Czy można złożyć wniosek o wspólne rozliczenie z małżonkiem po 30 kwietnia

Wyjaśnień w tej kwestii udzieliło oficjalnie Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na pytanie Rzecznika Praw Obywatelskich. Wyjaśnienia opublikowano w Biuletynie Skarbowym Ministerstwa Finansów nr 1(81)/2009 s. 20.

Ministerstwo Finansów przypomniało, że zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o PIT, zwanej dalej „ustawą”, małżonkowie zasadniczo podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Od reguły tej ustawa przewiduje odstępstwo dla małżonków, którzy łącznie spełniają warunki wymienione w dalszych ustępach tego artykułu. W takim przypadku – na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym – podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a ustawy, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c ustawy.

Co do zasady, zgodnie z art. 6 ust. 10 ustawy preferencyjny sposób opodatkowania dochodów małżonków nie znajduje zastosowania do podatników, którzy ww. wniosek o wspólne opodatkowanie dochodów złożą po terminie dla złożenia zeznania podatkowego, określonym z art. 45 ust. 1 ustawy, czyli po 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Jednakże na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, termin ten może zostać odroczony przez organ podatkowy stosownie do postanowień art. 48 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

W sytuacji gdy z wnioskiem o odroczenie terminu złożenia zeznania podatkowego wystąpił jedynie podatnik (a nie podatnik i jego małżonek albo podatnik w imieniu swoim lub małżonka), to organ podatkowy może w drodze decyzji odroczyć termin złożenia zeznania wyłącznie przez tego podatnika. Warto zatem, by małżonkowie występowali z takim wnioskiem razem.

Zdaniem Ministerstwa Finansów wprawdzie art. 133 § 3 Ordynacji podatkowej zawiera w swojej treści stwierdzenie, że „jedną stroną postępowania są małżonkowie i każdy z nich jest uprawniony do działania w imieniu obojga” - jednakże przepis ten nie dotyczy postępowania wszczętego na wniosek jednego z małżonków przed dokonaniem wyboru wspólnego opodatkowania w zeznaniu podatkowym.

Powołany wyżej art. 133 § 3 Ordynacji podatkowej, poprzez wyraźne odesłanie w nim do art. 92 § 3 tej ustawy, znajduje bowiem zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy małżonkowie są wspólnie opodatkowani na ich wniosek (art. 6 ust. 2 ustawy) i wobec obojga małżonków następuje wydanie jednej decyzji podatkowej, co w sprawie będącej przedmiotem wystąpienia nie miało miejsca.

Tak więc zdaniem Ministerstwa Finansów, dla uzyskania odroczenia terminu złożenia zeznania podatkowego przez oboje małżonków, każdy z nich winien wystąpić do organu podatkowego (urzędu skarbowego) z wnioskiem w tej sprawie

W przypadku zaistnienia okoliczności uniemożliwiających jednemu z małżonków osobiste działanie w tej sprawie, w jego imieniu może wystąpić – zgodnie z art. 136 Ordynacji podatkowej – drugi z małżonków na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa.

Podstawa prawna: ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 (tekst jednolity) z późn. zm.

Oprac. Paweł Huczko