Co grozi za niezłożenie deklaracji VAT-7 w terminie

W takiej sytuacji ukaranie podatnika umożliwia art. 54 kodeksu karnego skarbowego (kks).
Aby ukarać podatnika trzeba wykazać, że :
- podatnik poprzez swoje działanie lub zaniechanie uchylał się od opodatkowania, czyli całkowicie lub częściowo zrezygnował z obliczenia należnego podatku lub unikał we wszczętym przez organ postępowaniu podatkowym zmierzającym do wydania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego,
- nastąpiło nieujawnienie przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub niezłożenie deklaracji podatkowej i w każdym z tych przypadków doszło do narażenia podatku na uszczuplenie.

Gdy podatnik nie składa deklaracji VAT-7, w której i tak nie wykazałby żadnych obrotów, bo np. miał czasowy zastój w działalności gospodarczej, wówczas w takim wypadku trudno mówić o narażeniu podatku na uszczuplenie.
Wówczas podatnikowi nie będzie można postawić zarzutu popełnienia czynu zabronionego z art. 54 kks.

Nie może również odpowiadać na zarzut z art. 56 § 4 kks, który za wykroczenie skarbowe uznaje zaniechanie złożenia przez podatnika deklaracji podatkowej w terminie wymaganym przez ustawę nawet wtedy, gdy w ogóle nie doszło do narażenia podatku na uszczuplenie.

Jeśli bowiem deklaracja w swojej treści w ogóle nie zawierałoby przedmiotu lub podstawy opodatkowania, to już sam fakt jej niezłożenia nie spełnia przesłanek z art. 56 § 4 kks, który mówi o zaniechaniu złożenia deklaracji, przy jednoczesnym ujawnieniu przedmiotu lub podstawy opodatkowania.

Czyn zabroniony z art. 54 kks można popełnić również wówczas, jeżeli złoży się wymaganą deklarację, lecz nie będzie ona zawierała pełnych danych co przedmiotu opodatkowania lub tez podstawy opodatkowania.

Dlatego warto zwrócić uwagę, że składając taką deklarację, podatnik naraża się również na zarzut z art. 56 § 1-3 kks, który przewiduje możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności karnej podatnika za podanie nieprawdy w złożonej deklaracji podatkowej i przez narażającego podatek na uszczuplenie.

W takim przypadku dochodzi do tzw. zbiegu przepisów. Jak wynika z art. 7 kks, jeżeli ten sam czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach kks (złożenie deklaracji zawierającej nieprawdziwe dane „podpada” pod art. 54 i 56 § 1-3 kks), wtedy sprawcy przypisuje się jedno przestępstwo skarbowe lub tylko jedno wykroczenie skarbowe na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

Przez to należy rozumieć, iż sprawca karany jest na podstawie tego z przepisów, który przewiduje karę surowszą, a jeżeli kary ze zbiegających się przepisów, są takie same sprawcy wymierzana jest kara wynikająca z tego przepisu, który najpełniej charakteryzuje jego czyn.