Podatek od nieruchomości w podstawie opodatkowania VAT dzierżawy

Koszty dodatkowe bezpośrednio związane z usługą

W świetle art. 29a. ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (ustawy o VAT), podstawą opodatkowania, z zasady, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą  usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od usługobiorcy. Jak stanowi natomiast art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Powyższe przepisy dotyczą kosztów dodatkowych związanych usługą. Wynika z nich, że takie koszty powinny być włączone do postawy opodatkowania z tytułu danej usługi. Koszty dodatkowe usługi nie powinny być w związku z tym wykazywane jako odrębnego świadczenia, ale traktowane jako część świadczenia głównego. W konsekwencji całość należności za usługę (zapłata oraz koszty dodatkowe) powinny być opodatkowane VAT w sposób jednolity. Podkreślenia wymaga przy tym fakt, że w powyższym przepisie podano tylko przykłady takich kosztów dodatkowych.

Polecamy: 500 pytań o VAT odpowiedzi na trudne pytania z interpretacjami Ministerstwa Finansów (PDF)

Polecamy: Przewodnik po zmianach w ustawie o rachunkowości 2015/2016 (PDF)

W interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi potwierdził, że kosztem dodatkowym jest także podatek od nieruchomości, którym obciążany jest dzierżawca (lub najemca). Zwracany wydzierżawiającemu (wynajmującemu) podatek od nieruchomości wchodzić więc powinien w skład podstawy opodatkowania z tytułu usługi dzierżawy (lub najmu). Jest to element cenotwórczy tego świadczenia. Tym samym podatnik wydzierżawiający nieruchomość powinien opodatkować zwrot wartości podatku od nieruchomości łącznie z pobieranym czynszem.

Bez znaczenia sposób przenoszenia na dzierżawcę (najemcę)

W analizowanej interpretacji zwrócono uwagę na to, że w praktyce możliwe są różne sposoby przenoszenia wartości podatku od nieruchomości na dzierżawcę (najemcę). Częstym wariantem jest wyłączenie wartości podatku z kwoty czynszu - tak jak miało to miejsce w analizowanej sprawie. Wartość podatku może też w ogóle nie być wyróżniana, tylko traktowana jako element kalkulacyjny przy ustalaniu czynszu.

Autopromocja

Konferencja: Kongres KSeF. Cyfrowa rewolucja w fakturowaniu

Sprawdź

Przyjęty sposób rozliczeń pomiędzy stronami umowy nie ma jednakże wpływu na opodatkowanie tej transakcji podatkiem VAT. Wartość podatku od nieruchomości zawsze powinna być bowiem wliczana do podstawy opodatkowania.

Utrwalone stanowisko fiskusa

Sytuacje podobne do tej z analizowanej interpretacji były już przedmiotem rozstrzygnięć organów podatkowych. Przykładowo można podać interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 12.7.2013 r., znak: IPTPP4/443-244/13-7/JM oraz interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18.7.2013 r., znak: ILPP1/443-333/13-4/AW. W obu tych rozstrzygnięciach wskazano, że podatek od nieruchomości powinien wchodzić do podstawy opodatkowania z tytułu najmu (dzierżawy). Pozwala to mówić o utrwalonym stanowisku fiskusa w tej kwestii.

Źródło: Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 4 sierpnia 2015 r., znak: IPTPP1/4512-369/15-2/IG.

Michał Samborski, młodszy konsultant podatkowy ECDDP Sp. z o.o.

Autopromocja

Webinar:
KSeF w małym biurze rachunkowym

Sprawdź