Kiedy koszt transportu należy ująć w podstawie opodatkowania innej transakcji

Podstawę opodatkowania stanowi, co do zasady, obrót, czyli kwota należna z tytułu dokonanej transakcji, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (art. 29 ust. 1 ustawy o VAT).

W celu ustalenia wartości obrotu, konieczne jest więc określenie kwoty należnej z tytułu wykonania danej czynności. Przytoczony powyżej przepis precyzuje, iż kwotą należną jest całość świadczenia należnego od nabywcy. A zatem wszystko, co nabywca jest zobowiązany zapłacić sprzedawcy z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Fakt, że kwotą należną jest całość świadczenia należnego od nabywcy ma decydujące znaczenie w przypadku czynności kompleksowych. W ramach takich czynności możemy wyróżnić świadczenie główne, stanowiące istotę umowy pomiędzy stronami i świadczenie pomocnicze, które służy prawidłowemu lub lepszemu wykonaniu czynności głównej.

W takiej sytuacji wartość świadczenia pomocniczego powinna zostać wliczona do kwoty należnej z tytułu wykonania czynności głównej (i tym samym zwiększać jej podstawę opodatkowania). Powyższe skutkuje tym, iż czynności pomocnicze nie są opodatkowane odrębnie, jako samodzielne transakcje, lecz jednolicie z czynnością główną (ten sam moment powstania obowiązku podatkowego, taka sama stawka podatku).

Należy podkreślić, iż to jakie elementy transakcji mają charakter zasadniczy, a jaki są czynnościami pomocniczymi należy każdorazowo oceniać w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego.

Ustawa o VAT nie wylicza elementów, które powinny zostać zaliczone do kwoty należnej z tytułu danej transakcji i jednocześnie wliczone do podstawy opodatkowania VAT, stwierdzając jedynie, iż kwota ta obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Zgodnie natomiast z art. 78 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE, do podstawy opodatkowania wlicza się koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Polecamy: serwis Koszty

Polecamy: serwis Podatki osobiste

Powołany przepis Dyrektywy wprost wylicza niektóre koszty poniesione przez podmiot dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługę, które powinny zostać ujęte w podstawie opodatkowania transakcji. Do kosztów takich zalicza się między innymi koszty transportu, jeżeli zostały pobrane przez dostawcę lub usługodawcę w związku z wykonaniem określonej czynności opodatkowanej.