Prywatne samochody wspólników wniesione do spółki – amortyzacja i koszty w PIT
Spółka partnerska jest osobową spółką prawa handlowego. Ma możliwość nabywania we własnym imieniu praw oraz zaciągania zobowiązań.
Wspólnicy spółki, realizując przyznane im uprawnienia, wnieśli do majątku spółki prywatne samochody, w związku z czym są zobowiązani do dokonania odpisów amortyzacyjnych.
Samochód, jako środek trwały, ulega zużyciu podczas użytkowania. Aby w bilansie nie była prezentowana jego wartość początkowa, poddaje się te środki amortyzacji. Polega ona na regularnym odpisywaniu części wartości (w tym przypadku auta) w koszty, z powodu zużycia.
Amortyzację trzeba odróżnić od umorzenia, które jest zsumowaną wartością amortyzacji, która koryguje wartość środków trwałych wykazywanych w bilansie- z ich wartości początkowej (wartości brutto) do wartości netto.
Odpisy amortyzacyjne dokonywane są od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Dzieje się tak od pierwszego miesiąca, który następuje po miesiącu, kiedy dany środek trwały (np. samochód) został wprowadzony do ewidencji. Odpisy są dokonywane do końca miesiąca, w którym:
- następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub
- postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.
Amortyzacji podlegają (zgodnie z art. art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - tj. Dz. U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm. - zwaną dalej ustawą o PIT):
1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty,
które stanowią własność lub współwłasność podatnika, są nabyte lub wytworzone we własnym zakresie oraz kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania.
Ponadto przewidywany okres ich używania powinien być dłuższy niż rok, a ich wykorzystywanie przez podatnika powinno być związane z potrzebami prowadzonej przez niego działalności gospodarczej albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o PIT.
Co jest uważane za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych?
W sytuacji, kiedy do spółki, która nie jest osobą prawną (np. spółka partnerska) wnoszone są wkłady niepieniężne, tzw. aporty, za wartość początkową uważa się, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT)
a) wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
b) wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, które niezliczone są do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
c) wartość określoną zgodnie z art. 19 ustawy o PIT- jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe oraz przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie).
W związku z tym, wspólnicy spółki partnerskiej za wartość początkową wniesionego wkładu niepieniężnego (prywatnych samochodów) powinni uznać wydatki poniesione na nabycie przedmiotu wkładu (punkt b) powyższego wyliczenia).
Wydatki poniesione na pojazdy jako koszty uzyskania przychodu.
Kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT (art. 22 ust. 1 ustawa o PIT).
Regulacje podatkowe nie zawierają wyliczenia wydatków, które uznawane są za koszty uzyskania przychodów. Przedstawiony jest jednak katalog wydatków, które nie mogą być uznane za takie koszty. W związku z tym to na podatniku ciąży obowiązek wykazania, że dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu. Poza tym musi istnieć związek kosztów z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Poniesienie tych kosztów ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.
Wydatki, które przeznaczane są na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków, które przeznaczone są m.in. na:
1) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w pkt 1) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych,
- art. art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT.
Mimo takiego uregulowania tego typu wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeśli zostaną spełnione określone warunki. Jeśli wydatki te zostaną pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, to będą kosztem uzyskania przychodów:
- przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o PIT,
- gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej,
- w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy (bez względu na czas ich poniesienia).
Za koszty uzyskania przychodu można uznać jedynie odpisy amortyzacyjne, które zostaną sporządzone zgodnie z art.. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym (uwzględniając także art. 23).
Dzieje się tak, ponieważ składniki majątku spółki używane są zazwyczaj w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, zatem poniesione wydatki zaliczane są do kosztów w miarę zużycia- stopniowo i sukcesywnie.
Jeśli chodzi o składniki majątkowe jakim są samochody, trzeba pamiętać o wprowadzonym ograniczeniu kwotowym odpisów amortyzacyjnych (art. 23 ust. 1 pkt 4)). Za koszty uzyskania przychodu nie będą uznawana koszty w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.
Czy należy prowadzić ewidencję pojazdów dla celów obliczenia kosztów uzyskania przychodu?
Należy pamiętać, że nie wszystkie wydatki ponoszone w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Koszt musi spełniać następujące wymogi:
1) pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
2) nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3) być właściwie udokumentowany.
Za koszty uzyskania przychodów nie będzie uznawać się wydatków poniesionych w związku z używaniem niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych (np. samochodu osobowego).
Dotyczy to również środków, które stanowią własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą dla potrzeb tej działalności, ale tylko w części, która przekracza określoną kwotę. Kwotę tą oblicza się poprzez pomnożenie liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu. Aby móc ustalić faktyczny przebiegu samochodu, podatnik ma obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
Kilometrówka 2012 – dużo wyższe stawki i limity!
Jeżeli samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, to podatnik nie jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
Składki na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości, która przekracza ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro (przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia)- nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.
Wszelkie wydatki związane z utrzymaniem pojazdów będą stanowić koszty uzyskania przychodów. Możliwe będzie ich bezpośrednie zaksięgowanie do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w dacie wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia kosztu).
Źródło: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 sierpnia 2011 roku (nr IPPB1/415-564/11-2/ES).
Podstawa prawna:
- art. 22 ust. 1, art. 22 a, art. 22e, art. 22h ust. 1 pkt 1, art. 22k, art. 23 ust. 1 pkt 4), art. 23 ust. 1 pkt 46) i 47) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.)
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
Komentarze(0)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze