Faktura korygująca otrzymana przed fakturą pierwotną

RADA

Fakturę korygującą otrzymaną 20 marca 2013 r. powinien Pan uwzględnić, rozliczając fakturę pierwotną. Fakturę tę otrzymał Pan 5 kwietnia 2013 r., a zatem najwcześniej w deklaracji VAT-7 za kwiecień uprawniony jest Pan do odliczenia kwoty podatku naliczonego w kwocie wynikającej z faktury pierwotnej pomniejszonej o kwotę wynikającą z faktury korygującej.

UZASADNIENIE

Zasady rozliczania przez nabywców faktur korygujących „in minus” (czyli faktur korygujących zmniejszających) określają przepisy art. 86 ust. 10a ustawy o VAT. Wynika z nich zasada, że gdy nabywca towaru lub usługi otrzyma fakturę korygującą „in minus”, jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał. Wyjątek od tej zasady dotyczy sytuacji, gdy podatnik nie odliczył podatku naliczonego z faktury, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje. W takich przypadkach - jak wynika z art. 86 ust. 10a zdanie drugie ustawy o VAT - zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

A zatem sposób rozliczania faktur korygujących „in minus” zależy od tego, czy podatnik odliczył podatek naliczony z faktury pierwotnej, czy nie. Jeżeli podatnik dokonał takiego odliczenia, fakturę korygującą uwzględnia się w rozliczeniu (miesiącu lub kwartale) otrzymania tej faktury.

Przykład

10 marca 2013 r. podatnik otrzymał fakturę na kwotę 1000 zł netto + 230 zł VAT. Podatek z tej faktury podatnik w całości odliczył w złożonej 25 kwietnia 2013 r. deklaracji VAT-7 za marzec 2013 r. W dniu 29 kwietnia 2013 r. podatnik otrzymał fakturę korygującą zmniejszającą kwotę 1000 zł o 50 zł, a kwotę 230 zł o 11,50 zł. Fakturę tę podatnik obowiązany jest uwzględnić w deklaracji VAT-7 za kwiecień 2013 r. W deklaracji tej podatnik powinien zmniejszyć kwotę podatku naliczonego w poz. 42 o 11,50 zł, a kwotę wartości netto w poz. 41 o 50 zł.

Jeśli natomiast podatnik nie odliczył jeszcze podatku naliczonego z faktury pierwotnej, a prawo takie mu przysługuje, fakturę korygującą uwzględnia, rozliczając fakturę pierwotną. Jeżeli natomiast prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury pierwotnej podatnikowi nie przysługuje, nie musi on w żaden sposób rozliczać w VAT faktury korygującej „in minus”.

Odliczenie VAT od samochodów - 50% odliczenia przez 5 lat

Zmiany w zakresie kas rejestrujących od 1 kwietnia 2013 r.

 Jak po zmianach ewidencjonować obrót na kasie rejestrującej

Jeżeli spółka nie odliczyła podatku z faktury pierwotnej, konieczne jest również uwzględnienie w tym samym rozliczeniu zmniejszenie kwoty podatku naliczonego z faktury pierwotnej (jeżeli prawo do takiego zmniejszenia spółce przysługuje). Potwierdzają to organy podatkowe. Jak czytamy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 listopada 2009 r. (sygn. IPPP1-443-861/09-4/JL):

(...) na podstawie art. 86 ust. 10a cyt. ustawy należy (...) stwierdzić, że jeżeli Spółka nie odliczyła podatku z faktury pierwotnej, konieczne jest również uwzględnienie w tym samym rozliczeniu zmniejszenia kwoty podatku naliczonego z faktury pierwotnej (jeżeli prawo do takiego zmniejszenia Spółce przysługuje). Zatem Spółka w sytuacji uprzedniego nieodliczenia podatku VAT z faktury pierwotnej i otrzymania korekty tej faktury ma obowiązek odnieść zarówno fakturę pierwotną jak i fakturę korygującą do jednego okresu rozliczeniowego.

Przykład

Wróćmy do poprzedniego przykładu i załóżmy, że podatnik otrzymał fakturę korygującą tydzień wcześniej, tj. 22 kwietnia. W takim wypadku fakturę korygującą podatnik powinien uwzględnić, składając deklarację VAT-7 za marzec. W deklaracji tej w poz. 51 (za marzec 2013 r. deklaracje VAT-7/VAT-7K/VAT-7D składane musiały być jeszcze na poprzednio obowiązujących wzorach; poz. 51 w tych deklaracjach odpowiada poz. 41 w obecnie obowiązujących wzorach deklaracji VAT-7/VAT-7K/VAT-7D) podatnik uprawniony był wykazać kwotę 950 zł (zamiast 1000 zł), natomiast w poz. 52 (obecnie 42) podatnik uprawniony był wykazać (odliczyć) kwotę 218,50 zł (zamiast 230 zł).