Czy można zaliczyć do kosztów wszystkie wydatki na organizację mini targów?

Naczelny Sąd Administracyjny wydał 15 listopada 2017 r. ciekawe orzeczenie (sygn. II FSK 2725/15) w sprawie zasadności zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków o mieszanym charakterze, reklamowo-reprezentacyjnym. Wyrok ten stanowi odejście od dotychczasowej restrykcyjnej linii orzeczniczej sądów administracyjnych i jest korzystny dla podatnika.

Sprawa dotyczyła spółki produkującej szklane opakowania. Działając z zamiarem poszerzenia rynków zbytu oraz wypromowania nowej kategorii wyrobów Spółka wraz z dwoma Spółkami z Grupy zorganizowała wydarzenie promocyjne w postaci mini targów. Celem mini targów było zaprezentowanie każdej ze Spółek. Program obejmował: rejestrację uczestników, ich przywitanie i prezentację Spółki, zwiedzanie siedzib Spółek, poczęstunek, zakwaterowanie i kolację w restauracji, w ramach której została zorganizowana na zakończenie targów prezentacja informacji o Spółkach organizujących konferencję oraz ich produktach, a także podsumowanie targów. Na mini targi zaproszeni zostali obecni kontrahenci Spółki oraz potencjalni nowi kontrahenci. Wśród osób zaproszonych znalazły się także osoby reprezentujące przedsiębiorców działających jako przedstawiciele handlowi na terytorium innych państw (np. Włochy, Rosja, itd.) pośredniczący w sprzedaży wyrobów Spółek w tych regionach. Dzięki przedstawieniu w trakcie targów oferty Spółki, zaplecza technicznego i sposobu produkcji szkła, zaproszeni goście mogli zapoznać się z oferowanymi towarami, ich jakością i procesem produkcji. W konsekwencji, dzięki pozyskanej wiedzy i zrozumieniu procesu produkcji, Spółka liczy z jednej strony na wzrost liczby zamówień, a z drugiej na łatwiejszą współpracę z kontrahentami. W ramach organizacji mini targów poniesione zostały także wydatki na gadżety reklamowe (ulotki, banery, zaproszenia, itp.), przejazdy autokarami (m.in. transfer uczestników z/do lotniska oraz pomiędzy zakładami organizatorów mini targów), wynajem sali konferencyjnej, oprawę muzyczną.

Na gruncie przedstawionego stanu faktycznego strona zadała pytanie: czy ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie wydatki poniesione na organizację mini targów? Organ nie zgodził się ze stanowiskiem strony i podzielił wydatki na takie, które mogą stanowić KUP i wydatki o charakterze reprezentacyjnym, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem organu, wydatki poniesione na tzw. oprawę muzyczną dla zaproszonych gości (także ewentualne inne atrakcje towarzyszące, niezwiązane bezpośrednio z “akcją” promocyjną i prezentacją Spółki i jej produktów) nie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, gdyż miały one zachęcić do uczestnictwa kontrahentów w spotkaniu, jednakże nie stanowiły one elementu niezbędnego do przeprowadzenia spotkań, czyli przekazywania stosownej informacji na temat Spółki i jej oferty produktowej i usługowej. Oprawa muzyczna stanowiła dodatek do kolacji, którą podano po ostatniej prezentacji. Część artystyczna nie zawierała sama w sobie działań reklamowych i promocyjnych polegających na przekazywaniu informacji o produktach i usługach Spółki.

Odnosząc się również do wydatków poniesionych na transport zaproszonych osób oraz ich zakwaterowanie organ wskazał, że nie pozostają one w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, do wydatków o charakterze bezpośrednio związanym z organizacją jednodniowych “mini targów” organ zaliczył tylko:

– wyżywienie (poczęstunek w ramach prezentacji dokonywanej w siedzibie wnioskodawcy – w formie szwedzkiego stołu – kawa, herbata, zimne przekąski);

– wydatki na gadżety reklamowe – ulotki, banery, zaproszenia,

– wynajem sali konferencyjnej.

Polecamy: CIT 2018. Komentarz

Tylko te wydatki, zdaniem organu, przyczyniły się one do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i spełniają podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.. Spółka może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie, tj. stosownie do ich związku z prowadzoną przez samego wnioskodawcę działalnością gospodarczą (wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów wszystkich wydatków, które przypadają na pozostałe dwie spółki.).

WSA przychylił się do interpretacji organu podatkowego. Zdaniem WSA, wolą ustawodawcy było:

– objęcie kosztami uzyskania przychodów wszelkich wydatków na reklamę, niezależnie od ich wielkości, w stosunku do osiąganych przez podatnika przychodów i niezależnie od sposobu prowadzenia reklamy oraz

– wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów reprezentacji, niezależnie od ich wielkości, w stosunku do osiąganych przez podatnika przychodów w roku podatkowym oraz niezależnie od tego, czy wydatki te przyczynią się do zwiększenia (zachowania albo zabezpieczenia) źródła przychodów, czy też nie.

Sąd zauważył, że w praktyce zakresy pojęć “reklama” i “reprezentacja” mogą się pokrywać i trudno jest wyznaczyć obiektywne i kompletne reguły ich rozgraniczenia. Odnotował przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 1789/10 (dostępny: www.orzeczenia.nsa.gov.pl), w którym wyrażony został pogląd, że jeśli impreza jest elementem strategii marketingowej dotyczącej danego produktu, to jej organizacja, w tym zakup usług gastronomicznych i alkoholu, nie jest związane z reprezentacją, lecz z reklamą. WSA powołał też uchwałę 7 sędziów NSA z dnia 16 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 na mocy której ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu.

Zdaniem NSA jednak, również koszty przewidzianej już po zakończeniu targów kolacji wraz z oprawą muzyczną, a także noclegów i transportu podlegają ujęciu w koszty. NSA podkreślił, że nie należy wydzielać atrakcji dla klientów z całości kosztów imprezy promocyjnej. Tego rodzaju wydatki są integralną częścią mini targów, których to celem było reklamowanie produktów spółki, mogą zatem stanowić w całości koszty uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę niejednolite orzecznictwo sądowe należy bardzo uważnie analizować każdy wydatek na imprezy lub wyjazdy firmowe czy targi. Uznanie całego wydatku za koszt zależy od okoliczności każdej sprawy.

Autor: Joanna Rudzka, Doradca Podatkowy