REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Amortyzacja jako wewnętrzne źródło finansowania przedsiębiorstwa

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Przemysław Puzio
Arena Advisory
Doradzamy klientom we wszystkich obszarach podatkowych i prawnych
Amortyzacja zaliczana jest do katalogu wewnętrznych źródeł finansowania przedsiębiorstwa./Fot. Fotolia
Amortyzacja zaliczana jest do katalogu wewnętrznych źródeł finansowania przedsiębiorstwa./Fot. Fotolia

REKLAMA

REKLAMA

Amortyzacja zaliczana jest do katalogu wewnętrznych źródeł finansowania przedsiębiorstwa. Wyodrębniana jest obok postaci zysku zatrzymanego i zmniejszenia stanu aktywów przedsiębiorstwa.

Te środki przedsiębiorstwo najprościej mówiąc - wytwarza samodzielnie; inaczej niż finansowanie zewnętrzne, które jest „dostarczane”. Amortyzacja oczywiście nie jest głównym źródłem (jak np. zysk netto), ale zalicza się do znaczącego aspektu w bilansie przedsiębiorstwa. Może okazać się kluczową w momencie podejmowania decyzji inwestycyjnych, bowiem odmierza stopień zmniejszania się wartości początkowej majątku trwałego. Z racji, że rzeczy z czasem tracą na wartości, ciągłe wskazywanie ich w bilansie jako o wartości początkowej nie byłoby odzwierciedleniem rzeczywistości. Dlatego poprzez amortyzację, odpisuje się daną wartość z podsumowania bilansowego przedsiębiorstwa. Zaś skumulowana wartość amortyzacji, która zróżnicowała wartość początkową do rzeczywistej wartości środka trwałego nazywa się umorzeniem. Umorzenie to proces, który po zużyciu danego środka trwałego, powinien dać kwotę równowartości wartości początkowej środka – wówczas stanowi to odpis, którego może dokonać przedsiębiorca. Oprócz tego – w czasie tego procesu, każdorocznie w dokonywanym bilansie odpisuje się kwotę amortyzującą środek. Okres (czyli ilość tych lat, w których dokonuje się odpis dla danego przedmiotu) trwa w zależności od tego jak długo środek trwały będzie przedsiębiorcy służył (np. jeśli ma służyć przez 20 lat, wówczas każdego roku będzie dokonywało się odpisu 1/20 wartości początkowej środka, jako koszty tego środka trwałego). Poniżej przedstawię też inne metody amortyzacji. W ten oto sposób wykazywane są koszty przedsiębiorcy, które poniósł jako wydatek na daną rzecz. Co ciekawe – rzecz ta nie jest wykazywana w przedsiębiorstwie w momencie zakupu (wówczas zakup to tylko zwykła transakcja nierelewantna dla bilansu). Niemniej należy jednak rozszerzyć zakres słowa „zakup”, który na potrzeby tego tekstu zawiera znaczeniowo także ponoszenie ciężarów na ulepszenie środka trwałego. Zaznaczyć jednak warto, że amortyzacja nie stanowi wydatku pieniężnego. Jest więc kosztem ale nie jest wydatkiem. Aczkolwiek, nie zawsze środek trwały na koniec użytkowania osiągnie wartość zerową. Istnieją takie, z których jakąś wartość można po skończeniu ich użytkowania odzyskać (np. poprzez sprzedaż). Tę wartość określa się jako wartość rezydualną.

REKLAMA

Autopromocja

Istnieje także swojego rodzaju specyficzny rodzaj amortyzacji, który stosowany jest na wartościach niematerialnych i prawnych[1]. Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych odnosi się analogicznie jak wobec środków trwałych - różni je jedynie przedmiot odpisu. Wówczas musi być to środek o przewidywalnym okresie używania dłuższym niż rok, a one same mają być wykorzystywane na potrzeby przedsiębiorstwa (będzie to m.in. oprogramowanie, licencje, patenty, know how). Określenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będę na potrzeby tego tekstu używał zamiennie.

Polecamy: Tarcza antykryzysowa – Podatki i prawo gospodarcze. Pakiet 5 ebooków

Rachunkowa a podatkowa

Kluczowym dla nas będzie wyróżnienie amortyzacji rachunkowej i podatkowej. Rachunkowa (czy inaczej – bilansowa) wynika z Ustawy o rachunkowości, a podatkowa - z ustaw o podatkach dochodowych.

Przedsiębiorca wykazując koszty uzyskania przychodów, które to uwzględniają amortyzację, zmniejsza kwotę należnego podatku dochodowego[2].

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Nie trudno domyślić się, że rodzi to korzyści, choćby ze względu na ciągłość wyników wykazywanych w sprawozdaniach finansowych. Podatkową i rachunkową różni więc podstawa prawna oraz okres na jaki będzie rozkładana ta amortyzacja (choć niekoniecznie; szczególnie w mikro- i małych przedsiębiorstwach okresy amortyzacji podatkowej i rachunkowej będą zbieżne). Amortyzacja księgowa w sposób rzeczywisty i ciągły odzwierciedla współmierność przychodów i kosztów a także rzeczywiste zużycie środka. Ustawa o rachunkowości nie określa też konkretnych stawek amortyzacyjnych, w odróżnieniu od podatkowej. Podatkowa z kolei ma na celu wykazanie przychodów, w celu właściwego naliczania podatku. Z pewnością więc środki amortyzacyjne mogą zachęcać przedsiębiorców do dokonywania inwestycji, co sprzyja koniunkturze. Upraszczając – im większe wydatki, tym więcej ulg w ponoszonych ciężarach względem Skarbu Państwa. Konkludując porównanie można powiedzieć, że amortyzacja rachunkowa służy do wewnętrznego wyliczenia zysków i strat, a podatkowa – do naliczenia należności, którą trzeba wnieść do Urzędu Skarbowego.

Warto wskazać, że przedsiębiorca ma pewien margines poprzez, który może dokonać wyboru metody amortyzacji z racji definicji legalnej amortyzacji z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tzw. fundusze amortyzacyjne przeznaczane są na inwestycje zastępowania zużytego majątku trwałego. Środki zgromadzone na funduszu amortyzacyjnym są pozostawione do rozdysponowania przez przedsiębiorstwo; tak jak wspomniałem – aby mogło przekazać środki na inwestycje w zakresie środków trwałych przedsiębiorstwa. Środki trwałe według podatkowego rozumienia to stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu czy inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok[3]. Z kolei Ustawa o rachunkowości rozszerza definicję podając, że środki trwałe to rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki[4]. Dodatkowo muszą stanowić własność lub współwłasność podatnika, być nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, mają być środkami kompletnymi i zdatnymi do użytku w dniu przyjęcia do używania, mieć przewidywany okres używania dłuższy niż rok, być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. Zaliczenie czegoś do środka trwałego nie daje jednak jednoznacznej informacji o tym, że powinno być to zamortyzowane; wyjątek stanowią choćby grunty, prawa wieczyste, mieszkalne budynki lub lokale, dzieła sztuki, eksponaty[5]. Te środki nie podlegają amortyzacji. Kiedy dany środek trwały – który spełnia powyższe kryteria - wartuje więcej niż 10 tys. zł netto, wówczas prowadzący działalność jest zobowiązany do zaliczenia rzeczy jako środka trwałego i dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Jeśli wartość jest mniejsza – wówczas dokonuje tego fakultatywnie.

Metody amortyzacji

REKLAMA

Istnieją różne metody amortyzacji – liniowa, degresywna i naturalna. Najpopularniejszą i najprostszą jest metoda liniowa. Stosowana jest w przypadku zaliczenia środka trwałego, jako takiego, który zużywa się w sposób równomierny w okresie użytkowania (jest to iloczyn wartości środka trwałego i ustalonej rocznie procentowej stawki amortyzacji). Jeśli przedsiębiorca chce dokonać amortyzacji na maszynach, środkach transportu lub urządzeniach, służących do pomnażania wytwarzania przez niego dóbr, może zastosować metodę degresywną. Wówczas przy obliczaniu przyjmuje malejącą stawkę amortyzacyjną (z racji zużywalności danego sprzętu) ale gdy wartość rocznego odpisu będzie niższa niż ta gdyby była zastosowana metoda liniowa, wtedy przechodzi się na obliczania stawki według metody liniowej.

Wyróżnia się także możliwość jednorazowej amortyzacji[6]. Jest to swojego rodzaju ulga inwestycyjna; jak wiadomo amortyzacja jest dla przedsiębiorcy zabiegiem pozytywnym, pożądanym. Aczkolwiek poprzez zmniejszenie wyniku finansowego na wskutek amortyzacji, ograniczona zostaje możliwość wypłaty zysku na zewnątrz jednostki. Ustawodawca dał możliwość zastosowania amortyzacji na środki trwałe fabrycznie nowe, czyli jeśli przedsiębiorca jest pierwszym właścicielem danej rzeczy. Jest to rozciągnięte na dokonywanie amortyzacji na środkach trwałych niskocennych[7] oraz dla przedsiębiorców, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej w tym samym roku podatkowym co odpis lub są „małymi podatnikami”[8]. Nie chodzi bynajmniej o to, że robi się odpis amortyzacyjny na jeden rok, ale stawka w odpisie przez pierwszy rok jest inna (jednorazowo ustalona) a w kolejnych latach jest już według obliczania liniowego.

Okresy amortyzacji

Jak wskazuje ustawa o rachunkowości, amortyzacjadokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia jego wartości początkowej na ustalony okres”[9]. Najwcześniej z amortyzacji skorzystać można w momencie przyjęcia środka trwałego, który posłuży w celach użytkowych, a kończy się najpóźniej w momencie zrównania odpisów amortyzacyjnych z wartością odniesioną do początku, od kiedy zastosowano rzecz do użytku, a która to rzecz została właśnie zamortyzowana. Czas amortyzacji uwzględnia się jako okres ekonomicznej użyteczności środka trwałego. Kwotowe oszacowanie amortyzacji można dokonywać na kilka sposobów. Roczna stawka amortyzacyjna jest determinowana liczbą zmian, na których pracuje środek trwały, tempem postępu techniczno-ekonomicznego, wydajnością tego środka trwałego (liczy się ją w godzinach pracy lub ilością wytworzonych przez nią produktów, jednakże można zastosować inną metodę obliczania), ograniczeniami środka trwałego (np. natury prawnej), ceną netto istotnej pozostałości środka trwałego (wyznaczana jako prognoza ceny podczas likwidacji środka)[10].

Amortyzacja samego przedsiębiorstwa możliwa?

Na koniec warto poruszyć się też temat fuzji spółek. Czy wejście jednej spółki w prawa drugiej sprawia, że ta, która ulega „unicestwieniu” staje się dla spółki przejmującej środkiem trwałym, który podlega amortyzacji? Ta sytuacja nie stanowi przypadku powstania wartości firmy, którą to kwestie reguluje Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, wyłącza więc płaszczyznę do wdrożenia amortyzacji[11]. Co do zasady spółka przejmująca wchodzi w prawa i obowiązki spółki przejmowanej – co świadczy też o przejęciu rachunkowości a więc odpisów itd.[12]. Inną z kolei kwestią jest przejęcie środków trwałych tej spółki w razie połączenia się podmiotów na podstawie odrębnych przepisów, którymi, w rozpatrywanym zakresie, są odpowiednie przepisy KSH. Wówczas, przechodzące środki ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych[13]. Jednak zasadą jest ciągłość, choćby podatkowa – spółek, co ma przełożenie na amortyzowanie środków. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się wtedy uwzględniając dotychczasowe odpisy, a wybór metody amortyzacji ma być oparty na dotychczasowej[14].

Zakończenie

Z pewnością uznać należy, że amortyzowanie środków trwałych jest ukłonem prawodawcy w stronę przedsiębiorców. Aczkolwiek, trzeba przyznać szczerze, że proces ten nie należy do najprostszych i należy do katalogu tych „ułatwień”, które przez swą nieoczywistość i nie intuicyjność mogą odstraszyć niejednego potencjalnego przedsiębiorcę od podjęcia się prowadzenia działalności gospodarczej.

Autor: Przemysław Puzio, Arena Legal

[1] Art. 33 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 351).

 

[2] Art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).

[3] Art. 22a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).

[4] Art. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 351).

[5] Art. 22c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).

[6] Art. 22 ust. 1s ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).

[7] Art. 22f ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).

[8] Art. 22k ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).

[9] Art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 351).

[10] Art. 32 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 351).

[11] Art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.).

[12] Art. 16g ust. 18 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.).

[13] Art. 16g ust. 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.).

[14] Art. 16h ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.).

Polecamy serwis: Amortyzacja

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Jaka inflacja w Polsce w 2025, 2026 i 2027 roku - prognozy NBP

Inflacja CPI w Polsce z 50-proc. prawdopodobieństwem ukształtuje się w 2025 r. w przedziale 3,5-4,4 proc., w 2026 r. w przedziale 1,7-4,5 proc., a w 2027 r. w przedziale 0,9-3,8 proc. - tak wynika z najnowszej projekcji Departamentu Analiz Ekonomicznych NBP z lipca 2025 r. Projekcja ta uwzględnia dane dostępne do 9 czerwca br.

Podatek od prezentu ślubnego - kiedy trzeba zapłacić. Prawo rozróżnia 3 kategorie darczyńców i 3 limity wartości darowizn

Dla nowożeńców – prezent, dla Urzędu Skarbowego – podstawa opodatkowania. Fiskus przewidział dla darowizn konkretne przepisy prawa podatkowego i lepiej je znać, zanim wpędzimy się w kłopoty, zostawiając grube rysy na pięknych ślubnych wspomnieniach. Szczególnie kłopotliwa może być gotówka. Monika Piątkowska, doradca podatkowy w e-pity.pl i fillup.pl tłumaczy, co zrobić z weselnymi kopertami i kosztownymi podarunkami.

Stopy procentowe NBP 2025: w lipcu obniżka o 0,25 pkt proc.

Rada Polityki Pieniężnej na posiedzeniu w dniach 1-2 lipca 2025 r. postanowiła obniżyć wszystkie stopy procentowe NBP o 0,25 punktu procentowego. Stopa referencyjna wynosić będzie od 3 lipca 2025 r. 5,00 proc. - poinformował w komunikacie Narodowy Bank Polski. Decyzja RPP była zaskoczeniem dla większości analityków finansowych i ekonomistów, którzy oczekiwali braku zmian w lipcu.

Jak legalnie wypłacić pieniądze ze spółki z o.o. Zasady i skutki podatkowe. Adwokat wyjaśnia wszystkie najważniejsze sposoby

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością to popularna forma prowadzenia biznesu w Polsce, ceniona za ograniczenie ryzyka osobistego wspólników. Niesie ona jednak ze sobą szczególną cechę – tzw. podwójne opodatkowanie zysków. Oznacza to, że najpierw sama spółka płaci podatek CIT od swojego dochodu (9% lub 19%), a następnie, gdy zysk jest wypłacany wspólnikom, wspólnik musi zapłacić podatek dochodowy PIT od otrzymanych środków. Dla wielu początkujących przedsiębiorców jest to duże zaskoczenie, ponieważ w jednoosobowej działalności gospodarczej można swobodnie dysponować zyskiem i płaci się podatek tylko raz. W spółce z o.o. majątek spółki jest odrębny od majątku prywatnego właścicieli, więc każda wypłata pieniędzy ze spółki na rzecz wspólnika lub członka zarządu musi mieć podstawę prawną. Poniżej przedstawiamy wszystkie legalne metody „wyjęcia” środków ze spółki z o.o., wraz z krótkim omówieniem zasad ich stosowania oraz konsekwencji podatkowych i ewentualnych ryzyk.

REKLAMA

Odpowiedzialność członków zarządu za długi i niezapłacone podatki spółki z o.o. Kiedy powstaje i jakie są sankcje? Jak ograniczyć ryzyko?

W świadomości wielu przedsiębiorców panuje przekonanie, że założenie spółki z o.o. jest swoistym „bezpiecznikiem” – że prowadząc działalność w tej formie, nie odpowiadają oni osobiście za zobowiązania. I rzeczywiście – to spółka, jako osoba prawna, ponosi odpowiedzialność za swoje długi. Jednak ta zasada ma wyjątki. Najważniejszym z nich jest art. 299 Kodeksu spółek handlowych (k.s.h.), który otwiera drogę do pociągnięcia członków zarządu do odpowiedzialności osobistej za zobowiązania spółki.

Zakładanie spółki z o.o. w 2025 roku. Adwokat radzi jak to zrobić krok po kroku i bez błędów

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością pozostaje jednym z najczęściej wybieranych modeli prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. W 2025 roku proces rejestracji jest w pełni cyfrowy, a pozorne uproszczenie procedury sprawia, że wielu przedsiębiorców zakłada spółki „od ręki”, nie przewidując potencjalnych konsekwencji. Niestety, błędy popełnione na starcie mogą skutkować realnymi problemami organizacyjnymi, podatkowymi i prawnymi, które ujawniają się dopiero po miesiącach – lub latach.

Faktury ustrukturyzowanej nie da się obiektywnie (w sensie prawnym) użyć ani udostępnić poza KSeF. Co zatem będzie przedmiotem opisu i dekretacji jako dowód księgowy?

Nie da się w sensie prawnym „użyć faktury ustrukturyzowanej poza KSeF” oraz jej „udostępnić” w innej formie niż poprzez bezpośredni dostęp do KSeF – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski.

Obowiązkowy KSeF 2026: Ministerstwo Finansów publikuje harmonogram, dokumentację API KSeF 2.0 oraz strukturę logiczną FA(3)

W dniu 30 czerwca 2025 r. Ministerstwo Finansów opublikowało szczegółową dokumentację techniczną w zakresie implementacji Krajowego Systemu e-Faktur z narzędziami wspierającymi integrację. Od dziś firmy oraz dostawcy oprogramowania do wystawiania faktur mogą rozpocząć przygotowania do wdrożenia systemu w środowisku testowym. Materiały są dostępne pod adresem: ksef.podatki.gov.pl/ksef-na-okres-obligatoryjny/wsparcie-dla-integratorow. W przypadku pytań w zakresie udostępnionej dokumentacji API KSeF 2.0 Ministerstwo Finansów prosi o kontakt za pośrednictwem formularza zgłoszeniowego: ksef.podatki.gov.pl/formularz.

REKLAMA

Załączniki w KSeF tylko dla wybranych? Nowa funkcja może wykluczyć małych przedsiębiorców

Nowa funkcja w Krajowym Systemie e-Faktur (KSeF) pozwala na dodawanie załączników do faktur, ale wyłącznie w ściśle określonej formie i po wcześniejszym zgłoszeniu. Eksperci ostrzegają, że rozwiązanie dostępne będzie głównie dla dużych firm, a mali przedsiębiorcy mogą zostać z dodatkowymi obowiązkami i bez realnej możliwości skorzystania z tej opcji.

Kontrola podatkowa - fiskus ma 98% skuteczności. Adwokat radzi jak się przygotować i ograniczyć ryzyko kary

Choć liczba kontroli podatkowych w Polsce od 2023 roku spada, ich skuteczność jest wyższa niż kiedykolwiek. W 2024 roku aż 98,1% kontroli podatkowych oraz 94% kontroli celno-skarbowych zakończyło się wykryciem nieprawidłowości. Urzędy skarbowe, dzięki wykorzystaniu narzędzi analitycznych takich jak STIR, JPK czy big data, trafnie typują podmioty do weryfikacji, skupiając się na firmach obecnych na rynku i rzeczywiście dostępnych dla egzekucji zobowiązań. W efekcie kontrola może spotkać każdego podatnika, który nieświadomie popełnił błąd lub padł ofiarą nieuczciwego kontrahenta.

REKLAMA