Odpowiedzialność organów podatkowych za szkodę wyrządzoną podatnikowi

Odpowiedzialność organu podatkowego

Każda decyzja wydana przez organ podatkowy, która jest dotknięta kwalifikowaną wadą prawną (wszystkie ciężkie naruszenia prawa - stanowiące np. przesłankę wznowienia postępowania) najczęściej wyrządza podatnikowi szkodę.

Szkoda ta jest rozumiana w cywilistycznym ujęciu, czyli jako:

a) poniesioną rzeczywistą stratę (damnum emergens), ale także jako
b) utracone korzyści (lucrum cessans), które podatnik mógłby uzyskać, gdyby nie wydano bądź nie uchylono decyzji.

Dla przykładu, w sytuacji bezprawnego pobrania podatku od podatnika prowadzącego działalność handlową ponosi on nie tylko stratę w postaci uszczerbku w jego majątku (kwota podatku wraz z odsetkami), ale także pozbawia go korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby za utraconą kwotę nabył towary handlowe, a następnie sprzedał je z zyskiem.

Obowiązkiem poszkodowanego jest również wykazanie związku przyczynowego między wydaniem decyzji, a rzeczywistą szkodą oraz ewentualną utratą korzyści, jakie mógłby uzyskać gdyby nie została wydana decyzja. Niestety w praktyce przeprowadzenie dowodów na okoliczność wykazania szkody w postaci utraconych korzyści (lucrum cesans) jest bardzo trudne.

Konstytucja przewiduje w art. 77, że „Każdy ma prawo do wynagrodzenia szkody, jaka została mu wyrządzona przez niezgodne z prawem działanie organu władzy publicznej.” oraz w ust. 2, że ”Ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw.”

Od 1 stycznia 2007 r., na podstawie art. 1 pkt 23 i 24 oraz art. 7 noweli listopadowej, zmieniono przesłanki i zakres odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez decyzje podatkowe, które dotychczas były określone w art. 260 i 261 Ordynacji podatkowej. W celu zapewnienia przejrzystości trybu dochodzenia roszczeń odszkodowawczych, zmieniono treść art. 260, ograniczając ją do odesłania do przepisów prawa cywilnego, a art. 261 uchylono. 

Zatem od 1 stycznia 2007 r. z roszczeniem odszkodowawczym, można wystąpić bezpośrednio do sądu powszechnego. Zrezygnowano z zasady, że powództwo powinno być poprzedzone postępowaniem o odszkodowanie przed organem podatkowym, jak również nie obowiązuje 30 – dniowy termin na wystąpienie z takim powództwem.

Takie określenie terminu jest zgodne ze stanowiskiem Trybunału Konstytucyjnego zawartym w wyroku z 5 września 2005 r. ( P 18/04, Dz. U. Nr 181, poz. 1524, OTK ZU 2005, nr 8/A, poz. 88), w którym stwierdzono m.in., że drastyczne ograniczenie terminu dochodzenia omawianych roszczeń narusza zasadę równej ochrony praw majątkowych, albowiem stawia poszkodowanych kierujących roszczenie pod adresem organu w położeniu gorszym od tych, którzy występują o odszkodowanie przeciwko innym podmiotom.