Zapłata podatku a przedawnienie zobowiązania podatkowego

W art. 59 § 1 Ordynacji podatkowej przewidziane zostały różne sposoby wygaśnięcia zobowiązania podatkowego. Zapłata zobowiązania podatkowego powoduje jego wygaśnięcie (art. 59 § 1 pkt 1), także przedawnienie jest jednym ze sposobów wygaśnięcia zobowiązania (art. 59 § 1 pkt 9). W związku z powyższym w praktyce procesowej pojawił się problem, jaki wpływ na przedawnienie zobowiązania podatkowego ma jego wcześniejsza zapłata.

Na gruncie wcześniejszych uregulowań zawartych w Ordynacji podatkowej pytanie to miało kardynalne znaczenie w kontekście możliwości dalszego prowadzenia sporu, nawet po zapłacie zaległości podatkowej. Otóż do 1 stycznia 2009 r. decyzja organu I instancji, nawet zaskarżona do organu odwoławczego, była decyzją wykonalną i podatnik stawał przed pytaniem, czy pomimo braku zgody co do poprawności rozstrzygnięcia płacić kwestionowaną zaległość podatkową, czy też nie płacić – i ryzykować wszczęcie postępowania egzekucyjnego, w ramach którego organ podatkowy też mógłby przecież zaspokoić swoje roszczenia.

Organy podatkowe stały bowiem na stanowisku, iż w przypadku zapłaty zaległości podatkowej zobowiązanie podatkowe wygasa, wobec czego nie może wygasnąć ponownie wskutek przedawnienia. A więc w tym przypadku organ odwoławczy może w sposób nieograniczony żadnym terminem dalej procedować. To stawiało w niekorzystnej sytuacji podatników, którzy prowadząc spór zapłacili zaległość podatkową, w przeciwieństwie do podatników, którzy jej nie płacili i która nie została wyegzekwowana od nich. W tej drugiej bowiem sytuacji, w przypadku upływu terminu przedawnienia organ odwoławczy był zobowiązany do umorzenia postępowania podatkowego, a co za tym idzie ostatecznie podatnik nie był zobowiązany do zapłaty kwestionowanej kwoty podatku.

Pierwotnie również orzecznictwo sądów administracyjnych popierało stanowisko organów podatkowych. NSA w uchwale składu siedmiu sędziów z 6 października 2003 r. w sprawie FPS 8/03 (e ONSA 2004/1/7) stwierdził: "zobowiązanie podatkowe przedawnia się jeżeli termin przedawnienia przewidziany w art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm.) upłynął przed wydaniem decyzji organu odwoławczego". W uzasadnieniu tej uchwały sąd podkreślił, że zawarte w tej uchwale wywody dotyczą stanu faktycznego, w którym nie doszło do zapłaty podatku w toku postępowania podatkowego i wskazał, że zapłata podatku przed upływem przedawnienia powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego na podstawie art. 59 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zobowiązanie, które wygasło na skutek zapłaty, nie może wygasnąć po raz drugi na skutek przedawnienia. Oznacza to, że po zapłacie podatku termin przedawnienia już nie biegnie, a organ odwoławczy w czasie praktycznie nieograniczonym może wydać jedną z decyzji wymienionych w art. 233 § 1 i § 2, umożliwiając podatnikowi uzyskanie zwrotu nadpłaconego podatku. Organ odwoławczy nie może jedynie określić podatku w kwocie wyższej od zapłaconej, bo w tym zakresie - wobec braku zapłaty - zobowiązanie wygasło na skutek przedawnienia.

PRZEWODNIK PO ZMIANACH PRZEPISÓW III-IV KWARTAŁ 2014 R

Polecamy: Komplet : IFK + MK + Infororganizer

Kasy fiskalne 2015 / 2016 – zwolnienia

Podyskutuj o tym na naszym FORUM

Stanowisko zaprezentowane w powołanej wyżej uchwale aprobowane było pierwotnie w orzecznictwie (np wyroki NSA z 18 sierpnia 2004 r., sygn. FSK 364/04 (System Informacji Prawniczej LEX - Lex nr 158241, z 12 kwietnia 2006 r., sygn. FSK 2365/04 - POP z 2006 r., nr 5, poz. 76, z 10 maja 2006 r., sygn. I FSK 815/05 - Lex nr 282623, z 11 września 2007 r., sygn. II FSK 795/06 niepubl., z 19 lutego 2009 r., sygn. I FSK 1623/08 niepubl.).

Z kolei stanowisko, że wbrew interesowi podatnika nie można orzekać o wysokości tego zobowiązania w sytuacji, gdy decyzja organu pierwszej instancji wydana została przed upływem terminu przedawnienia i doszło do zapłaty zobowiązania podatkowego, a decyzja organu drugiej instancji wydana została już po upływie przedawnienia, znalazła odzwierciedlenie dopiero w późniejszym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W wyroku z dnia 21 grudnia 2011 r. sygn. akt I GSK 749/10 stwierdzono, że "przepis art. 208 § 1 O.p. w sposób jednoznaczny określa procesowy skutek upływu terminu przedawnienia, który wymaga od organu pierwszej instancji lub organu odwoławczego umorzenia postępowania w przypadku, gdy organ ten nie zdążył orzec przed upływem przedawnienia określonego zobowiązania podatkowego - niezależnie od tego, czy nastąpiło to po zapłacie, czy przed zapłatą podatku. Określony w tym przepisie upływ terminu przedawnienia stanowi ujemną przesłankę procesową do orzekania przez organ podatkowy, co do przedawnionego zobowiązania podatkowego, gdyż skutkuje bezprzedmiotowością postępowania".

Takie też stanowisko pojawiło się w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego w zakresie zobowiązań podatkowych w podatkach dochodowych (wyroki z dnia 2 sierpnia 2012 r. sygn. akt II FSK 97/11, z dnia 9 października 2012 r. sygn. akt II FSK 523/11) w których stwierdzono, że przepis art.208 § 1 O.p. w sposób jednoznaczny określa procesowy skutek upływu terminu przedawnienia, który wymaga od organu podatkowego umorzenia postępowania w przypadku, gdy organ ten nie zdążył orzec przed upływem przedawnienia określonego zobowiązania podatkowego – niezależnie od tego, czy nastąpiło to po zapłacie czy przed zapłatą podatku.

W związku ze wskazanymi wyżej rozbieżnościami w orzecznictwie Naczelny Sąd Administracyjny podjął w dniu 3 grudnia 2012 r. uchwałę (sygn. akt I FPS 1/12) w składzie 7 sędziów, w której przyjął korzystne dla podatników stanowisko i orzekł, że  w świetle art. 70 § 1 i art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2005 r. po upływie terminu przedawnienia nie jest dopuszczalne prowadzenie postępowania podatkowego i orzekanie o wysokości zobowiązania podatkowego, które wygasło przez zapłatę. Wydawałoby się, że przedmiotowa uchwała rozwiąże cały spór doktrynalny …

Otóż nie. Jeden bowiem ze składów Naczelnego Sądu Administracyjnego nie zgodził się z tą uchwałą i skierował ponowne zapytanie do składu poszerzonego o podjęcie nowej uchwały. I na szczęście dla podatników Naczelny Sąd Administracyjny w pełnym składzie Izby Finansowej w uchwale z dnia 29 września 2014 r. sygn. akt II FPS 4/13 podtrzymał wykładnię prawa zaprezentowaną w uchwale z dnia 3 grudnia 2012 r.

Należy się całkowicie zgodzić z konsekwentnym już obecnie stanowiskiem NSA. Fakt zapłaty podatku nie może bowiem wpływać na bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, a przede wszystkim powodować, iż organ podatkowy nabywa prawo do wydawania decyzji bez żadnych ograniczeń czasowych. Słusznym jest również twierdzenie, iż okoliczność zapłaty podatku nie może w znaczący sposób pogorszyć sytuacji prawnej podatnika w porównaniu z podatnikiem, który nie zrealizował swojego obowiązku. Byłaby to swego rodzaju preferencja wobec podatników nie realizujących tego podstawowego obowiązku, jakim jest zaplata podatku, co prowadziłoby do wykładni sprzecznej z Konstytucją, z zawartej w niej zasadą demokratycznego państwa prawa i zasadą równości i sprawiedliwości.