Certyfikaty rezydencji podatkowej

Wzór zaświadczenia o miejscu zamieszkania lub siedzibie do celów podatkowych (CFR-1) jest zawarty w rozporządzeniu Ministra Finansów z 5 kwietnia 2007 r. (Dz.U. Nr 72 poz. 482).

Autopromocja

Najnowsza wersja formularza CFR-1

Wystawiając zaświadczenie podatnikowi, który wciąż jest rezydentem w Polsce, urząd skarbowy wpisze obecnie (na wniosek podatnika) tylko jedną datę - datę rozpoczęcia rezydencji na terytorium RP.

Polecamy: Certyfikat rezydencji podatkowej: aktualność i aktualizacja

Autopromocja

Szkolenie:
Podatki i rachunkowość w budownictwie i deweloperce

Sprawdź

Nie będzie w takim przypadku wątpliwości, że podatnik nadal ma polską rezydencję podatkową.

Dotąd były wątpliwości jeżeli urząd skarbowy wypełnił pozycję 2 formularza, co mogło być odczytane jako datę utraty polskiej rezydencji podatkowej.

Bo z reguły jest tak, że najpierw podatnik najpierw uzyskuje certyfikat rezydencji w Polsce, by następnie przedłożyć go zagranicznemu fiskusowi.

Autopromocja

Szkolenie: Jak przygotować się do KSeF?

Sprawdź

Organ podatkowy na wniosek podatnika wydaje także zaświadczenie (CFR-2) o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby fizycznej osiągającej przychody (dochody) z oszczędności ze źródeł przychodów położonych:
1) w Republice Austrii, Królestwie Belgii, Wielkim Księstwie Luksemburga, Księstwie Andory, Księstwie Monako, lub
2) na terytoriach zależnych lub terytoriach stowarzyszonych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Królestwa Niderlandów, stosownie do postanowień umów w sprawie opodatkowania przychodów (dochodów) z oszczędności osób fizycznych zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z tymi terytoriami.

Polecamy: Czy tłumacz powinien tłumaczyć oryginał certyfikatu rezydencji?

Autopromocja

Jak przygotować się do zmian 2025.
Podatki. Rachunkowość. ZUS

Sprawdź

W zaświadczeniu tym podaje się również zgłoszone organowi podatkowemu przez wnioskodawcę:
1) imię i nazwisko albo nazwę oraz adres podmiotu, który wypłaca lub stawia do dyspozycji przychody (dochody);
2) numer rachunku wnioskodawcy, a w przypadku jego braku - tytuł prawny, z którego wynika wierzytelność stanowiąca podstawę wypłaty lub postawienia do dyspozycji przychodów (dochodów).

Paweł Huczko