Transakcje WNT - przemieszczenie używanego samochodu z kraju UE

Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 18 stycznia 2017 r., sygn. 1061-IPTPP2.4512.573.2016.1.KW.

We wniosku o interpretację podatnik (Wnioskodawca) wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą i planuje rozszerzyć o sprzedaż używanych samochodów osobowych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności planuje dokonywanie zakupu sprawnych lub uszkodzonych, uprzednio używanych samochodów osobowych na terytorium państwa trzeciego (np. Japonia). Samochody będą kupowane na licytacji, a pośredniczyć w tym będzie firma japońska, na podstawie rachunku. Samochody będące przedmiotem sprzedaży stanowić będą towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.). Samochody te będą nabywane wyłącznie w celu ich dalszej odsprzedaży na terytorium Polski. Samochody zakupione na terytorium głównie Japonii, zostaną następnie zaimportowane i dopuszczone do obrotu na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej (Niemcy). W Niemczech dokonana zostanie odprawa celna samochodów zgodnie z przepisami niemieckimi. Samochody zostaną przemieszczone na terytorium Polski jako towar własny. W Polsce ew. będą podlegały naprawie i sprzedaży.

W związku z tym podatnik chciał się dowiedzieć, czy przemieszczenie samochodu z kraju członkowskiego Unii Europejskiej (Niemiec) do Polski będzie stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w ramach Wspólnoty i czy należy wykazywać ten zakup jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Jego zdaniem, za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się też sytuacje, w których podatnik przemieszcza towary należące do jego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 11 ust. 1 ustawy. Zatem Wnioskodawca rozumie, że w rzeczonej sytuacji ma do czynienia z WNT.

Łódzki organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe, wyjaśniając, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez terytorium kraju - według art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 2 ustawy, przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy, przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz

Art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, żeby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku VAT jest ustalenie, czy działa on niezależnie, jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód.