Cienka kapitalizacja i limit kosztów usług niematerialnych

Jak wynika z liczby złożonych wniosków o wydanie indywidualnych interpretacji podatkowych (ponad 1000) oraz pojawiających się już wyroków sądów administracyjnych, powyższe zmiany nie są dla podatników oczywiste i proste do zrozumienia oraz wdrożenia. Jednym z problemów jest rozliczenie gwarancji i poręczeń udzielanych pomiędzy podmiotami powiązanymi. Do tej tematyki nawiązał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 19 kwietnia 2019 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.77.2019.1.ŚS (dalej: Interpretacja).

Nowa „Cienka kapitalizacja”

W myśl art. 15c ust. 1 ustawy o CIT podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Warto zwrócić uwagę, że nowe przepisy rozciągają stosowanie ograniczenia zaliczania odsetek do kosztów uzyskania przychodów na wszystkich podatników, a nie tylko podatników otrzymujących pożyczkę od podmiotu powiązanego. Zatem do kalkulacji limitu brane będą pod uwagę wszystkie pożyczki i kredyty.

W sytuacji, gdy u danego podatnika nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza 3 mln zł, wskaźnik obliczony na podstawie EBITDA należy stosować dopiero do nadwyżki ponad wspomnianą kwotę 3 mln zł, zgodnie z art. 15c ust. 14 ustawy o CIT (wyrok z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn. I SA/Wr 7/19).

Pomimo że w art. 15c ust. 12 ustawy o CIT nie wskazano bezpośrednio kosztów poręczenia i gwarancji, to zgodnie z wykładnią celowościową tego przepisu należy uznać, że ta kategoria zawiera się w szerokim stwierdzeniu wymienionym w tym przepisie „wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków”. Zatem ograniczenie w kosztach uzyskania przychodów będzie miało zastosowanie do otrzymywanych gwarancji i poręczeń. Do takich samych wniosków doszedł Dyrektor KIS w Interpretacji.

Limitowanie kosztów usług niematerialnych

Koszty gwarancji i poręczeń związanych z zabezpieczeniem spłaty zaciągniętych kredytów/pożyczek poniesione na rzecz podmiotów powiązanych stanowiące koszty finansowania dłużnego, o których mowa w art. 15c ustawy o CIT, zostały literalnie wymienione w treści art. 15e tej ustawy.

Limit z art. 15e ustawy o CIT dotyczy usług niematerialnych nabywanych tylko od podmiotów powiązanych. Ograniczenie stosuje się do kosztów przekraczających w skali roku 5% kwoty podatkowego EBITDA powiększonego o 3 mln zł. Podsumowując, koszty gwarancji i poręczeń zaliczają się do usług niematerialnych podlegających limitacji, co stwierdził także Dyrektor KIS w wydanej Interpretacji.

Polecamy: CIT 2019. Komentarz

Podsumowanie

Dyrektor KIS w omawianej interpretacji stwierdził, że koszty gwarancji i poręczeń związanych z zabezpieczeniem spłaty kredytów/pożyczek zaciągniętych przez spółkę stanowią koszty finansowania dłużnego, o których mowa w art. 15c ustawy o CIT oraz koszty usług lub wartości niematerialnych określone w art. 15e ustawy o CIT. Mamy więc do czynienia z podwójnym ograniczeniem w sytuacji, gdy nabywane są gwarancje lub poręczenia spłaty kredytów/pożyczek od podmiotów powiązanych. Tym samym przy ocenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów gwarancji i poręczeń związanych z zabezpieczeniem spłaty kredytów/pożyczek zaciągniętych przez podatnika powinien on uwzględnić oba ograniczenia. Pozytywnym znakiem wynikającym z interpretacji jest brak nakładania się ograniczeń. Innymi słowy, w takim przypadku koszt gwarancji/poręczeń, który został już w jakiejś wysokości wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie limitu wynikającego z art. 15c ustawy o CIT jako koszt finansowania dłużnego, w takiej wartości nie będzie już brany pod uwagę przy kalkulacji ograniczenia w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT.

Skutki

Tematyka kalkulacji limitów wynikających z art. 15c oraz 15e ustawy o CIT jest bardzo skomplikowana. W szczególności z uwagi na liczne wątpliwości podatników wynikające z różnych interpretacji przepisów. Omówiona powyżej Interpretacja dodatkowo pogłębia problem, gdyż wskazuje, że są koszty, które mogą być kwalifikowane do obu kategorii i należy to ująć przy kalkulacji limitów. W związku z tym, przy rozliczeniu podatku, zwłaszcza w przypadku dużej współpracy z podmiotami finansowymi albo korzystania z finansowania dłużnego, warto skorzystać z pomocy doświadczonych doradców podatkowych.

radca prawny Robert Nogacki
Kancelaria Prawna Skarbiec