REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Fikcyjny dostawca na fakturze a prawo do odliczenia VAT

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
PwC Studio
Serwis prawno-podatkowy PwC
Fikcyjny dostawca na fakturze a prawo do odliczenia VAT
Fikcyjny dostawca na fakturze a prawo do odliczenia VAT

REKLAMA

REKLAMA

Fikcyjny dostawca na fakturze a prawo do odliczenia VAT. Podatnik VAT, który świadomie wskazał na fakturze fikcyjnego dostawcę (tj. podmiot, który nie był rzeczywistym dostawcą nabytych towarów) - nie może odliczyć VAT związanego z nabyciem dostarczonych mu towarów. Tak orzekł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 11 listopada 2021 r. (sygn. C‑281/20).

Dostawa towarów a VAT - fikcyjny dostawca na fakturze

Wyrok TSUE dotyczy hiszpańskiej spółki, która nabyła materiały przetwarzalne (złom), składając deklarację w systemie odwrotnego obciążenia VAT i rozszerzając odpowiednie faktury własne (dalej: Skarżąca).
W toku przeprowadzonej kontroli podatkowej wyszło na jaw, że rzekomy dostawca materiałów w rzeczywistości nie posiadał środków materialnych i osobistych niezbędnych do dostarczenia towarów, a tym samym wystawione przez Skarżącą faktury były nieprawdziwe. Hiszpańskie organy podatkowe uznały więc, że przedmiotowa transakcja stanowiła pozorną symulację, ponieważ tożsamość prawdziwego dostawcy została umyślnie zatajona. W konsekwencji, w ocenie organów, odliczenie przez spółkę VAT w związku z tą transakcją nie powinno było mieć miejsca, a na Skarżącą nałożona została kara pieniężna.

REKLAMA

REKLAMA

Autopromocja

W związku z powyższym Skarżąca odwołała się do regionalnego sądu gospodarczo-administracyjnego, wskazując, że fakt zakupu materiałów przetwarzalnych należy uznać za bezsporny, zaś wskazanie fikcyjnego dostawcy ma jedynie znaczenie formalne, ponieważ nabycie towarów w rzeczywistości miało miejsce. Tym samym, w ocenie Skarżącej, nie można odmówić jej prawa do odliczenia VAT, ponieważ transakcja została zrealizowana. Ponadto, Skarżąca zastosowała system odwrotnego obciążenia, który stanowi nie tylko gwarancję poboru podatku VAT i jego kontrolę, lecz również brak jakiejkolwiek korzyści podatkowej dla podatnika.

Sąd I instancji nie zgodził się z argumentacją zaprezentowaną przez Skarżącą i oddalił skargę.

Polecamy: Komplet PODATKI 2022

REKLAMA

Na powyższy wyrok Skarżąca wniosła apelację do sądu II instancji.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Sąd II instancji oddalił apelację Skarżącej na tej podstawie, że kontrola podatkowa w sposób wystarczający wykazała zatajenie tożsamości rzeczywistego dostawcy. W ocenie sądu, wskazanie dostawcy jako pozycja na fakturze nie może być traktowane jako swoista wzmianka o charakterze czysto formalnym, ponieważ stanowi element umożliwiający kontrolę prawidłowości łańcucha VAT i tym samym wpływa na zasadę neutralności podatku. Sąd wskazał również, że prawo do odliczenia VAT uzależnione jest od spełnienia określonych przesłanek materialnych, do których należy rzeczywiste istnienie osoby wskazanej jako dostawca. Tym samym okoliczność, że Skarżąca zastosowała mechanizm odwrotnego obciążenia w kontekście powyższej zasady pozostaje bez znaczenia.

Skarga kasacyjna i jej argumentacja

Korzystając z możliwości wniesienia nadzwyczajnego środka zaskarżenia, Skarżąca wniosła skargę kasacyjną od wyroku sądu II instancji, podnosząc, że analiza przepisów prawa podatkowego, jak i dotychczasowego orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że Skarżącej przysługuje prawo od odliczenia VAT z tytułu dokonanej transakcji, ponieważ:

1) Skarżąca sama była rzeczywistym odbiorcą materiałów, tj. rzeczywiście je zakupiła oraz otrzymała,

2) w ramach dokonywanej transakcji nie doszło i nie mogło dojść do utraty wpływów podatkowych, ponieważ Skarżąca podlegała systemowi odwrotnego obciążenia, a tym samym ani ona, ani dostawca materiałów nie byli zobowiązani do zapłaty VAT.

Z kolei rząd hiszpański oparł się na argumentach prezentowanych na wcześniejszym etapie postępowania, tj. na fakcie, że wskazanie na fakturze fikcyjnego dostawcy dowodzi istnienia symulacji, że ukrycie tożsamości prawdziwego dostawcy należy uznać za związane z oszustwem zarówno w zakresie VAT, jak i podatków bezpośrednich, oraz że Skarżąca nie wykazała braku korzyści podatkowej, na którą powoływała się w toku sprawy.

Mając na uwadze powyższe, sąd, przed którym zawisł spór (dalej: Sąd odsyłający), uznał za istotne ustalenie, czy wskazanie dostawcy danych towarów stanowi czysto formalną przesłankę prawa do odliczenia VAT, a także - jakie są konsekwencje wskazania nieprawdziwej tożsamości dostawcy i wiedzy nabywcy o nieprawdziwym charakterze tej informacji. Ponadto, w ocenie Sądu odsyłającego, w rozpatrywanej sprawie istotne było także ustalenie, czy dotychczasowe orzecznictwo TSUE oznacza w sposób nieodzowny, że można odmówić prawa do odliczenia VAT, również w przypadku złej wiary, tylko wówczas, gdy istnieje ryzyko utraty wpływów podatkowych przez państwo członkowskie, podczas gdy w systemie odwrotnego obciążenia podatnik co do zasady nie jest zobowiązany do zapłaty żadnego VAT na rzecz skarbu państwa.

Pytania do TSUE

W związku z powyższym Sąd odsyłający postanowił zawiesić postępowanie i skierować do TSUE następujące pytania prejudycjalne:

1) Czy art. 168 i odpowiadające mu przepisy [dyrektywy 2006/112] oraz wynikającą z tej dyrektywy zasadę neutralności podatkowej w wykładni dokonanej przez Trybunał należy interpretować w ten sposób, że nie zezwalają one na odliczenie naliczonego VAT tym przedsiębiorcom, którzy podlegając opodatkowaniu w ramach systemu odwrotnego obciążenia, wydają dokument (fakturę) potwierdzający transakcję zakupu towarów, czego dokonują wskazując w tym potwierdzeniu fikcyjnego dostawcę, przy czym nie ma wątpliwości, że zakupu rzeczywiście dokonał dany przedsiębiorca, który wykorzystał zakupione materiały w swojej działalności gospodarczej lub handlowej?

2) Czy w przypadku gdyby praktyka taka jak opisana (którą należy uznać za znaną zainteresowanej stronie) mogła zostać zakwalifikowana jako nadużycie lub oszustwo w celu niedopuszczenia do odliczenia naliczonego VAT, w celu odmówienia tego odliczenia konieczne jest wykazanie istnienia korzyści podatkowej niezgodnej z celami systemu VAT?

3) Wreszcie, jeżeli taki dowód jest konieczny, czy korzyść podatkowa, która umożliwiałaby odmowę odliczenia i która, w zależności od przypadku, musi być wykazana w konkretnym przypadku, powinna dotyczyć wyłącznie samego podatnika (nabywcy towarów), czy też istnienie tej korzyści może zostać ewentualnie stwierdzone po stronie innych uczestników czynności?

Prawo do odliczenia VAT a świadomy udział w oszustwie podatkowym

Rozpoznając sprawę, TSUE wskazał, że prawo do odliczenia podatku naliczonego uzależnione jest od spełnienia określonych przesłanek materialnych (posiadanie przez dostawę towarów lub usług statusu podatnika VAT) oraz formalnych (wskazanie dostawcy na fakturze dotyczącej towarów lub usług, z tytułu których wykonywane jest prawo do odliczenia VAT). Natomiast w zakresie stosowania przez podatnika mechanizmu odwrotnego obciążenia Trybunał wskazał, że choć podatnik nie ma obowiązku posiadania faktury wystawionej zgodnie z warunkami dyrektywy, aby móc skorzystać z prawa do odliczenia VAT, to powinien on jednak spełniać wymogi formalne ustanowione przez dane państwo członkowskie. Zgodnie z prawem hiszpańskim, podatnicy mogą korzystać z prawa do odliczenia VAT tylko wtedy, gdy posiadają dokument uzasadniający ich prawo. Dokumentem takim jest m.in. faktura wystawiona przez osobę, która dostarczyła dane towary lub świadczyła dane usługi, tj. rzeczywistego dostawcę towarów. A skoro tak, to Skarżącej nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT, ponieważ nie spełniła wymogów formalnych nałożonych przez hiszpańskie ustawodawstwo.

Jak wskazał Trybunał, prawo do odliczenia VAT co do zasady nie może być ograniczane, jeżeli zarówno materialne, jak formalne warunki, którym to prawo podlega, zostały spełnione przez podatników. Nie oznacza to jednak, że państwa członkowskie nie mogą ustanawiać dodatkowych wymogów, niż te określone w dyrektywie, jeśli uznają je za niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru VAT oraz zapobiegania oszustwom podatkowym. Przyjęte rozwiązania nie mogą jednak wykraczać poza to, co jest konieczne do osiągnięcia wskazanych celów. Tym samym, w ocenie Trybunału, może zdarzyć się sytuacja, w której prawo do odliczenia VAT zostanie przyznane podatnikowi w razie spełnienia przez niego przesłanek materialnych nawet wówczas, gdy nie spełnił on niektórych wymagań formalnych.

Jak podkreślił Trybunał, powyższe nie znajdzie jednak zastosowania, jeśli naruszenie wymogów formalnych będzie uniemożliwiało potwierdzenie, że spełnione zostały wymogi materialne. Taka sytuacja ma miejsce w rozpatrywanej sprawie. Tożsamość prawdziwego dostawcy nie została bowiem wskazana na fakturze dotyczącej towarów lub usług, na podstawie których wykonywane było prawo do odliczenia, co uniemożliwiało zidentyfikowanie tego dostawcy, a tym samym wykazanie, że posiadał on status podatnika (status ten stanowi zaś jedną z materialnych przesłanek prawa do odliczenia VAT). W ocenie Trybunału, powyższe prowadzi do wniosku, że organ może odmówić podatnikowi prawa do odliczenia VAT, jeżeli tożsamość prawdziwego dostawcy nie została wskazana na fakturze oraz brak jest danych niezbędnych do sprawdzenia, czy dostawca ten miał status podatnika w momencie dokonywania dostawy.

Ponadto, w ocenie Trybunału, podatnikowi należy odmówić prawa do odliczenia VAT, jeżeli w wymagany prawem sposób wykazano, że wiedział on lub powinien był wiedzieć, że poprzez swoje nabycie uczestniczy w transakcji związanej z oszustwem w zakresie VAT. Podatnika takiego należy uznać za biorącego udział w dokonywanym oszustwie, niezależnie od tego, czy uzyskuje on korzyści z dalszej sprzedaży nabytych towarów lub świadczenia usług w ramach dokonywanych przez siebie transakcji, ponieważ podatnik ten w takiej sytuacji służy pomocą sprawcom wspomnianego oszustwa, stając się jego współsprawcą. Jak wskazał TSUE, w rozpatrywanej sprawie okoliczność, że podatnik wnioskujący o skorzystanie z prawa do odliczenia VAT, wystawiając fakturę, świadomie wskazał fikcyjnego dostawcę na tej fakturze, jednoznacznie przesądza o tym, że podatnik ten miał świadomość, iż uczestniczy w dostawie towarów związanej z oszustwem w zakresie VAT. Niemniej jednak, w ocenie Trybunału, to do sądu odsyłającego należy dokonanie oceny, z uwzględnieniem wszystkich okoliczności faktycznych danej sprawy, czy jest tak rzeczywiście w ramach sprawy w postępowaniu głównym.

Skutki wyroku dla podatników

Przedmiotowy wyrok TSUE stanowi potwierdzenie dotychczasowej praktyki orzeczniczej, zgodnie z którą brak dochowania należytej staranności przez nabywców towarów i usług w transakcjach udokumentowanych fakturą może pozbawić ich prawa do odliczenia podatku naliczonego. Za taki brak staranności Trybunał uznał umieszczenie na fakturze fikcyjnych danych dostawcy. Tym samym słusznie nie zgodził się ze stanowiskiem Skarżącej, że takie zachowanie stanowi jedynie naruszenie wymogów formalnych warunkujących możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego. W konsekwencji Trybunał odmówił Skarżącej prawa do odliczenia VAT.

Wyrok TSUE z 11 listopada 2021 r. - sprawa o sygn. C‑281/20 Ferimet SL

Katarzyna Narejko, Associate

PwC Polska

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: PwC

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Podatek od darowizn: kiedy zapłacisz, a kiedy unikniesz fiskusa

Wiele osób jest przekonanych, że darowizny w rodzinie są zawsze wolne od podatku. To nieprawda. Zwolnienie istnieje, ale tylko pod warunkiem, że obdarowany zgłosi darowiznę w terminie i udokumentuje przekazanie pieniędzy.

KSeF 2.0: księgowi (biura rachunkowe) będą nakłaniani do wystawiania faktur? Uwaga na odpowiedzialność karno-skarbową

Wraz z obowiązkowym wdrożeniem Krajowego Systemu e-Faktur wielu przedsiębiorców może próbować przerzucić na księgowych nie tylko nowe obowiązki, ale i odpowiedzialność. Eksperci ostrzegają: wystawienie faktury w imieniu klienta to nie tylko pomoc w formalnościach, lecz także osobiste ryzyko karno-skarbowe. Zanim biura rachunkowe zgodzą się na taką współpracę, powinny dokładnie rozważyć, gdzie kończy się ich rola, a zaczyna odpowiedzialność za cudzy biznes.

MCU rusza 1 listopada 2025 – jak uzyskać certyfikat KSeF?

1 listopada 2025 r. Ministerstwo Finansów uruchomi Moduł Certyfikatów i Uprawnień (MCU) – nową funkcjonalność, która umożliwi nadawanie uprawnień użytkownikom i wydawanie certyfikatów KSeF. Certyfikaty te staną się podstawowym narzędziem uwierzytelnienia w systemie KSeF 2.0.

KSeF za 3 miesiące wejdzie w życie. Czego księgowi boją się najbardziej?

KSeF to wciąż głęboka niepewność. Za 3 miesiące wchodzi w życie. Czego księgowi boją się najbardziej? Przedstawiamy wyniki badania przeprowadzonego przez SW Research na zlecenie fillup k24.

REKLAMA

W KSeF 2.0 NIP jest kluczowy

Od 1 lutego 2026 r. każdy przedsiębiorca będzie odbierał e-faktury w KSeF. Tego samego dnia obowiązek wystawiania obejmie największe firmy, czyli te z obrotem powyżej 200 mln zł za 2024 r. Od 1 kwietnia 2026 r. dołączają pozostali, niezależnie od formy prawnej. Do końca 2026 r. działa okres przejściowy – można wystawiać poza KSeF, o ile w danym miesiącu łączna sprzedaż na takich fakturach nie przekroczy 10 tys. zł brutto. Po przekroczeniu limitu dokumenty wystawia się już w KSeF.

Paradoks: Rentowność obligacji skarbowych spadała w minionym tygodniu, a ich ceny rosły. Co będzie dalej?

Rentowność obligacji skarbowych spadała w minionym tygodniu, a ich ceny rosły, na przekór narracji płynącej z rynku złota i innych metali szlachetnych, których rajd miałby być wyrazem spadającego zaufania do dolara, obligacji i całego systemu fiducjarnego. Czy można pogodzić dwa trendy o przeciwnym charakterze? Na to pytanie, w cotygodniowym komentarzu Catalyst odpowiada Emil Szweda (Obligacje.pl).

Skarbówka wchodzi na nasze konta i sprawdza transakcje bez nakazu jak się fiskusowi tylko podoba: STIR, DAC7 – warto wiedzieć, co to jest i jak działa

Fiskus ma prawo do prowadzenia kontroli kont bankowych. Dotyczy to osób prywatnych oraz przedsiębiorców i firm. Dla sprawdzenia historii transakcji na koncie bankowym nie musi być prowadzone przeciwko nam żadne postępowanie ani wszczęta kontrola. Skarbówce wystarczy samo podejrzenie popełnienia wykroczenia lub przestępstwa skarbowego, aby sięgnąć do banku po informacje o dokonywanych przez nas transakcjach. Poza tym zautomatyzowane systemy same badają na bieżąco historię bankową naszych kont i wyłapują transakcje podejrzane.

Firmowe to firmowe. Dlaczego warto oddzielić finanse prywatne od firmowych. Cztery konta, które dają przedsiębiorcy spokój

Właściciele małych firm często powtarzają: „to przecież wszystko moje pieniądze”. I rzeczywiście – formalnie tak jest. Ale kiedy pieniądze są wspólne, problemy finansowe też robią się wspólne. Dopóki na koncie jest płynność, granica między finansami firmowymi a prywatnymi wydaje się niewidoczna. Ale wystarczy większy wydatek, spadek sprzedaży albo poślizg w płatnościach od klientów – i zaczyna się chaos. Nie w dokumentach – w codziennym zarządzaniu.

REKLAMA

Dwie ważne nowości w podatku od spadków i darowizn. Przywrócenie terminu do zwolnienia i zmiana przepisów dot. obowiązku podatkowego i złożenia zeznania

W dniu 14 października 2025 r. Rada Ministrów przyjęła i przesłała do Sejmu RP projekt nowelizacji ustawy o podatku od spadków i darowizn, który przewiduje w szczególności ochronę spadkobierców przed utratą zwolnień podatkowych. Jak wyjaśnia Ministerstwo Finansów, nowe przepisy przewidują możliwość przywrócenia terminu, który będzie miał zastosowanie do wszystkich tytułów nabycia majątku podlegającego podatkowi od spadków i darowizn. Ponadto przywrócenie terminu dotyczyć będzie poza zwolnieniem dla najbliższej rodziny, także zwolnienia nabycia przedsiębiorstw zmarłej osoby fizycznej, gdzie warunkiem zwolnienia jest również konieczność terminowego złożenia zgłoszenia. Dodatkowo nowe przepisy doprecyzują moment powstania obowiązku podatkowego przy nabyciu spadku i obowiązku złożenia zeznania podatkowego. Jest możliwe, że zmiany przepisów wejdą w życie jeszcze w 2025 roku.

API KSeF 2.0 - Ministerstwo Finansów udostępniło demo interfejsu programistycznego

W dniu 15 października 2025 r. Ministerstwo Finansów udostępniło środowisko przedprodukcyjne (Demo) interfejsu programistycznego API KSeF 2.0.Środowisko daje możliwość sprawdzenia systemów finansowo-księgowych z wykorzystaniem rzeczywistych metod uwierzytelniania. Resort finansów zapewnia wsparcie techniczne dla użytkowników środowiska przedprodukcyjnego (Demo) pod adresem: podatki.gov.pl/formularz. Ministerstwo Finansów wyjaśnia, że integracja ze środowiskiem API KSeF 2.0 jest konieczna, aby zapewnić kompatybilność systemów finansowo-księgowych z obligatoryjną wersją systemu KSeF 2.0.

REKLAMA