Od jakiej wartości należy rozpocząć amortyzację środków trwałych wniesionych aportem do spółki z o.o.

Ustawodawca przewidział w powyższym przepisie dowolność ustalenia wartości początkowej wnoszonego aportem środka trwałego, ograniczając ją jedynie parametrem jej wartości maksymalnej, która nie może przekraczać wartości rynkowej tego środka trwałego.

Stosownie zaś do art 14 ust 2 ustawy o CIT wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jeżeli więc podatnik jest w stanie określić wartość rynkową wnoszonego aportem środka trwałego (przy uwzględnieniu przesłanek zawartych w powyższym artykule), wartość ta wyznacza górną granicę, jaką można przyjąć dla wartości początkowej tego środka trwałego.

Co do zasady, odpisy amortyzacyjne ustalone zgodnie z przepisami ustawy o CIT stanowią koszty uzyskania przychodów.

Polecamy:Kalkulator amortyzacji środków trwałych

Jednakże w sytuacji wniesienia środków trwałych w postaci aportu trzeba uwzględnić treść art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o CIT, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej, m.in. środków trwałych nabytych w formie wkładu niepieniężnego od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej.

Wobec powyższego w sytuacji gdyby wartość początkowa środka trwałego została ustalona według wartości rynkowej przekraczającej wartość nominalną wydanych w zamian udziałów, to podatnik mógłby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane od wartości nieprzekraczającej wartości nominalnej wydanych w zamian za aport udziałów.

Warto zobaczyć: CIT

Powyższe uwagi znajdują także swoje potwierdzenie w poglądach wyrażanych przez organy podatkowe i sądownictwo. Przykładowo NSA w Łodzi w wyroku z dnia 6 lutego 2003 r., (I SA/Łd 946/01), wskazał, że "dwa limity wyznaczają maksymalną wysokość wartości początkowej środków trwałych wniesionych jako aport do spółki z o.o.: 1) wartość rynkowa, 2) nominalna wartość udziałów objętych za aport, który stanowią środki trwałe. Nie można zatem zgodzić się, że podstawowe znaczenie ma jedynie to, czy ustalona wartość początkowa środków trwałych wniesionych jako aport nie przewyższa ich wartości rynkowej. Tak samo istotna jest nominalna wartość udziałów objętych za ten aport".

Zobacz także: Amortyzacja wartości firmy – porada

Podkreślenia wymaga także fakt, że w sytuacji, gdy przedmiotem aportu byłyby nie poszczególne środki trwałe, lecz przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, zastosowanie znalazłyby uregulowania art. 16g ust.1 pkt 9 i 10 a ustawy o CIT.

Zgodnie z tymi przepisami w sytuacji nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podmiotu wnoszącego aportu (zasada kontynuacja podstawy amortyzacji).