Wypowiedzenie umowy o pracę przez pracodawcę, rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia

Przykład:

Pracodawca w stosunku do jednego pracownika pisemnie wypowiedział pracownikowi umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony, do drugiego rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia.

W piśmie skierowanym do pracownika wśród kilku przyczyn wskazał m.in.:

- niewykonanie lub nienależyte wykonywanie poleceń pracodawcy,

- narażenie na szkodę mienia pracodawcy.

Pracownik wytoczył powództwo o zapłatę od pracodawcy kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia za pracę, tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę.

Czy zasadnie?

W oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy (art.30 § 4 Kodeksu pracy). Naruszenie art. 30 § 4 KP może polegać na niewskazaniu w ogóle przyczyny rozwiązania umowy o pracę lub na pozornym, niewystarczająco jasnym i konkretnym jej wskazaniu (I PKN 481/99).

Obligatoryjne wskazanie przyczyny ma za zadanie umożliwić sprawdzenie zgodności wypowiedzenia z prawem. Dotychczas orzecznictwo restrykcyjnie interpretowało powyższą normę wskazując, że przyczyna wypowiedzenia powinna być podana pracownikowi w sposób skonkretyzowany, nie ograniczający się do przytoczenia ogólnikowego zwrotu bądź powtórzenia wyrażeń ustawowych (uzasadnienie tezy III uchwały pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 1978 r. Natomiast za spełnienie tego warunku było uznawane wskazanie faktów i rzeczowych okoliczności dotyczących osoby pracownika, jego zachowania lub postępowania w procesie pracy, zdarzeń - także niezależnych od niego - mających wpływ na decyzję pracodawcy (I PKN 99/00). Ponadto późniejsze na podstawie art. 65 KP w tym 65 §1 KP, dopuszczenie zarówno uzupełnienia treści jak i wykładni złożonego oświadczenia woli było niemożliwe. Wskazane stanowisko uzasadniano, że możność "późniejszego" uzupełniania treści wypowiedzenia o wskazanie jego przyczyny mogłoby prowadzić do przyzwolenia na uzupełnianie tych przyczyn również w toku postępowania przed sądem pracy o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne, co byłoby jednoznaczne z dopuszczeniem możliwości powoływania w toku takiego postępowania zupełnie nowych, innych przyczyn wypowiedzenia, co zdecydowanie i jednomyślnie wyklucza się w orzecznictwie i literaturze prawniczej (I KPN 99/00).