Jak rozliczyć inwestycję w obcym środku trwałym po rozwiązaniu umowy najmu

Tak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 października 2010 r. (III SA/Wa 738/10).

Nakłady poniesione w celu przystosowania do przyjętych standardów prowadzonej działalności 

Spółka prowadzi sprzedaż prasy oraz wyrobów pozaprasowych w punktach sprzedaży detalicznej (kioski oraz saloniki prasowe) na terenie całego kraju. Część pomieszczeń, w których działalność jest prowadzona, nie stanowi własności spółki, ale jest przez nią wynajmowana od innych podmiotów. Zdarza się, że konieczne jest dokonanie w nich inwestycji, w tym niezbędnych prac adaptacyjnych.

Jeśli dana lokalizacja nie spełnia zakładanych celów i generuje straty, spółka stara się zakończyć najem w tym miejscu. W większości przypadków zawarte umowy najmu nie przewidują jednak możliwości zwrotu przez wynajmującego wydatków poniesionych na ulepszenie przedmiotowych obiektów, ani też zwrotu sfinansowanego wyposażenia. W momencie rozwiązania umowy spółka wykreśla środek trwały z ewidencji, a tym samym dokonuje likwidacji środka trwałego.

Polecamy: Jak wybrać formę opodatkowania firmy

W związku z powyższym, spółka zadała organowi podatkowemu pytanie, czy strata odpowiadająca niezamortyzowanej wartości początkowej inwestycji w obcy środek trwały w postaci wydatków poniesionych na dostosowanie zajmowanego na podstawie umowy najmu lokalu do prowadzonej działalności może zostać zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Czy strata stanowi koszt?

Zdaniem spółki, wspomniana strata może zostać zaliczona przez nią do kosztów uzyskania przychodów, gdyż spełnia przesłanki określone w art. 15 ustawy o CIT. Jedynie przepis art. 16 ust. 1 pkt 6 wyłącza z możliwości zaliczenia do kosztów „straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności”.

W omawianym przypadku jednak, rozwiązanie umowy najmu, nie jest zmianą rodzaju prowadzonej działalności, co w konsekwencji oznacza, że straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych. Samo pojęcie likwidacji należy natomiast rozumieć w sposób szeroki, a nie jako fizyczne unicestwienie przedmiotów.

Polecamy: Podatki 2011

Dyrektor Izby Skarbowej w wydanej interpretacji indywidualnej (sygn. IPPB5/423-705/09-2/AJ) uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Organ podatkowy stwierdził, że w omawianej sprawie nie występuje strata. Musi ona bowiem powstać wskutek przyczyn losowych, nieleżących w zasięgu decyzyjnym podmiotu.