Ulga termomodernizacyjna - faktura wystawiona na jednego małżonka

Tak zinterpretował przepisy Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej z 21 maja 2020 r. (sygn. 0115-KDIT2.4011.211.2020.2.ŁS ).

O interpretację wystąpiła pewna podatniczka, która wraz z mężem są właścicielami domu jednorodzinnego. Małżonkowie w listopadzie 2018 r. podpisali umowę na zakup i podłączenie instalacji fotowoltaicznej do tego domu. Umowa przewidywała zapłatę w części kredytem ratalnym (120 miesięcznych rat)  a w części w formie jednorazowej wpłaty (tzw. wpłaty własnej). 11 grudnia 2018 r. nastąpił przelew wpłaty własnej w wysokości ok. 15 tys. zł oraz pierwszej raty kredytu.  Faktura końcowa wystawiona została 29 grudnia 2018 r. z datą sprzedaży 28 grudnia 2018 r. jedynie na nazwisko męża podatniczki. W 2019 roku nastąpiło uruchomienie instalacji i zapłata kolejnych 12 rat.

Podatniczka zapytała Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

1. Czy możliwe jest odliczenie w zeznaniu za 2019 r. (PIT-37) kosztu poniesionych wydatków za zakup paneli fotowoltaicznych w całości tzn. w kwocie 38 586,09 zł?
2. Czy można odliczyć tylko częściowo poniesione koszty wyłącznie w 2019 r., a docelowo 2020 r. i 2021 r.?

Niestety Dyrektor KIS nie miał dla podatniczki i jej męża dobrych informacji.

Ulga termomodernizacyjna

Organ podatkowy przypomniał, że z ulgi termomodernizacyjnej mogą korzystać podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych opłacający PIT według skali podatkowej lub 19% stawki PIT (na podstawie art. 26h ustawy o PIT) i podatnicy płacący ryczał od przychodów ewidencjonowanych (na podstawie art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Ulga ta polega na tym, że podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem jednorodzinnego budynku mieszkalnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku (czyli od dochodu w PIT lub przychodu w ryczałcie ewidencjonowanym) - wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które to przedsięwzięcie zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Wykaz wydatków, które można odliczyć w ramach ulgi termomodernizacyjnej znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489). Są to między innymi:

1. Materiały budowlane i urządzenia:
- materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
- kocioł gazowy kondensacyjny lub kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin;
- kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z 21.07.2015, s. 100);
- przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej;
- materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej, instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej, czy systemu ogrzewania elektrycznego;
- kolektor słoneczny wraz z osprzętem;
- ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem;
- stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne;

2. Usługi:
- wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego;
- docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów;
- wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych;
- wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej;
- montaż kotła gazowego kondensacyjnego, kotła olejowego kondensacyjnego, kolektora słonecznego, instalacji fotowoltaicznej;
- demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

Zgodnie z art. 26h ust. 3-4 ustawy o PIT, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane VAT, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z VAT, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwota odliczenia przysługująca jednemu podatnikowi nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Zasadą jest, ze odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. Chyba, że kwota odliczenia była w danym roku wyższa niż dochód podatnika - w takim przypadku nieodliczoną kwotę można odliczać odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Odliczyć można tylko wydatki poniesione od 1 stycznia 2019 r.

Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 2246), która wprowadziła w podatku dochodowym od osób fizycznych tzw. ulgę termomodernizacyjną obowiązuje od 1 stycznia 2019 r.

Jednak odliczenie z tytułu ulgi termomodernizacyjnej stosuje się również do przedsięwzięcia termomodernizacyjnego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2019 r., które zostanie zakończone po dniu 31 grudnia 2018 r., jednak nie później niż w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. W takim przypadku odliczeniu podlegają wydatki poniesione na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia, w którym upływa okres 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Widać zatem wyraźnie, że odliczeniu podlegają wyłącznie wydatki na termomodernizację poniesione od 1 stycznia 2019 r. Jak wskazał Dyrektor KIS: Za datę poniesienia wydatku uważa się dzień sprzedaży (datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi) określony na fakturze VAT, ponieważ na podstawie faktury ustala się wysokość poniesionych wydatków na termomodernizację budynku. W przypadku, gdy na fakturze VAT brak jest informacji o dniu sprzedaży przyjmuje się, że dzień ten przypada na dzień, w którym wystawiono fakturę.

Zatem wydatki poniesione przez podatniczkę i jej męża w 2018 roku tytułem tzw. wpłaty własnej z pewnością nie mogą być odliczone w ramach ulgi termomodernizacyjnej w PIT.

Termomodernizacja na kredyt

Nie ma natomiast przeszkód, by wydatki na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego zostały sfinansowane kredytem bankowym. W takim przypadku w ramach ulgi termomodernizacyjnej można odliczyć poniesione od 1 stycznia 2019 r. wydatki na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, które zostały zapłacone bez względu na wysokość spłaconego kredytu, z którego zostały sfinansowane.

Zdaniem organów podatkowych źródło finansowania tych wydatków (kredyt, pożyczka) nie ma znaczenia dla możliwości skorzystania z ulgi, jeżeli to podatnik ostatecznie ponosi wydatek (czy to bezpośrednio ze swoich dochodów czy też zaciągając kredyt, który następnie spłaca). Zatem, jeżeli wydatki są sfinansowane kredytem lub pożyczką, których spłata obciąża podatnika, wówczas są traktowane jako sfinansowane przez podatnika i podlegają odliczeniu. Ale wydatki na spłatę takiego kredytu/pożyczki nie mogą być, zdaniem fiskusa, utożsamiane z wydatkami na przedsięwzięcie termomodernizacyjne.

W przypadku podatniczki i jej męża mamy do czynienia z kredytem ratalnym. Nie ma zatem znaczenia termin spłaty przez małżonków rat tego kredytu a jedynie data zapłaty za wydatki na termomodernizację środkami z tego kredytu.
Można przypuszczać (nie zostało niestety to jasno określone w omawianej interpretacji), że kredyt ratalny zaciągnięty przez małżonków posłużył jeszcze w grudniu 2018 r. jako częściowa zapłata za fakturę dokumentującą wydatki na termomodernizację ich domu jednorodzinnego, co oczywiście wyklucza możliwość skorzystania z ulgi. Ale nawet bez względu na datę "użycia" środków pochodzących z kredytu najważniejsza jest zdaniem Dyrektora KIS data sprzedaży widniejąca na fakturze:
"Dokonując zatem analizy wskazanych wyżej przepisów prawa oraz przedstawionego opisu zdarzenia stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nie będzie miała możliwości odliczenia, w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych na przedsięwzięcie termomodernizacyjne tj. zakup i podłączenie instalacji fotowoltaicznej, gdyż faktura końcowa VAT wystawiona została na męża Wnioskodawczyni z datą sprzedaży 28 grudnia 2018 r. Oznacza to bowiem, że wydatek został poniesiony w 2018 r. Zgodnie zaś z powołanymi przepisami, odliczeniu podlegają udokumentowane fakturami VAT wydatki poniesione od dnia 1 stycznia 2019 r."

W kontekście możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej jest to dość restrykcyjne stanowisko, które w omawianym przypadku ujawniłoby się szczególnie jaskrawo gdyby do zapłaty środkami pochodzącymi z kredytu doszło już w 2019 roku. Bo przecież dopiero wtedy można by uznać, że wydatki te zostały faktycznie poniesione. Przepisy dot. ulgi termomodernizacyjnej nie definiują w żaden sposób daty poniesienia wydatku. Wydawałoby się, że powinno się zatem oceniać tę datę w związku z faktycznym zaistnieniem zapłaty (np. wręczeniem pieniędzy za pokwitowaniem, czy faktycznym wpływem pieniędzy na rachunek bankowy).
Niestety Minister Finansów w objaśnieniach do tej ulgi a za nim organy podatkowe przyjmują, że "Za datę poniesienia wydatku uważa się dzień sprzedaży (datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi) określony na fakturze VAT, ponieważ na podstawie faktury ustala się wysokość poniesionych wydatków na termomodernizację budynku. W przypadku, gdy na fakturze VAT brak jest informacji o dniu sprzedaży przyjmuje się, że dzień ten przypada na dzień, w którym wystawiono fakturę."

Odlicza ten, kto widnieje na fakturze

Dyrektor KIS odniósł się też do sytuacji, gdy oboje małżonkowie pomiędzy którymi istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej ponoszą wydatki na termomodernizację domu jednorodzinnego, należącego do ich majątku wspólnego. W takim przypadku, co do zasady, oboje małżonkowie mają prawo do skorzystania z odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej - o ile dysponują fakturą potwierdzającą poniesienie przez nich wydatku - fakturą wystawioną na oboje małżonków.

Natomiast, gdy faktura dokumentująca wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne została wystawiona tylko na jednego z małżonków, to odliczenia może dokonać tylko ten małżonek na którego wystawiona jest faktura. Nie więc tu znaczenia, że np. zapłata za fakturę została dokonana ze wspólnego konta małżonków, czyli, że faktycznie oboje ponieśli ekonomiczny ciężar tej zapłaty.

Polecamy: PIT 2020. Komentarz