Jakie dowody są dopuszczalne w postępowaniu podatkowym?

Dowody w postępowaniu podatkowym

Zgodnie z zasadami postępowania w sprawach podatkowych, jako dowód dopuszczone powinno zostać wszystko, co może się choćby w pośredni sposób przyczynić do wyjaśnienia sprawy. Jednakże ustawodawca dodał tutaj pewne zastrzeżenie: przedstawione przez strony dowody nie mogą stać w sprzeczności z obowiązującym prawem.

Ordynacja podatkowa zawiera przykładowy katalog dowodów, które mogą być przedstawione w postępowaniu. Zwrócić jednak należy uwagę, iż nie jest to wyliczenie o charakterze zamkniętym. Przykładowe dowody to:

- księgi podatkowe;

- deklaracje, które zostały złożone przez stronę;

- zeznania świadków;

- opinie biegłych, a także materiały oraz informacje, które zostały zebrane w wyniku oględzin;

- informacje podatkowe;

- inne dokumenty, które zostały stworzone bądź też zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.

Księgi podatkowe

Księgi podatkowe, które prowadzone są w sposób rzetelny i niewadliwy stanowią potwierdzenie treści w nich zawartych. Za rzetelne uważa się księgi podatkowe, gdy stanowią odzwierciedlenie stanu rzeczywistego, jak książka przychodów i rozchodów czy ewidencja rozchodów. Księgi podatkowe są niewadliwe, gdy nie mają wad formalnych, a ich prowadzenie odbywa się zgodnie z przepisami szczególnymi.

Deklaracje podatkowe

Wszelkie deklaracje, do których składania zobowiązują podatnika przepisy podatkowe, stanowić mogą dowód w toczącym się postępowaniu podatkowym. Co do zasady przy podatkach, co do których zastosowanie znajduje zasada samoobliczania, wykazany w deklaracji podatek jest podatkiem należnym do zapłaty. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy w drodze decyzji to organ podatkowy określa wysokość zobowiązania podatkowego. Jeśli natomiast dowodem ma być deklaracja, która jedynie ustala wysokość zobowiązania, organ podatkowy ma prawo do zakwestionowania jej jedynie w ramach toczącego się postępowania.

Polecamy: Instrukcje księgowego. 53 praktyczne procedury (książka)

Zeznania świadków

Ordynacja podatkowa określa, jaka grupa podmiotów nie może występować w charakterze świadka. Są to:

- osoby niezdolne do postrzegania lub komunikowania swoich spostrzeżeń;

- osoby zobowiązane do zachowania tajemnicy informacji niejawnych (chyba że zostały zwolnione od obowiązku zachowania tajemnicy w trybie określonym obowiązującymi przepisami);

- osoby duchowne w ramach tajemnicy spowiedzi.

Opinie biegłych

Organy, przed którymi toczy się postępowanie podatkowe mogą powołać biegłych w sprawach wymagających wyspecjalizowanych informacji, posiadających wiedzę przydatną do załatwienia sprawy. W polskich ustawach podatkowych określone są także sytuacje, gdy powołanie biegłego jest obligatoryjne. Dzieje się tak na przykład w przypadku, gdy zachodzi konieczność ustalenia podstawy opodatkowania budowli.

Oględziny

Organy podatkowe mogą także przeprowadzać oględziny – zarówno nieruchomości, jak i rzeczy ruchomych. W sytuacji, w której przedmiot oględzin znajduje się w posiadaniu osób trzecich, są one obowiązane do udostępnienia go do oględzin organowi, przed którym toczy się postępowanie.