Cudzoziemiec z UE prowadzący w Polsce firmę może stosować pkpir

Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą"  albo księgi rachunkowe - w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy. Podmioty te powinny także także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych. Tak stanowi art. 24a ust. 1 ustawy o PIT.

Ponadto zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 i 6 ustawy o rachunkowości - przepisy tej ustawy (czyli m.in. obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych), stosuje się co do zasady, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Polski:
- osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro,
- osób zagranicznych, oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 5 pkt 2 lit. a) ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przez osobę zagraniczną rozumie się „osobę fizyczną nieposiadającą obywatelstwa polskiego”. Jest to jedyne kryterium warunkujące uznanie osoby fizycznej za osobę zagraniczną. 

Widać zatem, że każda osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego, (bez względu na miejsce zamieszkania, czy też ewentualne posiadanie lub jego brak zezwolenia na osiedlenie się), jest w świetle wyżej wskazanego przepisu, osobą zagraniczną. Więc jeżeli prowadzi w Polsce działalność gospodarczą powinna też prowadzić księgi rachunkowe (czyli tzw. pełną księgowość). Bez znaczenia dla ustalenia obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych przez osoby zagraniczne pozostaje wysokość przychodu netto osiągnięta z prowadzonej przez tę osobę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wyjątek od ww. zasady dotyczy jedynie obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 12 i 43 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską:
„W zakresie zastosowania niniejszego Traktatu i bez uszczerbku dla postanowień szczególnych, które on przewiduje, zakazana jest wszelka dyskryminacja ze względu na przynależność państwową. Rada stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251, może przyjąć wszelkie przepisy w celu zakazania takiej dyskryminacji. (…)

Ograniczenia swobody przedsiębiorczości obywateli jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego są zakazane w ramach poniższych postanowień. Zakaz ten obejmuje również ograniczenia w tworzeniu agencji, oddziałów lub filii przez obywateli danego państwa członkowskiego, ustanowionych na terytorium innego państwa członkowskiego.

Z zastrzeżeniem postanowień rozdziału dotyczącego kapitału, swoboda przedsiębiorczości obejmuje podejmowanie i wykonywanie działalności prowadzonej na własny rachunek, jak również zakładanie i zarządzanie przedsiębiorstwami, a zwłaszcza spółkami w rozumieniu artykułu 48 akapit drugi, na warunkach określonych przez ustawodawstwo Państwa przyjmującego dla własnych obywateli”.

Polecamy: serwis Koszty