Jakie korzyści przynosi ustanowienie zastawu rejestrowego

Na czym polega zastaw rejestrowy?

Zastaw rejestrowy do obowiązującego porządku prawnego został wprowadzony ustawą z dnia z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz. U. z 1996 Nr 149, poz. 703 ze zm., dalej jako: „ZastRejU”). Przedmiotowa instytucja należy do najpopularniejszych sposobów zabezpieczenia roszczeń w obrocie gospodarczym. Potwierdzeniem powyższego twierdzenia jest przede wszystkim okoliczność, iż z chwilą ustanowienia zastawu wierzyciel nabywa prawo, zgodnie z którego treścią będzie mógł dochodzić zaspokojenia z obciążonej rzeczy bez względu na to czyją stała się własnością. Będzie miał też pierwszeństwo przed innymi wierzycielami właściciela obciążonej rzeczy.

Warto zwrócić uwagę, że zastaw rejestrowy może stanowić możliwość zabezpieczenia odsetek, roszczeń ubocznych wskazanych przez strony w umowie zastawniczej oraz koszty zaspokojenia zastawnika (wierzyciela) mieszczące się w sumie wskazanej we wpisie zastawu. Ustawa o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów wskazuje na katalog przedmiotów, które mogą zostać objęte zastawem rejestrowym

Jaki przedmiot może zostać objęty instytucją zastawu rejestrowego?

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że zabezpieczenie roszczeń zastawem może następować w stosunku do rzeczy ruchomych i zbywalnych praw majątkowych, z wyjątkiem praw mogących być przedmiotem hipoteki oraz wierzytelności, na których została ustanowiona hipoteka, jak również statki morskie oraz statki w budowie mogące być przedmiotem hipoteki morskiej.

Artykuł 7 ust. 2 ZastRejU zawiera przykładowe wyliczenie przedmiotów zastawu, wskazując, że zastawem rejestrowym można w szczególności obciążyć:

1) rzeczy oznaczone co do tożsamości;

2) rzeczy oznaczone co do gatunku, jeżeli w umowie zastawniczej określona zostanie ich ilość oraz sposób wyodrębnienia od innych rzeczy tego samego gatunku;

3) zbiór rzeczy ruchomych lub praw, stanowiący całość gospodarczą, choćby jego skład był zmienny; 4) wierzytelności;

5) prawa na dobrach niematerialnych;

6) prawa z papierów wartościowych;

7) prawa z niebędących papierami wartościowymi instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94 ze zm.).

W jaki sposób ustanowić zastaw rejestrowy oraz kto może tego dokonać?

Do skutecznego ustanowienia zastawu rejestrowego wymagane jest zawarcie umowy o ustanowienie tego zastawu (umowa zastawnicza) między osobą uprawnioną do rozporządzania przedmiotem zastawu (zastawcą), a wierzycielem (zastawnikiem) oraz wpis do rejestru zastawów (art. 3 ust.1 ZastRejU). Przedmiotowa umowa zastawnicza powinna być pod rygorem nieważności zawarta na piśmie.

Polecamy: Jak wygrać przetarg - poradnik dla małych i średnich firm (książka)

Obowiązujące przepisy wyraźnie stanowią, że podmiotem przedmiotowej umowy zastawniczej może zostać każdy, kto posiada zdolność prawną. Dotyczy więc to zarówno osób fizycznych, osób prawnych, jak również jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, ale którym odrębne przepisy przyznają osobowość prawną. Pewne odstępstwo dotyczy z kolei spółki cywilnej, która nie może być podmiotem umowy zastawniczej. Niemniej jednak, w przedmiotowej sytuacji stronami umowy będą wspólnicy uprawnieni do reprezentowania spółki.

Zastawnik lub zastawca w terminie miesiąca od daty zawarcia umowy zastawniczej powinni złożyć wniosek o dokonanie wpisu zastawu rejestrowego do rejestru zastawów. Wniosek o wpis do rejestru zastawów składa się wyłącznie na urzędowych formularzach. Ustawodawca przewidział w przypadku nie dotrzymania wskazanego terminu oraz wymogu formalnego obowiązek odrzucenia wniosku. Ważne jest jednak, że instytucja zastawu rejestrowego może być ustanowiona tylko w celu zabezpieczenia wierzytelności określonego kręgu wierzycieli wskazanych w art. 1 ust. 1 w związku z art. 4 ZastRejU.

Zobacz także: Moja firma