Udzielanie pożyczek z ZFŚS a podatek od niektórych instytucji finansowych

Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 12 maja 2016 r., sygn. BPB-1-3/4510-253/16/JKT.

Z wnioskiem o interpretację wystąpił Wnioskodawca (dalej: „Spółka”), który prowadzi podstawową działalność gospodarczą w zakresie wydobywania kopalin rudy miedzi oraz produkcji z tych rud: miedzi, metali nieżelaznych oraz metali szlachetnych. Produkty te są przedmiotem sprzedaży, która generuje dominującą część przychodów ze sprzedaży.

Zgodnie z danymi rejestrowymi Spółki - jako osoby prawnej:

• według wypisu z KRS:

- przedmiot przeważającej działalności przedsiębiorcy obejmuje górnictwo rud metali nieżelaznych;

- przedmiot pozostałej działalności przedsiębiorcy obejmuje (pierwsze dziewięć wg KRS): wydobywanie soli, produkcja metali szlachetnych, produkcja ołowiu, cynku i cyny, produkcja miedzi, produkcja pozostałych metali nieżelaznych, wytwarzanie energii elektrycznej, dystrybucja energii elektrycznej, handel energią elektryczną;

• według REGON:

- rodzaj przeważającej działalności Spółki wg PKD 2007: 0729Z górnictwo pozostałych rud metali nieżelaznych.

Podatek od niektórych instytucji finansowych (podatek bankowy) – poradnik

W ramach struktury organizacyjnej Spółki wyodrębnione są poszczególne Oddziały, których zadania powiązane są z cyklem produkcyjnym Spółki:

• oddziały górnicze (kopalnie) - których głównym przedmiotem działalności jest wydobycie urobku rud miedzi w kopalniach podziemnych, który to urobek jest finalnym produktem produkcji w kopalniach Spółki;
• oddział zakłady wzbogacania rud - którego głównym przedmiotem działalności jest przetwórstwo rud (wydobytych przez oddziały górnicze Spółki) do postaci koncentratów miedzi;
• oddziały hutnicze (huty) - których głównym przedmiotem działalności jest przetwarzanie koncentratów oraz nabywanych złomów do postaci metali, tj. miedzi oraz innych metali;
• pozostałe oddziały wspomagające podstawową działalność Spółki w zakresie obsług IT, składowania odpadów poprodukcyjnych, świadczenia usług ratownictwa górniczego czy zarządzania Spółką.

W związku z zatrudnieniem pracowników w poszczególnych Oddziałach Spółki, które w odniesieniu do zatrudnianych tam pracowników pełnią rolę pracodawcy, Oddziały Spółki tworzą Zakładowy Funduszu Świadczeń Socjalnych, do czego zobligowane są na mocy art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 111 ze zm.; dalej „ustawa o ZFŚŚ”). Działalność socjalna realizowana w ramach ZFŚS obejmuje m.in. udzielanie zwrotnych pożyczek mieszkaniowych pracownikom Oddziału, jak i emerytom i rencistom - byłym pracownikom uprawnionym do korzystania z ZFŚS zgodnie z regulaminem obowiązującym u pracodawcy. Zakres działalności realizowanej w ramach ZFŚS, obejmuje również udzielanie pożyczek mieszkaniowych, co wynika z definicji działalności socjalnej, przez którą należy rozumieć również udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową (art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS).

Dofinansowanie do wczasów ze środków ZFŚS a VAT

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka spełnia kryteria uznania jej za instytucję pożyczkową, a w konsekwencji za podatnika podatku od niektórych instytucji finansowych, w związku z udzielaniem pożyczek z ZFŚS dla byłych pracowników Spółki (emerytów i rencistów)?

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielanie pożyczek ze środków ZFŚS dla emerytów i rencistów Spółki, nie daje podstaw do uznania jej za instytucję pożyczkową, a tym samym za podatnika podatku od niektórych instytucji finansowych.

Zgodnie z postanowieniami art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 68), podatnikami podatku od niektórych instytucji finansowych są instytucje pożyczkowe w rozumieniu art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1497 ze zm.; dalej: „ustawa o kredycie konsumenckim”).

Ustawa o kredycie konsumenckim wskazuje zaś, że przez pojęcie instytucji pożyczkowej należy rozumieć kredytodawcę innego niż:

a. bank krajowy, bank zagraniczny, oddział banku zagranicznego, instytucja kredytowa lub oddział instytucji kredytowej w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 128 ze zm.),

b. spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa oraz Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa,

c. podmiot, którego działalność polega na udzielaniu kredytów konsumenckich w postaci odroczenia zapłaty ceny lub wynagrodzenia na zakup oferowanych przez niego towarów i usług.

W świetle w/w definicji, Spółka stoi na stanowisku, że udzielanie pożyczek byłym pracownikom (emerytom i rencistom) ze środków ZFŚS, nie daje podstaw do uznania jej za instytucję pożyczkową, a tym samym za podatnika podatku od niektórych instytucji finansowych. Przemawia za tym fakt, że Spółka, w związku z udzielaniem w/w pożyczek nie posiada statusu kredytodawcy, który zgodnie z art. 5 pkt 2 ustawy o kredycie konsumenckim, definiowany jest jako: przedsiębiorca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm., dalej: „Kodeks cywilny”), który w zakresie swojej działalności gospodarczej lub zawodowej, udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu. Przy czym jak stanowi art. 431 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.