Koszty postępowania podatkowego – czasem płaci je podatnik

 
Koszty, których uregulowanie spoczywa na podatniku, występującym w toczącym się postępowaniu jako strona, zostały wyszczególnione w art. 267 § 1 Ordynacji podatkowej.

Autopromocja

Stronę obciążają koszty:

- które zostały poniesione w jej interesie albo na jej żądanie, a nie wynikają z ustawowego obowiązku organów prowadzących postępowanie;

- stawiennictwa uczestników postępowania na rozprawę, która nie odbyła się w wyniku nieusprawiedliwionego niestawiennictwa strony, która złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy;

- sporządzania określonych w Ordynacji Podatkowej odpisów lub kopii;

- powstałe z jej winy;

- inne, przewidziane w odrębnych przepisach.

Koszty postępowania

Jak radzić sobie w postępowaniu podatkowym - PORADNIK

Koszty poniesione w interesie i na rzecz podatnika

Za koszty poniesione w interesie podatnika, które nie wynikają wprost z ustawowego obowiązku organu podatkowego przyjęło się uznawać przede wszystkim honorarium pełnomocnika.

Podatnikowi, wobec którego prowadzone jest postępowanie podatkowe, przysługuje prawo do ustanowienia adwokata, radcy prawnego bądź też doradcy podatkowego, w celu ochrony swoich interesów. Należy jednak pamiętać, że możliwość ta jest opcjonalna, nie zaś obligatoryjna.

Również w przypadku sporządzania różnego rodzaju odpisów, jak i kopii z akt sprawy to podatnik ponosi z tego tytułu koszty. 

Oprócz wydatków poniesionych w swoim interesie, podatnik będący stroną postępowania ponosi konsekwencje finansowe rozprawy, która się nie odbyła, na skutek nieusprawiedliwionego niestawiennictwa.

Należy przez to rozumieć, wszelkie koszty poniesione przez uczestników postępowania (świadków, biegłych), w związku ze stawieniem się w organie podatkowym, prowadzącym postępowanie, takie jak chociażby koszty dojazdu.  

Inne koszty z winy uczestników postępowania

Co więcej, w przypadku wstrzymywania lub utrudniania prowadzonego postępowania podatkowego, winowajca ponosi  wszelkie konsekwencje finansowe, wynikające z tytułu np. nieusprawiedliwionego niestawienia się na wezwanie, odmowy składania zeznać, czy też opuszczenia bez zezwolenia miejsca przeprowadzanych czynności.

Podatnik powinien przy tym pamiętać, że w przeciwieństwie do przedstawionych wcześniej sytuacji, w tym przypadku do odpowiedzialności finansowej może zostać pociągnięty każdy podatnik uczestniczący w postępowaniu. 

Kara pieniężna za bezczynność wobec wezwania organu podatkowego

Koszty organ określi w postanowieniu

Wysokość kosztów, które obciążają podatnika, jak również termin i sposób ich uregulowania, organ podatkowy wskazuje w postanowieniu. Podatnik powinien przy tym pamiętać, że gdy nie zgadza się z takim rozstrzygnięciem o kosztach przysługuje mu zażalenie.

W uzasadnionych przypadkach podatnik może ubiegać się o rozłożenie zapłaty wskazanej w postanowieniu kwoty na raty.

W tym celu koniecznym jest złożenie stosownego wniosku, na podstawie którego podatnik wykaże, iż przemawia za tym jego ważny interes lub też interes publiczny. 

W  wyjątkowych sytuacjach można się również starać o umorzenie w całości lub w części kosztów postępowania podatkowego.

Elżbieta Węcławik

Iwona Cackowska, księgowa