Kontrakt menedżerski - kto płaci zaliczki na PIT

Stosowanie właściwych zasad opodatkowania przychodów z tytułu kontraktu menadżerskiego będzie zależne od dokonania jego kwalifikacji do odpowiedniego źródła przychodów. Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 9 ustawy z 27 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. 2019 poz. 1387 z późn. zm., dalej jako "ustawa o PIT") przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych) uważa się z przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Co istotne, z powyższego przepisu wprost wynika, iż kwalifikacja taka jest właściwa także w przypadku gdy kontrakt menedżerski będzie zawarty z osobą fizyczną prowadząca w tym zakresie działalność gospodarczą – otrzymywane wynagrodzenie nie będzie zatem stanowiło dla niej przychodu z prowadzonej działalności.

Czy zatem wypłacający należności z tytułu kontraktu menedżerskiego powinien występować w charakterze płatnika?

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1 (polskim rezydentom podatkowym), są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4 tego przepisu, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Analiza powyższego przepisu prowadzi do wniosku, iż w stosunku do świadczeń wypłacanych z tytułu wskazanego w art. 13 pkt 9 ustawy o PIT, wypłacający zobowiązany jest jako płatnik pobierać zaliczki na podatek dochodowy, stosując stawkę podatku wynoszącą 17%. Należy jednak także wskazać na treść art. 41a ustawy o PIT. Przepis ten wprowadza możliwość złożenia przez podatnika wniosku o pobieranie zaliczek na podatek przy zastosowania wyższej stawki określonej w skali podatkowej (32%). Dotyczy on płatników wskazanych w art. 31, art. 33-35 i art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, a zatem także analizowanej sytuacji.

W toku obliczania zaliczki, kwotę przychodu należy obniżyć o koszty jego uzyskania określone na podstawie art. 22 ust. 9 ustawy o PIT. W pkt 5 omawianego przepisów ustawodawca wskazuje, że koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 tej ustawy ustala się w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, a w przypadku gdy podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 2. Zasady wskazane w tych przepisach dotyczą określania kosztów uzyskania przychodu ze stosunku pracy co jednak istotne, odwołanie zawarte w art. 22 ust. 9 pkt 5 dotyczy wyłącznie „podstawowych” kosztów uzyskania przychodu. W przypadku kontraktu menedżerskiego nie będzie zatem możliwości zastosowania kosztów „podwyższonych” (art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy o PIT).

Płatnik powinien także odliczyć od podstawy opodatkowania składki wskazane w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o PIT, a zatem składki na ubezpieczenia społeczne, określone w ustawie z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które zostały potrącone ze środków podatnika.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, iż podmiot zawierający z osobą fizyczną umowę o charakterze kontraktu menedżerskiego jest zobowiązany występować w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Co istotne, obowiązek ten istnieje także w przypadku gdy zleceniobiorca prowadzi w tym zakresie działalność gospodarczą.

Bartosz Suławko, Kierownik zespołu ds. podatków bezpośrednich w ECDP TAX Żuk Komorniczak i Wspólnicy

Polecamy: PIT 2020. Komentarz

Chcesz dowiedzieć się więcej, sięgnij po nasze publikacje

KOMPLET: VAT zmiany od 1 lipca 2021 + JPK_VAT + VAT w e-commerce

Tylko teraz

99,00 zł

119,70 zł

Przejdź do sklepu