REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Wezwania do organów podatkowych

Subskrybuj nas na Youtube

REKLAMA

Jednym z istotnych uprawnień organów podatkowych jest możliwość wzywania niektórych uczestników postępowania podatkowego w celu dokonania przez nich określonej czynności procesowej.

W jakich przypadkach organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby? Kiedy osoba wezwana ma obowiązek osobistego stawienia się przed organem podatkowym prowadzącym postępowanie podatkowe?

Zgodnie z art. 155 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (OP), organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań lub dokonania określonej czynności osobiście, przez pełnomocnika lub na piśmie, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy. Jeżeli jednak osoba wezwana nie może stawić się z powodu choroby, kalectwa lub innej ważnej przyczyny, organ podatkowy może przyjąć wyjaśnienie lub zeznanie albo dokonać czynności w miejscu pobytu tej osoby.

Konstrukcja wezwania

W art. 159 OP ustawodawca określił, iż w wezwaniu muszą być wskazane:
1) nazwa i adres organu podatkowego,
2) imię i nazwisko osoby wzywanej,
3) w jakiej sprawie i w jakim charakterze oraz w jakim celu dana osoba zostaje wezwana,
4) czy osoba wezwana powinna stawić się osobiście lub przez pełnomocnika, czy też może złożyć wyjaśnienie lub zeznanie na piśmie,
5) termin, do którego żądanie powinno być spełnione, albo dzień, godzina i miejsce zgłoszenia się osoby wzywanej lub jej pełnomocnika,
6) skutki prawne niezastosowania się do wezwania,
7) podpis pracownika organu podatkowego, z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego osoby podpisującej.

W sprawach uzasadnionych ważnym interesem adresata lub gdy stan sprawy tego wymaga, wezwania można dokonać telegraficznie lub telefonicznie albo przy użyciu innych środków łączności (np. przez internet), z podaniem danych wymienionych powyżej (tj. danych określonych w art. 159 § 1 OP). Wezwanie przekazane w ten sposób powoduje skutki prawne tylko wtedy, gdy nie ma wątpliwości, że dotarło do adresata we właściwej treści i w odpowiednim terminie (art. 160 OP).

Osobiste stawiennictwo

Wezwany jest obowiązany do osobistego stawienia się tylko na obszarze województwa, w którym zamieszkuje lub przebywa. Jeżeli właściwy miejscowo do rozpatrzenia sprawy jest organ podatkowy mający siedzibę na obszarze innego województwa, osoba obowiązana do osobistego stawienia się może jednak zastrzec, że chce stawić się przed organem właściwym do rozpatrzenia sprawy (art. 156 OP). Należy zauważyć, iż w powyższym unormowaniu zostało określone uprawnienie, a nie obowiązek, osoby wzywanej przez organ podatkowy. W przypadku wszczęcia postępowania podatkowego z urzędu organ podatkowy w postanowieniu o wszczęciu tego postępowania ma obowiązek pouczenia strony o możliwości złożenia takiego zastrzeżenia w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

W przypadku gdy postępowanie podatkowe prowadzone jest przez organ podatkowy, którego siedziba nie znajduje się na obszarze województwa, w którym zamieszkuje lub przebywa osoba obowiązana do osobistego stawiennictwa, oraz jeżeli osoba ta nie złożyła zastrzeżenia, że chce stawić się przed tym właśnie organem, organ ten zwraca się do organu podatkowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu tej osoby o wezwanie jej w celu złożenia wyjaśnień lub zeznań albo dokonania innych czynności, związanych z prowadzonym postępowaniem.

Zwracając się do innego organu podatkowego, organ prowadzący postępowanie określa czynności, które mają być przedmiotem wyjaśnień lub zeznań, albo czynności, jakie mają być dokonane (art. 157 OP). Mamy w tym przypadku do czynienia z instytucją tzw. pomocy prawnej organów podatkowych. Organ podatkowy, do którego zwrócono się o pomoc prawną, nie może dowolnie określać czynności, które mają być przedmiotem wyjaśnień lub zeznań, albo czynności, jakie mają być dokonane. Jest on uprawniony jedynie do wykonania zadań zleconych przez organ podatkowy prowadzący postępowanie.

PRZYKŁAD
Podatnik mieszka i prowadzi działalność gospodarczą w Warszawie. Jest natomiast świadkiem w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez urząd skarbowy w Krakowie w sprawie wymiaru podatku od towarów i usług za 2004 rok swojego kontrahenta. Decyzja co do tego, czy podatnik będzie obowiązany do osobistego stawienia się w urzędzie skarbowym w Krakowie, aby złożyć zeznania w przedmiotowym postępowaniu, zależy, co do zasady, od podatnika. Wezwany jest bowiem obowiązany do osobistego stawienia się tylko na obszarze województwa, w którym zamieszkuje lub przebywa. Jednak gdy właściwym miejscowo do rozpatrzenia sprawy jest organ podatkowy mający siedzibę na obszarze województwa, w którym wezwany nie zamieszkuje lub nie przebywa, osoba obowiązana do osobistego stawienia się może zastrzec, że chce stawić się przed organem właściwym do rozpatrzenia sprawy. Zasady tej nie stosuje się w przypadkach, w których charakter sprawy lub czynności wymaga osobistego stawienia się przed organem podatkowym prowadzącym dane postępowanie podatkowe (art. 158 OP). Wtedy nie będzie miał znaczenia fakt, iż wezwany podatnik nie zamieszkuje lub nie przebywa na obszarze województwa, w którym organ podatkowy prowadzi postępowanie, a ponadto, że nie będzie miała zastosowania tzw. pomoc prawna organów podatkowych.

Należy również zauważyć, iż w powyższym przypadku mamy do czynienia z rozstrzygnięciem organu podatkowego o charakterze uznaniowym. Użyte przez ustawodawcę wyrażenie: „…nie stosuje się w przypadkach, w których charakter sprawy lub czynności wymaga osobistego stawienia się przed organem podatkowym prowadzącym postępowanie”, nie jest bowiem ani wyrażeniem ostrym, ani precyzyjnym. Charakter tego unormowania powoduje, iż jedynie od uznania organu podatkowego prowadzącego postępowanie zależy zastosowanie powyższej regulacji.

Ukaranie karą porządkową

Organ podatkowy w prawidłowo skonstruowanym wezwaniu jest obowiązany wskazać skutki prawne niezastosowania się do wezwania (art. 159 § 1 pkt 6 OP). O takich skutkach prawnych stanowią natomiast regulacje zawarte w art. 262–263 OP, a celem ich wprowadzenia była próba zdyscyplinowania podmiotów biorących udział w toku prowadzonego przez organ podatkowy postępowania podatkowego, przy czym regulacje te nie dotyczą wyłącznie strony tego postępowania.

Strona postępowania podatkowego, pełnomocnik strony, świadek lub biegły, którzy mimo prawidłowego wezwania organu podatkowego:
1) nie stawili się osobiście bez uzasadnionej przyczyny, mimo że byli do tego zobowiązani, lub
2) bezzasadnie odmówili złożenia wyjaśnień, zeznań, wydania opinii, okazania przedmiotu oględzin lub udziału w innej czynności, lub
3) bez zezwolenia tego organu opuścili miejsce przeprowadzenia czynności przed jej zakończeniem,
– mogą zostać ukarani karą porządkową do 2500 zł (art. 262 § 1 OP).

W przedmiotowej sprawie istotny jest wyrok NSA z 29 sierpnia 2002 r. (I SA/Po 533/01), w którym sąd stwierdził, iż katalog czynów zagrożonych karami porządkowymi, zawartymi w art. 262 OP, ma charakter zamknięty, co oznacza, iż nie można stosować kar porządkowych do innych czynów niż tam określonych, nawet gdyby ich zajście utrudniało prowadzenie postępowania lub hamowało jego tok. Warunkiem wymierzenia kary porządkowej w związku z niedopełnieniem obowiązku określonego w art. 262 OP jest ponadto pouczenie przez organ podatkowy osoby zobowiązanej do jego wykonania o skutkach niezastosowania się do wezwania.

Możliwość ukarania karą porządkową została przewidziana także odpowiednio w stosunku do osoby, która:
1) wyraziła zgodę na powołanie jej na biegłego,
2) odmówiła wyjawienia rzeczy lub praw majątkowych, mogących być przedmiotem hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego (art. 262 § 2 OP),
3) bezzasadnie odmówiła okazania przedmiotu oględzin (art. 262 § 3 OP).

Kary porządkowej nie stosuje się natomiast w przypadku przesłuchania strony (art. 262 § 4 OP).
Należy w tym miejscu zauważyć, iż jedynie w gestii organu podatkowego leży podjęcie rozstrzygnięcia o nałożeniu kary porządkowej na dany podmiot („…mogą zostać ukarani karą porządkową do 2500 zł”). Określony bowiem przez ustawodawcę w tej kwestii tryb postępowania nie wywołuje dla organu podatkowego automatycznego obowiązku nałożenia na dany podmiot tej kary.

Nałożenie kary porządkowej

Karę porządkową nakłada się w formie postanowienia, na które służy zażalenie. Termin płatności kary wynosi 7 dni od dnia doręczenia tego postanowienia (art. 262 § 5 i 5a OP).

W przypadku nałożenia kary porządkowej na dany podmiot oprócz prawa do złożenia zażalenia ustawodawca przewidział ponadto jeszcze inną możliwość obrony dla osoby ukaranej tą karą. Zgodnie z art. 262 § 6 OP organ podatkowy, który nałożył karę porządkową, może, na wniosek ukaranego, złożony w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o nałożeniu kary porządkowej, uznać za usprawiedliwione niestawiennictwo lub niewykonanie innych obowiązków, o których była mowa powyżej, i uchylić postanowienie nakładające karę. Na postanowienie o odmowie uchylenia kary porządkowej przysługuje zażalenie (art. 263 § 2 OP). Należy zatem stwierdzić, iż w przypadku nałożenia kary porządkowej na dany podmiot, może on złożyć zażalenie na postanowienie o nałożeniu kary porządkowej albo też może złożyć wniosek do organu podatkowego o uchylenie kary porządkowej.

PRZYKŁAD
Naczelnik urzędu skarbowego wszczął w stosunku do podatnika postępowanie podatkowe w sprawie określenia prawidłowej wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 rok. Jednocześnie wezwał podatnika do złożenia wyjaśnień w tej sprawie w siedzibie urzędu skarbowego. Pomimo prawidłowego wezwania podatnik nie stawił się w urzędzie skarbowym i nie złożył przedmiotowych wyjaśnień. Dlatego też naczelnik urzędu skarbowego nałożył na niego karę porządkową w wysokości 1000 zł. Zgodnie z art. 262 § 5 OP karę porządkową nakłada się w formie postanowienia, na które służy zażalenie. Dlatego podatnik będzie uprawniony do złożenia zażalenia na to postanowienie naczelnika urzędu skarbowego. Ponadto zgodnie z art. 262 § 6 OP organ podatkowy, który nałożył karę porządkową, może, na wniosek ukaranego, złożony w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o nałożeniu kary porządkowej, uznać za usprawiedliwione niestawiennictwo lub niewykonanie innych obowiązków i uchylić postanowienie nakładające karę. Na postanowienie o odmowie uchylenia kary porządkowej przysługuje zażalenie (art. 263 § 2 OP). Dlatego też podatnik, chcąc się uwolnić od zapłaty nałożonej na niego kary porządkowej, może złożyć zażalenie na postanowienie naczelnika urzędu skarbowego w przedmiotowej sprawie bądź też może złożyć wniosek do naczelnika urzędu skarbowego w sprawie uchylenia kary porządkowej.

Właściwość organu podatkowego

O nałożeniu kary porządkowej oraz o jej uchyleniu rozstrzyga organ podatkowy, przed którym toczy się postępowanie. Ukaranie karą porządkową nie wyklucza przy tym możliwości zastosowania wobec opornego świadka lub biegłego środków przymusu przewidzianych w przepisach szczególnych (art. 263 § 1 i 3 OP).

Należy pamiętać, że przepisy art. 68 § 1 i art. 70 OP stosuje się odpowiednio do kar porządkowych. Chodzi tu o termin przedawnienia prawa do wydania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego oraz o termin przedawnienia samego zobowiązania podatkowego. Generalną zasadą jest, że zobowiązanie podatkowe, które powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego ustalającej wysokość tego zobowiązania (art. 21 § 1 pkt 2 OP), nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy (art. 68 § 1 OP). Natomiast zgodnie z art. 70 § 1 OP zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. W przedmiotowej sytuacji chodzi odpowiednio o termin przedawnienia prawa do ukarania karą porządkową oraz o termin przedawnienia samej kary porządkowej.

Podstawa prawna:
ustawa z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.).

Piotr Tarkowski
Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Prawo Przedsiębiorcy

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Webinar: Przekształcenie JDG klienta w spółkę w praktyce biura rachunkowego + certyfikat gwarantowany

Praktyczny webinar „Przekształcenie JDG klienta w spółkę w praktyce biura rachunkowego” poprowadzi Tomasz Rzepa, doradca podatkowy, ekspert INFORAKADEMII. Każdy z uczestników otrzyma imienny certyfikat i roczny nielimitowany dostęp do retransmisji webinaru wraz z materiałami dodatkowymi. Uczestnicy webinaru dowiedzą się, jak wygląda proces przekształcenia JDG w spółkę z perspektywy biura rachunkowego, ze wskazaniem kluczowych wyzwań, problemów oraz szans, jakie z tego faktu wynikają.

Zatrudnianie cudzoziemców - zmiany od 1 czerwca 2025 r. Dodatkowe przesłanki odmowy wydania zezwolenia, rejestr umów o pracę, legalność pobytu obywateli Ukrainy, cyfrowe wnioski i wyższe kary

Nowe przepisy dotyczące zasad zatrudniania cudzoziemców w Polsce zaczną obowiązywać od 1 czerwca 2025 roku. Regulacje określają warunki, na jakich możliwe będzie legalne powierzenie pracy obcokrajowcom. Sprawdzamy, czy nowe przepisy wprowadzają ułatwienia i w jaki sposób zmieniają procedurę zatrudniania cudzoziemców.

Kary umowne a koszty podatkowe – korzystny wyrok dla podatników

W wyroku z 6 maja 2025 r., sygn. II FSK 1012/22 Naczelny Sąd Administracyjny zgodził się z stanowiskiem, że kary umowne mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, jeżeli niewykonanie dostawy - nie wynikało z winy spółki. Niepewność w tej sprawie wynikała z wykładni art. 16 ust 1 pkt 22 ustawy o CIT, w którym określono jakie kary umowne i odszkodowania nie mogą być uznane za koszty podatkowe. W orzecznictwie przepis ten jest interpretowany literalnie, uznając że pozostałe rodzaje wypłat odszkodowawczych niż wskazane w przepisie mogą być uznane za koszt podatkowy.

Czy zawód księgowego powinien być certyfikowany? Ministerstwo Finansów analizuje możliwe zmiany

Od 2014 roku w Polsce nie można już uzyskać certyfikatu księgowego wydanego przez Ministra Finansów. W wyniku przeprowadzonej wówczas deregulacji zawód księgowego został formalnie otwarty – obecnie nie wymaga żadnych licencji ani zezwoleń państwowych. Choć miało to na celu ułatwienie dostępu do zawodu, skutki tej zmiany do dziś budzą mieszane opinie w branży. Temat ten nie jest również obojętny dla Ministerstwa Finansów.

REKLAMA

Kto i kiedy może ponieść odpowiedzialność karną za niezłożenie wniosku o upadłość spółki handlowej (np. sp. z o.o.)

Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki handlowej to obowiązek, który spoczywa na barkach między innymi członków zarządu i likwidatorów. Niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki pomimo powstania warunków uzasadniających upadłość spółki jest przestępstwem, które zostało uregulowane nie w Kodeksie karnym, a w Kodeksie spółek handlowych.

Komunikat ZUS: 2 czerwca 2025 r. upływa ważny termin dla przedsiębiorców. Zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej tylko po złożeniu wniosku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych przypomina przedsiębiorcom, że do 2 czerwca 2025 r. należy zweryfikować i odesłać przez PUE/eZUS wniosek o zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej.

ZUS odbiera zasiłki chorobowe za błędy dotyczące składek sprzed 2022 roku – Rzecznik MŚP interweniuje

Do Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców wpływa coraz więcej dramatycznych spraw dotyczących decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w których organ odmawia wypłaty świadczeń zasiłkowych, wskazując, że przedsiębiorcy nie podlegają ubezpieczeniu chorobowemu za okres sprzed 2022 roku.

Podatnik zapłacił zaległy podatek ale nie zatrzymało to egzekucji. Urząd skarbowy wykorzystał pomyłkę w przelewie. Winą obarczył podatnika i automatyzację systemu

Absurdów podatkowych nie brakuje. Dla przykładu można podać historię przedsiębiorcy, który nie uregulował w terminie podatku, za co otrzymał upomnienie z urzędu skarbowego. Dokonując wpłaty, popełnił niezamierzony błąd, który spowodował kolejne konsekwencje. W efekcie na jego koncie jednocześnie wystąpiła niedopłata i nadpłata podatku. Ministerstwo Finansów, komentując ww. sprawę, wskazuje obowiązujące przepisy, zaś eksperci przekonują, że urzędnicy mogli zachować się inaczej. Resort zaznacza, że proces obsługi wpłat podatników jest zautomatyzowany, a w opisywanej sytuacji nie można mówić o błędzie systemowym. Wśród znawców tematu nie brakuje opinii, że zbyt sztywne przepisy i procedury podatkowe mogą właściwie stanowić pułapkę dla przedsiębiorców.

REKLAMA

PKWiU 2025 - nowa klasyfikacja statystyczna wyrobów i usług jeszcze w 2025 roku

W wykazie prac legislacyjnych rządu opublikowano niedawno Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Nowa PKWiU 2025 zastąpi obecnie obowiązującą PKWiU 2015. Od kiedy?

Bezpłatny webinar: Rozliczanie branży budowlanej i deweloperskiej. Jak uniknąć najczęstszych błędów?

Branża budowlana i deweloperska to sektory, w których każdy szczegół w rozliczeniach finansowych ma znaczenie, a konsekwencje popełnianych błędów mogą być daleko idące. Zarówno w księgach rachunkowych, jak i w rozliczeniach podatkowych precyzyjna klasyfikacja realizowanych prac jest kluczowa.

REKLAMA