Amortyzacja jako wewnętrzne źródło finansowania przedsiębiorstwa

Te środki przedsiębiorstwo najprościej mówiąc - wytwarza samodzielnie; inaczej niż finansowanie zewnętrzne, które jest „dostarczane”. Amortyzacja oczywiście nie jest głównym źródłem (jak np. zysk netto), ale zalicza się do znaczącego aspektu w bilansie przedsiębiorstwa. Może okazać się kluczową w momencie podejmowania decyzji inwestycyjnych, bowiem odmierza stopień zmniejszania się wartości początkowej majątku trwałego. Z racji, że rzeczy z czasem tracą na wartości, ciągłe wskazywanie ich w bilansie jako o wartości początkowej nie byłoby odzwierciedleniem rzeczywistości. Dlatego poprzez amortyzację, odpisuje się daną wartość z podsumowania bilansowego przedsiębiorstwa. Zaś skumulowana wartość amortyzacji, która zróżnicowała wartość początkową do rzeczywistej wartości środka trwałego nazywa się umorzeniem. Umorzenie to proces, który po zużyciu danego środka trwałego, powinien dać kwotę równowartości wartości początkowej środka – wówczas stanowi to odpis, którego może dokonać przedsiębiorca. Oprócz tego – w czasie tego procesu, każdorocznie w dokonywanym bilansie odpisuje się kwotę amortyzującą środek. Okres (czyli ilość tych lat, w których dokonuje się odpis dla danego przedmiotu) trwa w zależności od tego jak długo środek trwały będzie przedsiębiorcy służył (np. jeśli ma służyć przez 20 lat, wówczas każdego roku będzie dokonywało się odpisu 1/20 wartości początkowej środka, jako koszty tego środka trwałego). Poniżej przedstawię też inne metody amortyzacji. W ten oto sposób wykazywane są koszty przedsiębiorcy, które poniósł jako wydatek na daną rzecz. Co ciekawe – rzecz ta nie jest wykazywana w przedsiębiorstwie w momencie zakupu (wówczas zakup to tylko zwykła transakcja nierelewantna dla bilansu). Niemniej należy jednak rozszerzyć zakres słowa „zakup”, który na potrzeby tego tekstu zawiera znaczeniowo także ponoszenie ciężarów na ulepszenie środka trwałego. Zaznaczyć jednak warto, że amortyzacja nie stanowi wydatku pieniężnego. Jest więc kosztem ale nie jest wydatkiem. Aczkolwiek, nie zawsze środek trwały na koniec użytkowania osiągnie wartość zerową. Istnieją takie, z których jakąś wartość można po skończeniu ich użytkowania odzyskać (np. poprzez sprzedaż). Tę wartość określa się jako wartość rezydualną.

Istnieje także swojego rodzaju specyficzny rodzaj amortyzacji, który stosowany jest na wartościach niematerialnych i prawnych[1]. Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych odnosi się analogicznie jak wobec środków trwałych - różni je jedynie przedmiot odpisu. Wówczas musi być to środek o przewidywalnym okresie używania dłuższym niż rok, a one same mają być wykorzystywane na potrzeby przedsiębiorstwa (będzie to m.in. oprogramowanie, licencje, patenty, know how). Określenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będę na potrzeby tego tekstu używał zamiennie.