Reprezentacja w podatku dochodowym, to nie przedstawicielstwo

Tak uznał WSA we Wrocławiu w ustnym uzasadnieniu wyroku z dnia 28 sierpnia 2014 r., SA/Wr 1220/14.

Sprawa dotyczyła spółki, prowadzącej działalności w branży samochodowej. Spółka organizuje spotkania dla obecnych oraz potencjalnych kontrahentów, służące promocji oraz reklamie nowych produktów i usług, a także bierze udział w spotkaniach/imprezach branżowych organizowanych przez inne podmioty, na których prezentuje własne  produkty i usługi. W związku powyższym, spółka ponosi określone kategorie wydatków, do których należą: koszty wynajmu lokalu (hali, pomieszczeń, centrum konferencyjnego); koszty obsługi technicznej i organizacyjnej, przygotowanie oprawy wizualnej prezentacji produktu, koszty związane z obsługą logistyczną i gastronomiczną zaproszonych osób itp.

Koszty reprezentacji - korzystna interpretacja Ministra Finansów

Usługi gastronomiczne, żywność i napoje w kosztach podatkowych

Na tym tle, spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację, w którym zapytała, czy jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w CIT poszczególnych kategorii wydatków związanych z organizacją spotkań przedstawionych we wniosku. Prezentując własne stanowisko, spółka wskazała, że w przedmiotowej sytuacji zaistnieją przesłanki do uznania wydatku za koszt.

Reprezentacji na gruncie podatkowym nie należy utożsamiać z przedstawicielstwem

Dyrektor Izby Skarbowej uznał to stanowisko za nieprawidłowe. W uzasadnieniu interpretacji wskazał, że występujący w prawie podatkowym termin „reprezentacja” należy rozumieć jako „przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu”, a nie „wystawność, okazałość, wytworność”. Dlatego też termin „reprezentacja” użyty w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, powinno się definiować jako „przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz”. Organ stwierdził, że pomimo iż właściwym czynnikiem spotkań/imprez jest aspekt reklamowo-promocyjny, to nie wszystkie koszty będą realizowały przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wskaźniki i stawki

Kalkulatory

Aktywne druki i formularze

Podyskutuj o tym na naszym FORUM

Spółka – po wyczerpaniu przysługujących jej środków odwoławczych, wniosła skargę do WSA, który przyznał jej rację.

W uzasadnieniu sąd wskazał, że organ bezpodstawnie utożsamił pojęcie reprezentacji z poęciem przedstawicielstwa, w jego cywilistycznym rozumieniu, czyli jako reprezentowanie określonego podmiotu przez inną osobę. W opinii sądu, taka interpretacja jest błędna.  Z wniosku spółki wynika bowiem, że organizuje ona szkolenia, które mają charakter biznesowy i są związane z jej działalnością gospodarczą. Zatem pomiędzy poniesionymi wydatkami (nocleg, wyżywienie), a osiągniętym przez spółkę przychodem zachodzi niewątpliwy związek przyczynowy, gdyż te wydatki służą organizacji celów szkolenia i reklamie, oraz zwiększaniu sprzedaży, a zatem powinny być one uznane za koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust 1 ustawy o CIT.

Sąd uznał jednak za prawidłowe stanowisko organu w zakresie wyłączenia z kosztów podatkowych wydatków poniesionych przez spółkę na organizację programu artystycznego. Wydatki te mają na celu jedynie kreowanie pozytywnego obrazu spółki i stworzenie miłej atmosfery, a koszty nie służą realizacji celów szkolenia i wytworzeniu korzystnych warunków do zawarcia umowy.

 Opracowanie opisu orzeczenia: Zespół Zarządzania Wiedzą Działu Prawno-Podatkowego PwC