Czy drobne upominki dla kontrahentów można zaliczyć do kosztów?

O jaką sytuację chodzi?

Takie stanowisko zawiera interpretacja indywidualna z 14 września 2017 r., sygn. akt 0114-KDIP2-2.4010.125.2017.1.AZ - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w której wnioskodawca wskazuje, że będąc podatnikiem podatku VAT, zamierza w ramach wykonywanej działalności przekazywać swoim partnerom biznesowym drobne upominki w postaci papierowych voucherów lub zaproszeń do restauracji o wartości ok. 100 - 500 zł. Taki upominek partner będzie mógł wymienić na usługę gastronomiczną, tj. posiłek lub napój w restauracji. W zamiarze wnioskodawcy upominki mają być kierowane do szerokiego grona odbiorców, ograniczeniem będzie natomiast ich ilość posiadana przez wnioskodawcę w danym momencie.

Celem wręczania tych upominków jest promocja oraz reklama wnioskodawcy, a co za tym idzie – zachowanie oraz zwiększenie przychodów. Z tego względu upominki będą przykładowo zapakowane w torebkę z logo firmy, dołączane do gadżetów z logiem firmy, czy też będą posiadać nabitą pieczątkę z danymi wnioskodawcy lub też logo firmy zostanie umieszczone na samych upominkach.

Jak podkreśla wnioskodawca, upominki będą zakupywane od podmiotu trzeciego, wydatki natomiast będą ponoszone z majątku wnioskodawcy i nie będą mu w żaden sposób zwracane.

Z tego względu wnioskodawca zastanawia się, czy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaprezentowane wydatki na zakup upominków, będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Uzasadnienie wnioskodawcy

Według wnioskodawcy wydatki na zakup upominków dla partnerów można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Dla poparcia swojego zdania przywołuje art. 15 ustawy o CIT, zgodnie z którym za koszty zyskania przychodów należy uznać wszystkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione oraz definitywnie poniesione wydatki, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, o ile, jak wynika z art. 15 ust. 1, nie zostały one wymienione w katalogu kosztów (wydatków) zawartym w art. 16 ust. 1.

Stosownie do powołanego przez wnioskodawcę wyroku WSA (sygn. akt III SA/Wa 1630/14), przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek, poza wskazanymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z tymi przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia tego przychodu. Z tego wynika, że podatnik CIT może zaliczyć w ciężar kosztów wszelkie faktycznie poniesione wydatki, które mają lub mogły mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, poza wskazanymi w art. 16 ustawy.

W tym samym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, iż przy kwalifikowaniu danego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów należy uwzględnić cel jego poniesienia. Jeżeli przyjmuje się, iż celem wnioskodawcy, który zamierza wręczać swoim partnerom upominki jest promocja i reklama firmy oraz zachęcenie do podjęcia lub rozszerzenia współpracy albo zakupu towarów lub usług od wnioskodawcy, należy uznać, że wydatki poniesione na zakup tych upominków będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu.

Ponadto wnioskodawca potwierdza powyższe stanowisko przez przytoczenie Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (nr IBPBI/2/423-612/12/MS), zgodnie z którą „Zarówno na gruncie orzecznictwa, jak i w praktyce gospodarczej przyjmuje się, iż gadżety o niewielkiej wartości, opatrzone logo firmy nie mają charakteru reprezentacyjnego. Zatem wydatki na zakup gadżetów opatrzonych logo firmy i przekazywanych przez Spółkę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, będą stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop”.

Wnioskodawca jest także zdania, że wydatki poniesione na zakup upominków nie będą stanowić kosztów reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, ponieważ będą one niewielkiej wartości, przeznaczone będą dla szerokiego grona odbiorców, będą zawierały logo spółki, a celem takiego przedsięwzięcia jest nakłonienie partnerów do zakupu towarów lub usług od wnioskodawcy albo nawiązanie współpracy.

Jakiej interpretacji dokonał urząd?

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, powołując się na art. 15 i 16 ustawy o CIT, wyjaśnia, że definicja wskazana w podanych przepisach ma charakter ogólny. Z tego wynika konieczność poddania indywidualnej ocenie każdorazowego wydatku poniesionego przez podatnika, poza wyjątkami wskazanymi  enumeratywnie w ustawie.

W interpretacji podkreślono, iż warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest spełnienie przez wydatek łącznie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Polecamy: INFORLEX Księgowość i Kadry

Wynika z tego, że określony wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeśli między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi relacja, zgodnie z którą poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu. Szczególnie podkreślono, że to na podatniku spoczywa obowiązek wykazania tej zależności. Ma być ona oparta na zgromadzonych dowodach, wynikających przede wszystkim z prowadzonej ewidencji rachunkowej.