Prawo do ulgi na dzieci – sama władza rodzicielska nie wystarczy

Warunki korzystania z ulgi

Zasady, na jakich podatnicy mogą korzystać z odliczenia od podatku z tytułu ulgi na dzieci określa ustawa o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z zapisów tej ustawy wynika, że podatnik ma prawo skorzystania z odliczenia na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

- wykonywał władzę rodzicielską;

- pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

- sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę rodzicielską, pełnił funkcję albo sprawował opiekę w stosunku do:

1) jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko, do którego ma zastosowanie kwota 112 000 zł;

2) dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3) trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:

a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b) 166,67 zł na trzecie dziecko,

c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

W częściach równych lub według ustalonej proporcji

W sytuacji, gdy obojgu rodzicom przysługuje w stosunku do dziecka władza rodzicielska i każdy z rodziców władzę tę wykonuje, prawo do ulgi (w ramach wspólnego limitu) przysługuje zarówno matce, jak i ojcu dziecka.

Kwotę ulgi rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Przy czym, na co też wskazuje Ministerstwo Finansów, biorąc pod uwagę umiejscowienie w przepisach ustawy o PIT sformułowania „lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej”, tj. po wyrazach „kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych”, należy przyjąć, że podstawową formą podziału przysługującego odliczenia pomiędzy rodziców, z których każdy (w związku z wykonywana władzą rodzicielską) ma prawo do zastosowania ulgi, jest podział tej kwoty w częściach równych.

Polecamy: PIT-y i ulgi podatkowe 2016

W praktyce zdarzają się niejednokrotnie przypadki, że na skutek różnych okoliczności, władzę rodzicielską wykonuje tylko jeden z rodziców. W takiej przypadku, prawo do ulgi prorodzinnej (w pełnej wysokości) przysługuje tylko temu rodzicowi.