Paragon musi zawierać szczegółową nazwę towaru lub usługi

Tak uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w indywidualnej interpretacji podatkowej z 18 marca 2014 r.

Z wnioskiem o interpretację wystąpił podatnik, który posiada kasę fiskalną, za pomocą której rejestruje obrót dla osób fizycznych. Mankamentem tej kasy jest brak możliwości wpisania pełnej nazwy sprzedawanego towaru. Nie ma to wpływu na zastosowanie prawidłowej stawki podatku od towarów i usług, lecz niejednokrotnie uniemożliwia zidentyfikowanie sprzedawanego towaru.

Organ podatkowy w wydanej interpretacji stwierdził, że na przedsiębiorcy spoczywa obowiązek wymiany kasy fiskalnej na nową, w pełni spełniającą wymogi określone w ustawie o VAT i rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących.

Paragon fiskalny - jednoznaczna identyfikacja towarów

Kasy fiskalne 2013 / 2014 - jak zapisywać nazwy towarów i usług na paragonach

Wymogi prawne odnośnie kas fiskalnych i paragonów  

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas fiskalnych wynika wprost z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług . Ustęp 3a pkt 1 tej ustawy zobowiązuje sprzedawcę by ten przy każdej sprzedaży dokonywał wydruku paragonu fiskalnego lub faktury oraz wydawał wydrukowany dokument nabywcy bez jego żądania.

Szczegółowe kwestie dotyczące standardów, jakie muszą być spełnione przez kasy fiskalne, zostały uregulowane w wydanym przez Ministra Finansów w dniu 14 marca 2013 r. rozporządzeniu w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013r., poz. 363).

Wspomniany akt prawny definiuje paragon fiskalny jako dokument wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży potwierdzający dokonywaną transakcję sprzedaży.

Dodatkowo, rozporządzenie określa pewne minimalne wymagania, jakie musi spełniać wydawany paragon (§ 8 ust. 1). Jednym z nich jest umieszczenie nazwy towaru lub usługi pozwalającej na jednoznaczną identyfikację (pkt 6).

Zgodnie z § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny zawierać powinien co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
3. numer kolejny wydruku;
4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
5. oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
6. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi;
8. ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
9. wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
10. wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
11. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
12. łączną kwotę podatku;
13. łączną kwotę sprzedaży brutto;
14. oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
15. kolejny numer paragonu fiskalnego;
16. numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
17. numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) - na żądanie nabywcy;
18. logo fiskalne i numer unikatowy kasy.

Nazwa towaru lub usługi

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji pojęcia nazwy towaru lub usług, stąd też należy je rozumieć zgodnie z definicjami zawartymi w słownikach językach polskiego. Nazwa świadczenia powinna być tak skonstruowana by umożliwiła przyporządkowanie towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatkowej oraz by, w połączeniu z ceną, możliwa była identyfikacja zakupionego świadczenia.

Oczywiście, zgodnie z § 8 ust. 1 w powiązaniu z § 36 ww. rozporządzenia, stosowana przez podatnika kasa fiskalna i jej techniczne możliwości mogą mieć istotny wpływ na wymagania co do stopnia szczegółowości opisania towaru lub usługi.

Co ważne, nazwy towarów lub usług są określane samodzielnie przez podatnika, a sposób dokonywania na ich podstawie identyfikacji uzależniony jest od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej. Przepisy w żadnym wypadku nie wykluczają stosowania skrótów.

Podkreślenia wymaga jednak fakt, że niepełne nazw towarów lub usług muszą być tak zastosowane, by umożliwiały ich jednoznaczną identyfikację.