Jak ewidencjonować przekazanie wyrobów na własne potrzeby jednostki

Spółka wytwarzająca wyroby gotowe może część tych wyrobów przeznaczyć na własne potrzeby. Wyroby gotowe mogą być przeznaczone do:

Autopromocja

● zużycia w różnych komórkach spółki jako materiały,

● użytkowania jako środki trwałe.

Jak zaliczać zakupione składniki majątku do środków trwałych

Autopromocja

Webinar: VAT 2025

Sprawdź

Jednak w celu prawidłowego wykazania wysokości przychodów i kosztów związanych z prowadzoną działalnością spółka musi powyższe operacje potraktować jak sprzedaż. Sprzedającym i kupującym jest sama spółka. Jest to szczególne istotne w przypadku sporządzania rachunku wyników metodą porównawczą. Dla prawidłowego rozliczenia kosztów i przychodów służą odpowiednio następujące konta:

● „Obroty wewnętrzne”,

● „Koszty obrotów wewnętrznych”.

Autopromocja

Webinar: VAT 2025

Sprawdź

Powyższe konta mogą być również użyte w razie stosowania w rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym dla dodatkowej kontroli wysokości kosztów i przychodów.

W wariancie porównawczym konta obrotów wewnętrznych służą przede wszystkim do kontroli i zamknięcia kręgu kosztów w jednostce.

Autopromocja

Kasowy PIT 2025 – webinar.
Nowe przepisy

Sprawdź

Polecamy: Ustawa o rachunkowości z komentarzem do zmian (książka)

W szczególności na kontach obrotów wewnętrznych księguje się:

● przekazanie własnych wyrobów gotowych do własnych sklepów,

● przekazanie własnych wyrobów jako aport do innej spółki,

● świadczenia wykonane przez wydziały pomocnicze na rzecz budowy środków trwałych,

● świadczenia wykonane przez wydziały pomocnicze w związku z wytworzeniem materiałów, narzędzi, opakowań,

● aktywowanie w bilansie kosztów prac rozwojowych zakończonych pozytywnym efektem,

● ujawnienie niedoboru własnych wyrobów gotowych,

● przekazanie własnych wyrobów gotowych do użytkowania w jednostce jako środki trwałe.

Na koniec roku obrotowego saldo konta 790 „Obroty wewnętrzne” przenoszone jest na konto „Wynik finansowy”. Równolegle konto 791 „Koszt obrotów wewnętrznych” przenosi się w ciężar konta 490 „Rozliczenie kosztów” w celu domknięcia kręgu kosztów i prawidłowego ustalenia wyniku finansowego. Zamknięcie kręgu kosztów pozwala w prawidłowy sposób ustalić zmianę stanu produktów, która koryguje koszty wykazane w rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym.

Jeżeli spółka nie prowadzi konta 490 „Rozliczenie kosztów”, to saldo konta 791 przenosi bezpośrednio na konto 860 „Wynik finansowy”. ©?

Jak amortyzować używane sezonowo środki trwałe

PRZYKŁAD

W magazynie

Spółka prowadzi różnorodną działalność gospodarczą. Produkuje m.in. na jednym wydziale meble, a na drugim różne elementy oświetlenia. W magazynie wyrobów gotowych magazynowane są m.in. szafy oraz świetlówki. W wyniku analizy potrzeb w spółce stwierdzono potrzebę przesunięcia części wyrobów gotowych: szafy zostaną przyjęte do działu administracyjnego jako środki trwałe, a świetlówki zostaną przekazane do działu gospodarczego jako materiał oświetleniowy. Spółka sporządza porównawczy rachunek zysków i strat.

Skutki podatkowe sprzedaży środka trwałego w okresie amortyzacji

Stan początkowy wyrobów gotowych w magazynie wynosi 750 000 zł.

Objaśnienia:

1. OT – przyjęcie szaf jako środki trwałe, wprowadzenie do ewidencji środków trwałych – 5 szaf po 5000 zł (każda wg kosztu wytworzenia) kwota 25 000 zł;

2. PK – przeksięgowanie wartości wyrobów gotowych przekazanych na środki trwałe – 25 000 zł;

3. RW – przekazanie z magazynu wyrobów gotowych świetlówek bezpośrednio do zużycia w dziale gospodarczym – 5000 zł;

4. PK - przeksięgowanie wartości wyrobów gotowych przekazanych jako materiały eksploatacyjne – 5000 zł;

5. Przeniesienie kosztów rodzajowych na koszty ogólnozakładowe – 5000 zł;

6. Ustalenie wyniku finansowego:

a) przeniesienie obrotów wewnętrznych;

b) przeniesienie kosztów rodzajowych;

c) przeniesienie kosztów obrotów wewnętrznych;

d) przeniesienie kosztów zarządu;

e) przeniesienie zmiany stanu produktów.

W przykładzie spółka poniosła stratę w wysokości 5000 zł. ©?

Gabriela Borek

specjalistka z zakresu rachunkowości

Podstawa prawna:

- Art. 47 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.).