTA
Wierzytelność jest prawem majątkowym. W związku z jej sprzedażą spółka uzyskuje przychód. Kwestia sprzedaży wierzytelności została uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej kc.). Na podstawie art. 509 kc. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. W związku ze sprzedażą wierzytelności zbywca uzyskuje przychód ze zbycia tego prawa majątkowego. Zasadniczo przychodem z odpłatnego zbycia praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie (art. 14 ust. 1 updop). Choć organy podatkowe mogą badać czy nie odbiega ona znacznie od wartości rynkowej i tym przypadku ustalić przychód w wysokości wartości rynkowej . W praktyce jednak musiałaby w takim przypadku badać stopień wypłacalności dłużnika.
Kosztem uzyskania przychodu będzie wartość zbywanej wierzytelności oraz ewentualne dodatkowe wydatki poniesione w związku z transakcją sprzedaży wierzytelności. Zazwyczaj przychód z tytułu sprzedaży wierzytelności jest znacznie niższy od jej wartości nominalnej i zbywający ponosi stratę na jej sprzedaży. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 updop , za koszty uzyskania przychodów nie uważa się strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, chyba że wierzytelność ta uprzednio, została zarachowana jako przychód należny. A zatem jedynie ta część wierzytelności która uprzednio była zarachowana jako przychód należny może być kosztem uzyskania przychodu.
Należy zatem zgodzić się ze stanowiskiem że strata ze sprzedaży wierzytelności uprzednio zaliczonej do przychodów jest kosztem uzyskania przychodu. Warto jednak zauważyć że w przypadku sprzedaży wierzytelności na która składa sie również podatek VAT nie będzie on zaliczany do kosztów. Nie jest on bowiem przychodem (art. 12 ust.4 pkt 9 updop). Również przepisy art.16 ust.1 pkt 46 lit. b updop. nie przewidują w takim przypadku zaliczenia do kosztów podatkowych podatku należnego.
W przypadku, gdyby na sprzedawaną wierzytelność składały się niezapłacone odsetki od niej, to również nie będą stanowiły kosztu ze sprzedaży wierzytelności. Także one nie były bowiem przychodem (art. 12 ust. 4 pkt 2 updop).
Interpretację skomentował
Krzysztof Rustecki
Ekspert w zakresie prawa podatkowego
