Gdzie składa zeznanie podatkowe Polak pracujący na statkach w Norwegii

Z pytaniem interpretacyjnym do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zwrócił się podatnik będący, ze względu na miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych, polskim rezydentem podatkowym.

Od roku 2014 do 2017 podatnik podejmował pracę najemną jako marynarz na statkach morskich wykorzystywanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo posiadające zarząd oraz siedzibę w Norwegii. Te dochody podlegają w Norwegii zwolnieniu z opodatkowania. Polski rezydent podatkowy w Polsce osiąga przychody z tytułu praw autorskich opodatkowane na zasadach ogólnych.

W związku z odbytą w Norwegii pracą w latach 2014-2017 oraz chęcią jej kontynuowania w kolejnych latach podatnik zwrócił się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z pytaniami:

- czy jest zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego w Polsce,

- czy w zeznaniach podatkowych za te lata jest obowiązany wykazać dochody uzyskane z tytułu pracy w Norwegii,

- czy do rozliczenia dochodów uzyskiwanych w Norwegii w latach 2014 - 2018 będzie się stosować metodę proporcjonalnego odliczenia?

Zdaniem podatnika, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów jest to tak zwany nieograniczony obowiązek podatkowy. W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, osoba mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej to m.in. ta, która posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych.

Z względu na fakt, iż podatnik od roku 2014 wykonuje pracę najemną na statkach zarządzanych przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Norwegii, w niniejszym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się do opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, wraz z Protokołem między Rzecząpospolitą Polską, a Królestwem Norwegii zmieniającym tę Konwencję.

Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata

Zgodnie z art. 1 Protokołu zmieniającym art. 14 ust. 3 „Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenie uzyskane w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, może być opodatkowane w tym Państwie’’.

Jednocześnie jak stanowi art. 2 Protokołu do art. 22 ust. 1 dodana zostaje lit. d) „Bez względu na postanowienia lit. a), unikanie podwójnego opodatkowania następuje poprzez zastosowanie odliczenia o którym mowa w lit. b) niniejszego ustępu, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce uzyskuje dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Norwegii, jednakże zgodnie z prawem wewnętrznym Norwegii, dochód ten jest zwolniony z podatku’’.

Kwestię opodatkowania w Norwegii dochodów Wnioskodawcy reguluje ustawa Law on tax on income and wealth (Taxation). Zgodnie z zasadami opodatkowania w Norwegii dochód marynarzy otrzymywany w ramach pracy na statkach podnoszących banderę norweską i eksploatowanych przez norweskie przedsiębiorstwo zwalnia się, jeżeli: osoby wykonują pracę na statkach zarejestrowanych w Norweskim Międzynarodowym Rejestrze Statków (N.I.S.) oraz osoby, które wykonują pracę na pokładach statków nie podnoszących bandery norweskiej jak i osoby wykonujące pracę dla zagranicznych przedsiębiorców prowadzących działalność na pokładzie danego statku.

Uzyskiwanie dochodu z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku zarejestrowanego w N.I.S. albo podnoszącego inną zagraniczną banderę, eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez norweskie przedsiębiorstwo rodzi po stronie podatnika (polskiego rezydenta podatkowego) obowiązek podatkowy w Polsce z uwagi na zwolnienie tego dochodu z opodatkowania w Norwegii.

Kontynuując, jak stanowi art. 27 ust. 9 ustawy o PIT, podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Polski rezydent podatkowy powinien złożyć zeznanie podatkowe w Polsce oraz dokonać obliczenia rocznego podatku z uwzględnieniem postanowień art. 27 ust. 9 albo 9a ustawy o PIT.

Zgodnie z interpretacją wydaną 24 sierpnia 2017 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej stanowisko wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.

Zgodnie z opisanym powyżej stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym w kontekście opodatkowania dochodów,  znajdzie zastosowanie Konwencja z dnia 9 września 2009 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji (Dz. U. z 2010 r. Nr 134, poz. 899 z późn. zm.).

Według art. 14 ust. 3 Konwencji, wynagrodzenie uzyskane w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, może być opodatkowane w tym Państwie.