Jak ustalić wartość początkową środka trwałego wniesionego jako wkład do spółki cywilnej

Podstawowymi wyznacznikami przy wycenie wartości początkowej środków trwałych są w zależności od sposobu wejścia w posiadanie tych składników majątkowych: cena nabycia, koszt wytworzenia, wartość rynkowa, wycena dokonana przez podatnika, wartość określona przez biegłego, wartość ustalona metodą uproszczoną w stosunku do budynków lub lokali mieszkalnych.

Autopromocja

Rozpoczynając działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej wspólnicy niejednokrotnie w umowie spółki określają różnego rodzaju ruchomości i nieruchomości będące ich własnością jako wniesione w formie aportu do spółki przyszłe środki trwałe.

Istotne znaczenie ma tu określenie wartości początkowej tych przedmiotów (nieruchomości, maszyn, urządzeń) na dzień ich wniesienia do spółki, celem dokonywania prawidłowych odpisów amortyzacyjnych.

Przeczytaj także: Współwłasność a amortyzacja

Autopromocja

Webinar:
KSeF – na co warto przygotować firmę?

Sprawdź

Rozwiązanie tej kwestii daje art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, który stwierdza, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Tak więc za wartość początkową środka trwałego wniesionego przez wspólnika (wspólników) jako wkład do spółki cywilnej należy przyjąć nie cenę, za jaką środek ten został wcześniej zakupiony przez wspólnika, ale wartość tego środka wskazaną w umowie spółki.

Wartość ta nie może być jednak dowolna, a dokładnie wartość początkowa poszczególnych składników majątkowych wnoszonych w formie aportu nie może być wyższa od ich wartości rynkowej.

Porównaj: Spółka cywilna

Należy jeszcze zwrócić uwagę na przepis art. 22g ust. 6 ustawy o PIT, w którym określono że wartość początkową składników majątku nabytych w formie wkładu niepieniężnego, a wymagających montażu, powiększa się o wydatki poniesione na ich montaż.