Zasady rozliczania ulg w PIT uległy zmianie od 2011 roku

Ulga internetowa również dla korzystających bezprzewodowo

Dotychczasowe brzmienie przepisu art. 26 ust. 1 pkt 6a ustawy o PIT nie obejmuje wprost korzystania z Internetu za pośrednictwem urządzeń mobilnych w komputerach lub telefonach komórkowych. Organy podatkowe pozwalały na odliczanie kosztów korzystania z Internetu bezprzewodowo o ile podatnik korzystał z sieci w miejscu zamieszkania.

Trudno udowodnić, że podatnik cały rok korzysta bezprzewodowo z sieci tylko we własnym domu lub mieszkaniu. Równie trudno udowodnić, że tak nie było, choć współpraca fiskusa z telekomami jest co roku lepsza.

Aby zlikwidować przyczynę sporów i kontrowersji oraz dostosować ulgę internetową do nowych czasów powstała propozycja usunięcia z przepisu wyrazów „w lokalu (budynku) będącym miejscem zamieszkania podatnika”.

Oznacza to, że nie będzie miało znaczenia gdzie podatnik będzie korzystał z sieci (może to być np. również kawiarenka internetowa), musi tylko udowodnić, że poniósł koszty tego używania i w granicy limitu 760 zł rocznie będzie mógł poniesione wydatki odliczyć od dochodu.

Operatorzy usług internetowych coraz częściej proponują klientom rezygnację z papierowych faktur VAT na rzecz faktur udostępnianych do wiadomości użytkowników treści faktur na stronie internetowej operatora bądź przesyłanych użytkownikom pocztą elektroniczną. Dlatego w omawianej nowelizacji w art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o PIT, zrezygnowano z wymogu dokumentowania wydatków poniesionych na Internet fakturą VAT.

Wysokość wydatków z tego tytułu będzie ustalana na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie zawierających dane sprzedawcy i nabywcy, rodzaj usługi i kwotę zapłaty. Zatem każdy dowód, z którego będzie wynikało, że podatnik uiścił opłatę za użytkowanie Internetu będzie dowodem stanowiącym podstawę do dokonania odliczenia od dochodu, w ramach obowiązującego limitu 760 zł.

Polecamy: serwis Koszty

VAT 2011 - wszystkie zmiany w jednym miejscu

Polecamy: Zwrot VAT za materiały budowlane - poradnik

Ulga dla honorowych krwiodawców inaczej dokumentowana

Darowizny przekazane na cele krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi, będą dokumentowane zaświadczeniem wystawionym przez jednostkę organizacyjną realizującą zadania w zakresie pobierania krwi. W zaświadczeniu tym pobierający krew podawać będzie wyłącznie ilość bezpłatnie oddanej krwi lub jej składników przez honorowego dawcę.

Ponadto omawiana nowelizacja ustawy o PIT przewiduje rezygnację w art. 26 ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT z wtrącenia dotyczącego nieuwzględniania wartości krwi, za którą dawca otrzymał zapłatę (gdyż w tym przypadku w ogóle nie mamy do czynienia z darowizną) oraz przeniesieniem sposobu dokumentowania darowizny krwi lub jej składników do odrębnego punktu w tym ustępie.

Polecamy: serwis Podatki osobiste

Ulga rehabilitacyjna

Powyższe zmiany wymagają również korekt w art. 26 ust. 7b ustawy o PIT dotyczące sposobu ustalania wysokości poniesionych na cele rehabilitacyjne wydatków, które nie są ograniczone limitem kwotowym, polegających na dostosowaniu przepisów do przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, oraz do brzmienia art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy w zakresie przekazywania zaliczek od wynagrodzeń pracowników na zakładowy fundusz aktywności.

Ponadto wprowadzono w art. 26 ust. 7c ustawy o PIT regulację obligującą podatnika do przedstawienia dokumentów, które potwierdzają poniesienie przez niego wydatków (a nie dokumentów z których wynika wysokość wydatkowanych kwot), w sposób analogiczny do obecnego brzmienia art. 27f ust. 5 ustawy o PIT.

Dokumentem takim będzie np.
- zaświadczenie potwierdzające zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych czy
- oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności za fałszywe zeznania o posiadaniu psa wraz z okazaniem certyfikatu potwierdzającego odbycie specjalistycznego szkolenia przez psa, czy też
- wskazanie z imienia i nazwiska osób, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika,

Z dniem 19 czerwca 2008 r. znowelizowano ustawę z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92, z późn. zm.). Wprowadzono do niej instytucję psa asystującego, który zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 11 tej ustawy, oznacza odpowiednio wyszkolonego i specjalnie oznaczonego psa, w szczególności psa przewodnika osoby niewidomej lub niedowidzącej oraz psa asystenta osoby niepełnosprawnej ruchowo, który ułatwia osobie niepełnosprawnej aktywne uczestnictwo w życiu społecznym.

W ustawie tej nie przewidziano zmiany w art. 26 ust. 7a pkt 8 ustawy o PIT mimo, iż przepis ten obejmuje regulacje dotyczące psa przewodnika osób niewidomych. W omawianej nowelizacji ustawy o PIT postanowiono zatem, aby poprzez odwołanie się do definicji psa asystującego zawartej w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, obejmującej zarówno psa przewodnika dla osób niedowidzących oraz niewidomych oraz psa asystenta osoby niepełnosprawnej ruchowo, rozszerzyć zakres odliczenia.

Z ulgi rehabilitacyjnej w zakresie wydatków na utrzymanie psa będą mogły po zmianie skorzystać również osoby niedowidzące oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa.

Odwołanie się do definicji psa asystującego, pozwoli na wyeliminowanie wątpliwości co do tego, że ulga przysługuje wyłącznie w związku z utrzymywaniem psa odpowiednio przeszkolonego, posiadającego certyfikat wydany przez uprawniony do tego podmiot prowadzący szkolenie psów asystujących, wpisany do rejestru podmiotów uprawnionych do wydawania certyfikatów.

Pełna treść nowelizacji ustawy o PIT

Zmienione przepisy obowiązują od 1 stycznia 2011 r. i dotyczą dochodów uzyskanych od tego dnia.