Podatek od niektórych instytucji finansowych (podatek bankowy) – poradnik

Przedmiot opodatkowania i podatnicy

Zgodnie z ustawą z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 68), która wprowadziła opodatkowanie podatkiem aktywów niektórych instytucji finansowych, przedmiotem opodatkowania podatkiem są aktywa podmiotów będących podatnikami podatku.

Ustawa o podatku od niektórych instytucji finansowych - od 1 lutego 2016 r.

Podatnikami podatku od niektórych instytucji finansowych są następujące podmioty:

- banki krajowe,

- oddziały banków zagranicznych,

- oddziały instytucji kredytowych,

- spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe,

- krajowe zakłady ubezpieczeń,

- krajowe zakłady reasekuracji,

- oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji,

- główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji,

- instytucje pożyczkowe.

Podstawa opodatkowania

W przypadku podatników, którymi są banki krajowe, oddziały banków zagranicznych, oddziały instytucji kredytowych oraz spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe – podstawą opodatkowania jest nadwyżka sumy wartości aktywów podatnika, wynikająca z zestawienia obrotów i sald, ustalonego na ostatni dzień miesiąca na podstawie zapisów na kontach księgi głównej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.) lub standardami rachunkowości stosowanymi przez podatnika na podstawie art. 2 ust. 3 tej ustawy – ponad kwotę 4 mld zł.

Dla podatników, którymi są krajowe zakłady ubezpieczeń, krajowe zakłady reasekuracji, oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji oraz główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji – podstawą opodatkowania jest nadwyżka sumy wartości aktywów podatnika, wynikająca z zestawienia obrotów i sald, ustalonego na ostatni dzień miesiąca na podstawie zapisów na kontach księgi głównej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości lub standardami rachunkowości stosowanymi przez podatnika na podstawie art. 2 ust. 3 tej ustawy – ponad kwotę 2 mld zł. Wartość tę oblicza się łącznie dla wszystkich podatników zależnych lub współzależnych pośrednio lub bezpośrednio od jednego podmiotu lub grupy podmiotów powiązanych ze sobą.

Podatek od niektórych instytucji finansowych - wytyczne dla organów podatkowych

Natomiast w przypadku podatników, którymi są instytucje pożyczkowe – podstawą opodatkowania jest nadwyżka sumy wartości aktywów podatnika, wynikająca z zestawienia obrotów i sald, ustalonego na ostatni dzień miesiąca na podstawie zapisów na kontach księgi głównej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości lub standardami rachunkowości stosowanymi przez podatnika na podstawie art. 2 ust. 3 tej ustawy – ponad kwotę 200 mln zł. Wartość tę oblicza się łącznie dla wszystkich podatników zależnych lub współzależnych pośrednio lub bezpośrednio od jednego podmiotu lub grupy podmiotów powiązanych ze sobą.

Jeżeli dla określenia podstawy opodatkowania stosowane są kwoty wyrażone w walucie obcej, przeliczenia na złote kwot wyrażonych w walucie obcej dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień, na który ustalana jest podstawa opodatkowania.