Problemy praktyczne z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów (WNT)
REKLAMA
REKLAMA
Definicja wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów
REKLAMA
Na początek należy rozważyć czym jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2016 r. poz. 710) przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
2. Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1) nabywcą towarów jest:
a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
- z zastrzeżeniem art. 10;
2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz
Z treści przytoczonego przepisu wynika, że przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumieć należy:
- nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami,
- które w wyniku dokonanej dostawy powinny być wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu,
- transport lub wysyłka powinny być wykonywane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz,
- zarówno nabywca towarów, jak i dokonujący dostawy powinni być podatnikami,
- nabywane towary powinny służyć działalności gospodarczej podatnika.
Analizując przesłanki zastosowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy stwierdzić, że rejestracja do transakcji wewnątrzwspólnotowych nie jest przesłanką występowania WNT. W konsekwencji pomimo tego, że zagraniczny przedsiębiorca od którego nabywane są towary nie jest zarejestrowany do VAT UE nabywca tych towarów ma obowiązek wykazać WNT.
Rozliczenie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów
Kolejnym krokiem jaki należy wykonać jest wykazanie powyższej transakcji w deklaracji VAT-7 w poz. 23 oraz 24.
Rozważenia wymaga również obowiązek złożenia deklaracji VAT-UE w analizowanym przypadku. Z treści art. 100 ust.1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.
W takim wypadku informacja podsumowująca powinna zawierać właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.
Odnosząc powyższe do analizowanego przypadku stwierdzić należy, że ze względu na fakt, iż nabycie towarów dokonane jest od podatnika niezarejestrowanego do transakcji wewnątrzwspólnotowych, transakcji takiej nie należy wykazywać w informacji podsumowującej.
Stanowisko takie potwierdzają również organy podatkowe, warto tutaj chociażby wskazać interpretację indywidualną prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 maja 2016 r., IPPP3/4512-93/16-2/JF.
Autor: Magda Sławińska-Rzemek, doradca podatkowy inFakt
InFakt łączy obsługę księgową przez biuro rachunkowe z dostępem do aplikacji www oraz mobile. Firma specjalizuje się w obsłudze branż IT, Internet, reklama, media. Osoby, które nie prowadzą jeszcze działalności, mogą skorzystać z pomocy i usługi Zakładania Firmy.
REKLAMA
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat