Opłata reklamowa w 2019 roku

Przypomnijmy, że opłatę reklamową wprowadziła ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu (Dz. U. z 2015 r. poz. 774), która weszła w życie 11 września 2015 r.

Ustawodawca określił w niej od jakiego rodzaju reklam może być pobierana nowa opłata. I tak, zgodnie z zapisem zawartym w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, gmina może ją pobierać od reklam, tablic reklamowych, urządzeń reklamowych, szyldów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 i 1566).

Opłata może być pobierana jedynie na obszarach, dla których obowiązują zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń.

Kogo obejmuje opłata reklamowa?

Regulacje przewidują, że opłatę reklamową gmina może pobrać od:

1) właścicieli nieruchomości lub obiektów budowlanych, z wyłączeniem nieruchomości gruntowych oddanych w użytkowanie wieczyste,

2) użytkowników wieczystych nieruchomości gruntowych,

3) posiadaczy samoistnych nieruchomości lub obiektów budowlanych,

4) posiadaczy nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Krajowym Ośrodkiem Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego,

b) jest bez tytułu prawnego

– jeżeli na tych nieruchomościach lub obiektach budowlanych znajdują się tablice reklamowe lub urządzenia reklamowe, niezależnie od tego czy na tablicy reklamowej lub urządzeniu reklamowym eksponowana jest reklama.

W przypadku natomiast gdy nieruchomość lub obiekt budowlany, na których zlokalizowana jest tablica reklamowa lub urządzenie reklamowe, jest przedmiotem współwłasności lub pozostaje w posiadaniu dwóch lub więcej osób obowiązek w zakresie wniesienia opłaty reklamowej ciąży solidarnie odpowiednio na wszystkich współwłaścicielach lub współposiadaczach..

Kiedy opłata nie jest pobierana?

Opłaty nie jest pobierana, jeżeli tablice reklamowe lub urządzenia reklamowe:

1) nie są widoczne z przestrzeni dostępnych publicznie;

2) stanowią szyld, o ile jest on zgodny z zasadami i warunkami sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń;

3) są realizacją obowiązku nałożonego przepisami prawa;

4) służą wyłącznie do upowszechniania informacji:

a) trwale upamiętniającej osoby, instytucje lub wydarzenia,

b) o charakterze religijnym, związanym z działalnością kościołów lub innych związków wyznaniowych, jeżeli tablica reklamowa lub urządzenie reklamowe sytuowane są w granicach terenów użytkowanych jako miejsca kultu i działalności religijnej oraz cmentarzy.

Jak jest wyliczana wysokość opłaty?

Ustawodawca określił, że opłata reklamowa składa się z części stałej i części zmiennej.

Część stała ma zryczałtowaną wysokość niezależną od pola powierzchni tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego służącego ekspozycji reklamy.

Część zmienna natomiast zależy od wielkości pola powierzchni tablicy lub urządzenia reklamowego służących ekspozycji reklamy.

NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!

Jeśli kształt urządzenia reklamowego uniemożliwia wyznaczenie pola powierzchni służącej ekspozycji reklamy, wówczas wysokość opłaty zależy od pola powierzchni bocznej prostopadłościanu opisanego na urządzeniu reklamowym.

Stawki maksymalne podatków i opłat lokalnych w 2019 roku

Zgodnie z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych (art. 20 ustawy) górne granice stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych (w tym opłaty reklamowej), obowiązujące w danym roku podatkowym ulegają corocznie zmianie na następny rok podatkowy w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszego półrocza roku, w którym stawki ulegają zmianie, w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego.

Wskaźnik cen ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” w terminie 20 dni po upływie pierwszego półrocza.

W tym roku, zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 13 lipca 2018 r. w sprawie wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych w I półroczu 2018 r. (Monitor Polski rok 2018 poz. 702), wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w I półroczu 2018 r. w stosunku do I półrocza 2017 r. wyniósł 101,6 (wzrost cen o 1,6%).

Oznacza to, że stawki maksymalne podatków i opłat lokalnych wzrosną o około 1,6% w 2019 roku w porównaniu do 2018 roku. Z uwagi na zasady zaokrąglania tych stawek (w górę do pełnych groszy) wzrost poszczególnych stawek nie musi wynieść dokładnie 1,6%.