Dochody z pracy w Słowenii – jaki podatek?

Na podstawie polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) za polskiego rezydenta podatkowego uznaje się osoby, przebywające w Polsce dłużej niż 183 dni w danym roku, bądź też posiadające tu ośrodek interesów życiowych.

Oznacza to, że jeżeli dana osoba, podejmując pracę w Słowenii np. pozostawi najbliższą rodzinę w Polsce, dla celów rozliczeń z fiskusem będzie ona traktowana jako polski rezydent podatkowy.

Wiąże się z tym obowiązek deklarowania i opodatkowania w Polsce dochodów uzyskiwanych w innych państwach.

Jednakże w sytuacji, w której ta sama osoba  przeniosłaby do Słowenii swój ośrodek interesów życiowych i spędzałaby w Polsce mniej niż 183 dni w roku, będzie ona uważana za nierezydenta podatkowego Polski.

Z kolei za rezydenta podatkowego Słowenii będzie uznana osoba fizyczna, bez względu na narodowość jeśli:

- ma formalne powiązanie z miejscem zamieszkania w Słowenii (tj. ma stałe miejsce zamieszkania w Słowenii, jest pracownikiem słoweńskiej służby publicznej pracującym za granicą lub jest słoweńskim rezydentem zatrudnionym w instytucji Unii Europejskiej) lub

- posiada aktualne miejsce zamieszkania w Słowenii (tj. najczęściej przebywa w Słowenii lub ma centrum interesów personalnych i ekonomicznych lub jego pobyt w Słowenii przekroczył 183 dni w danym roku podatkowym).

W przypadku, gdy Polak, będący polskim rezydentem podatkowym zostanie również uznany za rezydenta podatkowego Słowenii, powstały w konsekwencji konflikt podwójnej rezydencji zostanie rozstrzygnięty na podstawie konwencji zawartej pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Republiką Słowenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.

PIT w Słowenii

W przypadku podjęcia pracy przez Polaka u słoweńskiego pracodawcy, ten ostatni ma obowiązek w ciągu ośmiu dni od rozpoczęcia pracy zgłosić ten fakt w urzędzie do spraw zatrudnienia.

W tym celu należy przedstawić kopię dokumentu, poświadczającego narodowość pracownika, oraz kopię umowy o pracę stwierdzającej, że będzie ona wykonywana na terenie Słowenii.

Pracownik zostanie wówczas objęty ubezpieczeniem zdrowotnym, emerytalnym, inwalidzkim i ewentualnie macierzyńskim.

Polak, który zamierza podjąć pracę w Słowenii ma obowiązek zarejestrowania się w tamtejszym systemie podatkowym. Podstawę opodatkowania stanowi dochód danej osoby, pomniejszony o odliczenia i ulgi.

Podobnie jak w Polsce, system słoweński przewiduje wpłacania zaliczek na podatek przez cały rok. W sytuacji, gdy pracodawca ma swoją siedzibę w Słowenii, uiszcza on stosowne kwoty w imieniu pracownika. Płatnicy są zobowiązani do zapłacenia podatku w ciągu 6 dni od wypłaty wynagrodzenia.  

Warto dodać, że dochód uzyskiwany przez osoby fizyczne w danym roku podatkowym podlega w Słowenii opodatkowaniu PIT. Rok podatkowy w Słowenii jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Rezydenci podatkowi tego kraju są przy tym zobowiązani zadeklarować i opodatkować w Słowenii cały światowy dochód.

Z kolei nierezydenci rozliczają się z fiskusem słoweńskim tylko od dochodów mających źródło w Słowenii. Od 1 stycznia 2007 r. walutą obowiązującą w Słowenii jest euro.

W prawie słoweńskim rozróżnia się sześć kategorii dochodów:

- dochód ze stosunku pracy,

- dochód z prowadzonej działalności gospodarczej czy profesjonalnej,

- dochód z rolnictwa lub leśnictwa,

- dochód z własności (najem, należności licencyjne, odsetki i dywidendy),

- dochód z tytułu posiadania praw własności i dochody kapitałowe,

- inny dochód światowy (np. nagrody, podarunki, stypendia itp).

Skala PIT w Słowenii w roku 2011

Należy podkreślić, że do dochodu ze stosunku pracy włącza się cały dochód osiągnięty przez daną osobę fizyczną, związany z jej przeszłym i obecnym stosunkiem pracy w Słowenii.

Opodatkowaniu podlegają więc np.: roczne wynagrodzenie za pracę, dodatki do płacy i inne dochody za świadczone usługi. W Słowenii podatek zapłacimy również od dodatku za rozłąkę; nagród, odpraw, dodatków solidarnościowych.

Opodatkowaniu podlegają ponadto dodatki zapewnione pracownikowi i jego rodzinie, prawa autorskie oraz dochód z patentów.

Natomiast wydatki poniesione przez pracownika, a następnie zwrócone mu przez pracodawcę nie są włączane do podstawy opodatkowania, do limitu określonego przez regulacje ustawodawcy słoweńskiego.

Co ważne, w Słowenii każda osoba fizyczna traktowana jest jako samodzielny podatnik. Nie ma możliwości wspólnego rozliczania małżonków czy członków rodziny.