REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Czym jest WIBOR? Czy jest uczciwie ustalany? Jak wpływa na kredyty hipoteczne?

Subskrybuj nas na Youtube
Czym jest WIBOR? Czy WIBOR jest uczciwie ustalany? Jak wpływa na kredyty hipoteczne?
Czym jest WIBOR? Czy WIBOR jest uczciwie ustalany? Jak wpływa na kredyty hipoteczne?
Fotolia

REKLAMA

REKLAMA

Od czasu wzrostu stóp procentowych zaczęło być znowu głośno o WIBOR-ze. Pojawiło się szereg artykułów na ten temat. Jest już informacja o pierwszym pozwie złożonym przeciwko bankowi stosującemu WIBOR w umowie kredytu hipotecznego. Głos zabrało też stowarzyszenie Stop Bankowemu Bezprawiu. Być może niektórzy kredytobiorcy zaczynają mieć nadzieję, że kancelariom prawnym uda się podważyć podstawy stosowania WIBOR w indywidualnej umowie kredytowej i zatrzymać wzrost oprocentowania kredytu, a może nawet unieważnić kredyt?

WIBOR (Warsaw Interbank Offer Rate). Jak wpływa na koszt kredytu? Czy banki poprawnie stosują WIBOR?

Rozumiemy, że sprawa wzrastających stóp procentowych może budzić emocje. Niewątpliwie wzrost WIBOR-u przekłada się na wzrost kosztów obsługi kredytu. Naturalnymi zaczynają być wówczas pytania czy WIBOR jest rzeczywiście dobrze ustalany, czy banki poprawnie go stosują w umowach? Oczywiście na takie pytania można szukać odpowiedzi. Trzeba to jednak zrobić w sposób rzeczowy, oparty na faktach i prawie. Tymczasem mamy wrażenie, że zarówno istotna część artykułów jaki i część wypowiedzi prawników w tej sprawie zawiera szereg informacji, które delikatnie mówiąc, mają dość luźny związek z tym czym jest wskaźnik referencyjny, jaki jest podział ról w jego tworzeniu i stosowaniu oraz jaki jest zakres odpowiedzialności z tym związanej, a przecież to wszystko wynika z obowiązującego w Unii Europejskiej Rozporządzenia o Wskaźnikach Referencyjnych (BMR). Warto więc może wiedzę na ten temat nieco uporządkować.

REKLAMA

WIBOR + marża = oprocentowanie kredytu. WIBOR jako bazowa cena pieniądza

REKLAMA

W relacji banku i klienta, który wziął kredyt hipoteczny, to czym jest WIBOR w umowie kredytu hipotecznego określa ustawa o kredycie hipotecznym oraz nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami. Zgodnie z jej treścią oprocentowanie nowego kredytu o zmiennym oprocentowaniu musi być ustalone jako suma wartości wskaźnika referencyjnego, takiego jak WIBOR i wysokości zapisanej w umowie marży.

Dla relacji klient-bank WIBOR jest zatem nie tyle abstrakcyjnym wytworem pomiaru danego rynku co określoną w umowie zmienną częścią oprocentowania. WIBOR jest po prostu bazową, zmienną ceną pożyczanego pieniądza, do której bank dodaje swoją marżę.

Jak ocenić prawidłowość stosowania WIBOR przez banki?

Kolejnym pytaniem może być to czy ta cena bazowa została przez bank prawidłowo zastosowana?

Aby na nie odpowiedzieć trzeba najpierw wyjaśnić czym jest „prawidłowe” odwołanie się w umowie do wskaźnika referencyjnego. Czy przed umieszczeniem danego wskaźnika referencyjnego w umowie Bank musi przeprowadzić badanie jego zgodności z BMR? A jeśli tak, to jak daleko takie badanie ma sięgać? Czy bank musi samodzielnie ocenić metodę ustalania wartości wskaźnika referencyjnego i dane na których się opiera? Sprawdzić czy ilość transakcji, która brana jest pod uwagę przy ustaleniu wskaźnika referencyjnego jest wystarczająca? Ocenić czy wskaźnik w prawidłowy sposób mierzy określony rynek?

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Istotą reformy wskaźników referencyjnych, której efektem jest rozporządzenie BMR, jest wprowadzenie jasnego podziału ról i odpowiedzialności w zakresie tworzenia i stosowania wskaźnika referencyjnego.

Centralną postacią w tej układance jest administrator wskaźnika.

REKLAMA

Administrator odpowiada za zdefiniowanie czym jest dany wskaźnik (tj. co dokładnie ma mierzyć) oraz określenie metody (czyli w jaki sposób dany wskaźnik ma być ustalany), a następnie za codzienne ustalanie i publikowanie wskaźnika zgodnie z przyjętą definicją i metodą. Aby administrator mógł wykonywać taką działalność, a banki stosować jego wskaźnik w umowach o kredyt hipoteczny, administrator musi dostać zgodę organu nadzoru (w naszym przypadku - Komisji Nadzoru Finansowego) oraz być wpisanym do publicznego rejestru administratorów w Unii Europejskiej. Innymi słowy, aby wskaźnik referencyjny mógł być stosowany jego administrator musi uzyskać swojego rodzaju „certyfikację”, czyli być oceniony i zaakceptowany przez organ nadzoru. Posiadanie tej certyfikacji oznacza potwierdzenie zgodności administratora i opracowywanych przez niego wskaźników referencyjnych z wymogami BMR.

W konsekwencji bank stosując dany wskaźnik w umowie z klientem nie tylko nie musi zastanawiać się czy dany wskaźnik jest zgodny z BMR lub czy dany administrator oraz jego wskaźniki spełniają wymogi prawa. Taka analiza jest poza zakresem kompetencji banku – została ona bowiem przekazana organowi administracji publicznej, który czuwa nad przestrzeganiem przepisów prawa. Dzięki przyjętemu rozwiązaniu sytuacja jest zero jedynkowa. Każdy wskaźnik opracowywany przez administratora wpisanego do rejestru ESMA jest zgodny z BMR. Banki nie mogą stosować innych wskaźników nawet, gdyby subiektywnie uznawały je za „lepsze”. Jest to sytuacja dokładnie taka sama jak ze szczepionkami na COVID-19. Każda szczepionka dopuszczona do stosowania w Polsce, i tylko taka szczepionka, może być przez lekarzy stosowana. Decyzja o dopuszczeniu szczepionki pozostaje poza kompetencjami danego lekarza i lekarz ten nie jest odpowiedzialny za skutki jej stosowania. Nawet gdy w internecie pojawiają się informacje o związanych z nią skutkach ubocznych.

Dlatego wypowiedzi, że banki nie mogą stosować WIBOR-u, bo choć formalnie jest on zgodny z BMR to nie spełnia zawartych w nim wymogów, bo nie opierają się wyłącznie na danych transakcyjnych, są nieprawdziwe. Albo jakiś wskaźnik posiada „certyfikat” na stosowanie i można go stosować, albo takiego certyfikatu nie posiada i nie można go stosować w kredytach hipotecznych. Nie ma niczego pomiędzy.

Podsumowując – zgodnie z prawem sprawa jest prosta: prawidłowe stosowanie WIBOR-u w umowie przez bank będzie miało miejsce tak długo jak jego administrator – GPW Benchmark - będzie wskaźnik ogłaszał i jak długo nie utraci wymaganego zezwolenia. Na prawidłowość stosowania przez banki WIBOR-u nie wpływa na ilu danych transakcyjnych WIBOR się opiera, ani jaka jest metoda jego opracowywania. Ocena poprawności WIBOR i zgodności z przepisami prawa leży poza kompetencją banków, które ten wskaźnik stosują – została ona natomiast przeprowadzona z pozytywnym wynikiem przez uprawniony do tego organ administracji publicznej – Komisję Nadzoru Finansowego.

Mity wokół WIBOR-u

Na takiej wyżej przytoczonej definicji „poprawności” moglibyśmy jako prawnicy właściwie poprzestać. Nie możemy się jednak oprzeć pokusie, aby odnieść się do paru mitów, które zaczynają wobec WIBOR-u narastać. Uważamy WIBOR za bardzo dobry wskaźnik referencyjny, który przetrwał różne burze i kryzysy na rynku finansowym, jakie miały miejsce przez prawie 30 lat jego istnienia. Szkoda byłoby aby przez różne, nie do końca prawdziwe twierdzenia, miałby on zostać zniszczony. To „zniszczenie” w kontekście wskaźnika, to utrata zaufania do rzetelności jego ustalania.

Pierwszym mitem, który pojawia się jak mantra w odniesieniu do WIBOR-u, to zarzut, że nie jest on prawidłowy, ponieważ nie opiera się on (tylko) na danych transakcyjnych.

Naszym zdaniem, kwestia „transakcyjności” w kontekście BMR jest prezentowana często w niewłaściwy sposób. Przede wszystkim BMR nie wymaga, że wskaźniki stopy procentowej opierały się wyłącznie na transakcjach. Owszem, BMR preferuje dane transakcyjne jako podstawę dla ustalenia wskaźnika. Preferencja ta wynika z przekonania, że wskaźnik oparty o dużą liczbę transakcji jest mniej podatny na manipulacje niż wskaźnik oparty o inne dane. Brak wystarczającej liczby transakcji w danym momencie nie oznacza jednak, że wskaźnika nie można opracowywać. Niską liczbę transakcji trzeba zrównoważyć zwiększeniem wymogów i kontroli w zakresie danych innych niż dane transakcyjne. W przypadku WIBOR-u, proces ustalania i przekazywania przez banki danych na potrzeby jego ustalania jest chyba najbardziej obwarowanym procedurami i kontrolą procesem, jaki funkcjonuje na polskim rynku finansowym. Myślę że dobrze zrobiłoby krytykom WIBOR-u, aby zobaczyli od środka jak procesy te wyglądają – ile par oczu sprawdza każdą daną przekazywaną do administratora, jak złożone są procesy kontrolne, jak rejestrowane są rozmowy i wszelka komunikacja związana z WIBOR-em, jak szczegółowo uregulowane są kwestie konfliktów interesów. W praktyce, naszym zdaniem, WIBOR-em praktycznie manipulować się nie da. Owszem, za granicą miały miejsce przypadki manipulacji LIBOR-em, ale były one możliwe jeszcze przez wprowadzeniem wymogów BMR. Takich przypadków w odniesieniu do WIBOR-u nikt ani przed BMR, ani w trakcie jego obowiązywania nigdy nie stwierdził.

Kolejna podnoszona często teza, to że wskaźnik stosowany przez bank w umowie zgodnie z BMR powinien odpowiadać kosztom finansowania banku. Z tak przyjętego założenia wynikać ma z kolei wniosek, że WIBOR nie jest zgodny z BMR, ponieważ nie odpowiada on rzeczywistym kosztom finansowania banku. Takie założenie, a w konsekwencji i całe oparte na nim rozumowanie, jest jednak błędne.

BMR nie wymaga aby wskaźnik referencyjny miał odpowiadać kosztom finansowania banku czy średnim kosztom finansowania banków. Stworzenie zresztą takiego wskaźnika referencyjnego byłoby trudne, o ile w ogóle możliwe. Banki mają bardzo różne źródła finansowania. Część z nich to depozyty terminowe, część środki trzymane na rachunkach bieżących, część to dłużne papiery wartościowe (zabezpieczone i niezabezpieczone), a część to pożyczki międzybankowe. Źródła kosztów finansowania i zakres ich wykorzystania różnią się w zależności od banku i trudno by było przyjąć jakiś wskaźnik, który by „uśredniał” ten koszt dla każdego banku. Dlatego jeżeli występują wskaźniki, które definiują się jako wskaźniki mierzące koszty finansowania (np. EURIBOR czy WKF), to mierzą one koszt pozyskania funduszy z określonego, wybranego źródła - czy to z hurtowego rynku pieniężnego jak w przypadku EURIBOR-u, czy to z niezabezpieczonych depozytów terminowych składanych w bankach spółdzielczych będących panelistami WKF. Innymi słowy, wskaźniki te nie mierzą faktycznego kosztu finansowania banków, a jedynie uśrednioną cenę pozyskania przez banki finansowania z określonego, wybranego źródła.

Co więcej, z faktu że takie wskaźniki istnieją nie można wyprowadzać wniosku, że jest to jedyna czy też preferowana forma określenia tego co wskaźnik stopy procentowej powinien mierzyć. Zgodnie z BMR wskaźnik stopy procentowej określa stopę, według której banki mogą udzielać pożyczek innym bankom lub agentom lub pożyczać od innych banków lub agentów na rynku finansowym. Wskaźnik referencyjny to po prostu cena bazowa, po której bank może przyjąć lub złożyć pożyczkę na określonym rynku.

Określenie rynku, na którym mierzona jest cena bazowa, BMR pozostawia pozostającemu pod nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego administratorowi.

Definicja WIBOR-u wg Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. (GPW)

W odniesieniu do WIBOR-u, GPW zdefiniowało go następująco:
Wskaźnik WIBOR jest wskaźnikiem referencyjnym stopy procentowej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 22 Rozporządzenia o Wskaźnikach Referencyjnych, odzwierciedlającym poziom stopy procentowej, po jakiej podmioty spełniające Kryteria Uczestnika Fixingu mogłyby składać Depozyty na określone Terminy Fixingowe w innych podmiotach, spełniających Kryteria Uczestnika Fixingu.”

Upraszczając: WIBOR jest uśrednioną potencjalną ceną sprzedaży pieniądza przez polski bank innemu polskiemu bankowi. WIBOR jest więc bazową, hurtową ceną sprzedaży pieniądza. Ta cena bazowa jest wartością uśrednioną. Nie oznacza ona jednak, że każda pojedyncza pożyczka na rynku międzybankowym jest według WIBOR-u oprocentowana. Dla danego banku i danej transakcji na rynku międzybankowym cena może być od tej wartości niższa lub wyższa. Dlatego dany bank stosując WIBOR w umowie z klientem nie realizuje jakiejś dodatkowej, nieujawnionej marży (jak czasem się sugeruje), ale po prostu stosuje wskaźnik jako punkt odniesienia (bazę), do której dodaje marżę wskazaną w umowie. Baza ta pozostaje zaś na dany dzień ustalona przez niezależny i nadzorowany podmiot – administratora.

Czy WIBOR jest "brany z powietrza"? WIBOR a stopa referencyjna NBP

Kolejnym mitem, który się pojawia jest stwierdzenie, że WIBOR jest brany z „powietrza”, bo nie opiera się na rzeczywistości ekonomicznej, nie opiera się na żadnych weryfikowalnych czynnikach. Także ten zarzut nie jest jednak zgodny z prawdą. Owszem, banki ostatnimi czasy nie zawierają między sobą zbyt wielu transakcji. Międzybankowy rynek depozytów hurtowych nie jest jednak nieaktywny. Ten rynek ma bowiem jednego ogromnego „gracza” – Narodowy Bank Polski.

Stopa referencyjna Narodowego Banku Polskiego to po prostu cena po jakiej Narodowy Bank Polski kupuje od banków pieniądze. Dla banku to właśnie ta cena - stopa referencyjna - jest punktem odniesienia dla ceny, po jakiej mógłby pożyczyć od innego banku pieniądze. WIBOR jako wypadkowa cen sprzedaży pieniądza oferowana przez banki innym bankom jest bardzo ściśle powiązany z ceną, jaką za pieniądz oferuje im podmiot dominujący na rynku, czyli Narodowy Bank Polski. Oczywiście te wartości nie są identyczne. Stopa NBP to cena nabycia pieniądza na 7 dni, a WIBOR to bazowa cena sprzedaży pieniądza np. na trzy lub sześć miesięcy (w zależności od terminu WIBOR-u). W cenie sprzedaży pieniądza na dłuższe okresy bank musi uwzględnić dodatkowe czynniki takie jak oczekiwania co do poziomu przyszłych stóp procentowych - oparte zarówno na własnych analizach jak i wypowiedziach prezesa NBP. Niezależnie jednak od tych różnic WIBOR ma bardzo silne powiązanie ze stopą referencyjną Narodowego Banku Polskiego. Czy to jest słabość WIBOR-u? Naszym zdaniem wprost przeciwnie. Powiązanie ze stopą referencyjną Narodowego Banku Polskiego, którą sam kodeks cywilny uznaje za najbardziej wiarygodne odniesienie do ceny pieniądza to wielka zaleta WIBOR-u. To właśnie w oparciu o stopę referencyjną Narodowego Banku Polskiego ustala się odsetki ustawowe czy odsetki maksymalne. W konsekwencji właśnie tego powiązania WIBOR jest wskaźnikiem stabilnym i bardziej odpornym na zawirowania rynkowe niż wskaźnik, który opierałby się wyłącznie na danych z depozytów z określonego źródła.

Czy gdyby WIBOR był oparty o depozyty konsumenckie, to kredyty były tańsze?

Wyobraźmy sobie dla odmiany, że WIBOR opierałby się na depozytach od klientów detalicznych. Owszem dzisiaj byłby niższy. Tylko czy przekładałoby się to na niższe odsetki od kredytów? Naiwnym byłoby tak twierdzić. Przy kredytach opierających się o wskaźnik odnoszący się depozytów detalicznych bank stosowałby po prostu wyższą marżę aby na dzień udzielenia kredytu uzyskać pokrycie kosztów, jakie wiążą się z udzieleniem kredytu. Te koszty to nie tylko odsetki płacone przez bank od depozytów, ale też również pozostałe koszty ponoszone przez bank związane z „produkcją” kredytu hipotecznego. Bank jak każdy inny przedsiębiorca, który wytwarza towar, kiedy określa cenę bazową towaru uwzględnia w niej nie tylko koszt zakupu surowca koniecznego do wytworzenia produktu, ale także wszystkie inne koszty ponoszone w związku z wytworzeniem i sprzedażą produktu. Tak więc niższa wartość wskaźnika w dniu udzielenia kredytu przekładałaby się na wyższą marżę.
Wyobraźmy sobie wskaźnik oparty o depozyty konsumenckie, w sytuacji w której banki nagle potrzebują dodatkowego finansowania. Banki podwyższają ceny depozytów. Nasz wskaźnik rośnie, ale nasza ustalona wcześniej marża pozostaje stała. Wskaźnik odrywa się o tej „oficjalnej” ceny pieniądza jaką jest stopa Narodowego Banku Polskiego. Z taką sytuacją mieliśmy do czynienia w 2009 roku po upadku Lehman Brothers – oferowane odsetki od depozytów poszybowały do niewidzianych od dawna poziomów. Gdyby WIBOR oparty był wtedy na depozytach, klienci płaciliby dużo większe raty. Jako konsument wolę już polegać na wskaźniku powiązanym ze stopą Narodowego Banku Polskiego niż być narażony na zawirowania działania systemu bankowego.

Oczywiście nie ma nic złego w tym, że w ramach publicznego dyskursu podnoszone są różne postulaty reformy WIBOR-u. Zakładamy, że jego administrator - GPW Benchmark - w głosy te uważnie się wsłuchuje i na bieżąco analizuje poprawność funkcjonowania metody ustalania WIBOR-u. Być może kiedyś dojdzie do wniosku, że WIBOR należy zreformować lub nawet zastąpić innym wskaźnikiem. Dopóki jednak to nie nastąpi musimy jako klienci banków zaakceptować WIBOR, tak jak musimy żyć z wyższymi cenami wielu dóbr konsumpcyjnych, których używamy każdego dnia. Musimy też żyć z rosnącą ceną pieniądza. WIBOR jako miernik bazowej ceny pieniądza, tak jak inne mierniki ceny, nie jest odporny na zjawisko zwane inflacją.

Marcin Bartczak i Marek Trzos-Rastawiecki, partnerzy w kancelarii ITMA Bartczak, Dulska, Trzos-Rastawiecki sp.k.

Źródło informacji: GPW

WIBOR, WIBID - złotowe depozyty międzybankowe

Złotowe depozyty międzybankowe - wyliczenia GPW Benchmark - 2022-04-06.

Termin* WIBID** WIBOR***
ON_BID 3,41 3,71
TN_BID 3,93 4,23
1W 4,05 4,25
2W 4,06 4,26
1M 4,10 4,30
3M 4,72 4,92
6M 4,99 5,19
1Y 5,10 5,30

*Środki na:

O/N (over night) - środki pożyczane na jeden dzień, na dziś

T/N (tomorrow next)- środki pożyczane na jeden dzień, od jutra

1 W - tydzień

2 W - 2 tygodnie

1 M - 1 miesiąc

3 M - 3 miesiące

6 M - 6 miesięcy

1 Y - rok.

**WIBID - wskaźnik referencyjny stopy procentowej odzwierciedlający poziom stopy procentowej, po jakiej Depozyty na określone Terminy Fixingowe byłyby przyjmowane przez podmioty spełniająceKryteria Uczestnika Fixingu od innych podmiotów, spełniających Kryteria Uczestnika Fixingu.Administratorem wskaźnika jest GPW Benchmark S.A.

***WIBOR - wskaźnik referencyjny stopy procentowej odzwierciedlający poziom stopy procentowej, po jakiej Depozyty na określone Terminy Fixingowe byłyby składane przez podmioty spełniająceKryteria Uczestnika Fixingu w innych podmiotach, spełniających Kryteria Uczestnika Fixingu.Administratorem wskaźnika jest GPW Benchmark S.A.(PAP Biznes)

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
PKWiU 2025 - będzie nowa klasyfikacja statystyczna wyrobów i usług

W wykazie prac legislacyjnych rządu opublikowano niedawno Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Nowa PKWiU 2025 zastąpi obecnie obowiązującą PKWiU 2015.

Bezpłatny webinar: Rozliczanie branży budowlanej i deweloperskiej. Jak uniknąć najczęstszych błędów?

Branża budowlana i deweloperska to sektory, w których każdy szczegół w rozliczeniach finansowych ma znaczenie, a konsekwencje popełnianych błędów mogą być daleko idące. Zarówno w księgach rachunkowych, jak i w rozliczeniach podatkowych precyzyjna klasyfikacja realizowanych prac jest kluczowa.

Usługi dietetyczne są zwolnione z VAT. Ale nie te świadczone na rzecz osób zdrowych. Dlaczego?

Usługi dietetyczne, które nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego (związanego z celem medycznym), w szeregu przypadków nie mogą również korzystać ze zwolnienia podmiotowego (limit obrotów do 200 000 zł rocznie). Oznacza to, że dietetycy świadczący usługi doradztwa w zakresie dietetyki (konsultacji indywidualnych) opodatkowane VAT muszą zarejestrować się jako czynni podatnicy VAT, niezależnie od wysokości swoich obrotów i doliczać do ceny swoich usług netto podatek VAT w stawce 23%. Problem w tym, że wiele usług dietetyków ma charakter złożony (szkolenia z zakresu diet, podawanie w internecie pakietów diet dla osób zaliczanych do określonych kategorii wiekowych itp). Dlaczego usługi dietetyków świadczone na rzecz osób zdrowych nie korzystają ze zwolnienia z VAT wyjaśnił WSA w Gliwicach w wyroku z 29 stycznia 2025 r.

Niższe grzywny za niektóre przestępstwa skarbowe od 2026 roku. Nowelizacja Kks i Ordynacji podatkowej przyjęta przez rząd

W dniu 27 maja 2025 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy (kks) oraz ustawy - Ordynacja podatkowa, przedłożony przez Ministra Finansów. Ta nowelizacja ma na celu uproszczenie administracyjnych obowiązków podatkowych oraz złagodzenie kar za przestępstwa skarbowe, które nie powodują bezpośrednich strat w podatkach.

REKLAMA

JPK_KR_PD już nadchodzi – nowy obowiązek dla podatników CIT. Czy Twoja firma jest gotowa?

Nowy plik JPK_KR_PD to nie tylko kolejne wymaganie fiskusa, ale prawdziwa rewolucja w raportowaniu księgowym. Od 2025 roku obowiązek ten obejmie duże firmy, od 2026 – podmioty zobowiązane do przesyłania ewidencji JPK VAT, a od kolejnego roku – pozostałych podatników CIT. Zmiany w planie kont, nowe struktury danych, testy, audyty – przygotowań jest sporo, a czasu coraz mniej. Zobacz, co musisz zrobić, by nie obudzić się z ręką w księgowym chaosie.

Kiedy członek rodziny współpracujący przy rodzinnym biznesie musi być zgłoszony do ZUS?

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych nakłada obowiązek zgłoszenia do ZUS i odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność i z szeroko rozumianymi zleceniobiorcami. Podobnie czyni ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego. Analizy wymaga zatem, kto spełnia definicję takiej osoby współpracującej i czy jej sytuacja uzależniona jest od formy tej współpracy - umownej bądź bezumownej. Spory z ZUS w przedmiocie obowiązku objęcia osób współpracujących ubezpieczeniami społecznymi trafiają aż do Sądu Najwyższego, warto więc wziąć pod uwagę również aktualne orzecznictwo w tej materii.

Francuska Administracja Celna wprowadza nowy system Obligatoryjnej Koperty Logistycznej (ELO). Co muszą wiedzieć przewoźnicy? Uproszczenie procedur dla kierowców

ELO to cyfrowe rozwiązanie, które usprawni proces odprawy celnej na granicy między Francją a Wielką Brytanią. Jest to francuski odpowiednik GMR - system będzie wymagać utworzenia jednej elektronicznej „koperty logistycznej” dla każdego pojazdu, zawierającej wszystkie niezbędne dane celne oraz deklaracje bezpieczeństwa.

Stracił rodzinę w wypadku i miał zapłacić zaległy podatek. WSA kontra skarbówka

Mimo że jako dziecko stracił całą rodzinę w tragicznym wypadku, a wypłacone mu po latach odszkodowanie miało choć częściowo złagodzić tę krzywdę, organy skarbowe domagały się od Huberta zapłaty blisko 150 tys. zł podatku od odsetek. Sprawa trafiła aż do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który uznał stanowisko fiskusa za niesprawiedliwe. Teraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie przyznał rację Rzecznikowi Praw Obywatelskich i uchylił decyzje skarbówki — choć wyrok wciąż nie jest prawomocny.

REKLAMA

Opłata skarbowa od pełnomocnictwa - zmiany od 2025 roku

Krajowa Informacja Skarbowa przypomniała w komunikacie, że od 1 stycznia 2025 r. zmianie uległy przepisy regulujące zasady wnoszenia opłaty skarbowej od pełnomocnictw składanych w formie elektronicznej za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.

Jak Ministerstwo Finansów liczy lukę VAT? Metodą odgórną (top – down)

Ministerstwo Finansów poinformowało w komunikacie z 22 maja 2025 r., że metoda liczenia luki VAT od lat pozostaje niezmienna a jej opis jest opublikowany na stronie resortu. Luka VAT liczona jest względem VAT w ujęciu rachunków narodowych publikowanych przez GUS, tj. w ujęciu memoriałowym, w którym dochody ujmowane są za okres od lutego do stycznia kolejnego roku. Szacunki luki VAT dla lat 2022-2023, pomimo uwzględnienia wpływu istotnych zmian systemowych (m.in. tarcze antyinflacyjne, rekompensaty energetyczne) wskazują na znaczący wzrost luki względem poprzedzających ich lat. W 2023 roku luka VAT wynosiła 13,5%. Obecne szacunki wskazują na zmniejszenie się luki VAT w Polsce w 2024 r. do 6,9%.

REKLAMA