Wpływ stopy wzrostu wynagrodzeń na wartość rezerw na świadczenia pracownicze

Wycena aktuarialna rezerw z zastosowaniem metody aktuarialnej Projected Unit Credit rekomendowanej przez Międzynarodowy Standard Rachunkowości 19 Świadczenia Pracownicze (dalej: MSR 19) wymaga przyjęcia założeń w zakresie stopy wzrostu wynagrodzeń od dnia bilansowego do przewidywanego dnia wypłaty świadczenia.

MSR 19 nakazuje stosowanie założeń aktuarialnych (w tym stopy wzrostu wynagrodzeń) wzajemnie dopasowanych (spójnych), opartych na określonych na dzień bilansowy rynkowych oczekiwaniach odnoszących się do okresu, w którym przewiduje się wypłatę zobowiązań.

Jednostka powinna ustalać stopę wzrostu wynagrodzeń w wartościach nominalnych (podanych), chyba że oszacowania w wartościach realnych (skorygowanych o inflację) są bardziej wiarygodne, np. w warunkach hiperinflacji (patrz: Międzynarodowy Standard Rachunkowości 29 Sprawozdawczość finansowa w warunkach hiperinflacji).

W przypadku ustalania stopy wzrostu wynagrodzeń należy przyjąć taki jej poziom, aby zapewnić wzrost wynagrodzeń, jaki jest zagwarantowany pracownikom w wewnętrznych uregulowaniach spółki lub zwyczajowo oczekiwany (np. poziom inflacji). W praktyce większość zakładów pracy nie posiada zagwarantowanego wzrostu wynagrodzeń w swoich uregulowaniach (np. w układzie zbiorowym pracy, regulaminie wynagradzania), w związku z tym do wyceny aktuarialnej przyjmuje się oczekiwania w zakresie przyszłego wzrostu wynagrodzeń.

Ze względu na różny poziom wzrostu wynagrodzeń nie tylko w różnych sektorach gospodarki, ale także w podobnych branżach (przy czym w różnych obszarach geograficznych) wzrost wynagrodzeń powinien być oparty na indywidualnej analizie jednostki oraz powinien brać pod uwagę cechy jej polityki płacowej oraz czynniki warunkujące wzrost płac, takie jak sytuacja na rynku pracy, mobilność siły roboczej, poziom bezrobocia. Na zmianę wskaźnika wzrostu wynagrodzeń mogą też mieć wpływ indywidualne założenia odnoszące się do poszczególnych pracowników:

• przynależność do grupy zawodowej,

• stopień wykształcenia,

• rodzaj ścieżki kariery (promocji lub awansów),

• stażu pracy,

• lata pozostałe do emerytury itd.

Wszystko to może powodować, że w wycenie aktuarialnej poziom wzrostu wynagrodzeń w przyszłości będzie zmienny i zostaną przyjęte różne jego wartości np. w różnych latach kalendarzowych.