Jak skorzystać z ulgi na złe długi

Procedura ulgi na złe długi uregulowana została w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Umożliwia ona przedsiębiorcy, który nie otrzymał od kontrahenta zapłaty za fakturę w określonym terminie obniżyć podstawę opodatkowania a przez to wysokość zobowiązania podatkowego wobec fiskusa. Na podstawie art. 89 a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług: Podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Polecamy: VAT 2018. Komentarz

Ulga na złe długi dotyczy sprzedaży krajowej i wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Wierzyciel nie musi więc udowodnić nieściągalności wierzytelności, wystarczy samo jej uprawdopodobnienie. Zgodnie z zapisami ustawy: Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Jakie warunki należy spełnić, aby móc skorzystać z ulgi na złe długi?

Aby móc skorzystać z ulgi na złe długi muszą zostać spełnione wszystkie poniższe warunki:

– dostawa towaru lub świadczenie usług musi być dokonane na rzecz podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

– na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty wierzyciel i dłużnik muszą być podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, dodatkowo dłużnik nie może być w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

– od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Korekty dokonuje się nie w terminie płatności wskazanym na fakturze lecz w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną tj. w terminie 150 dni od upływu terminu płatności. Podatnik nie ma obowiązku informowania dłużnika o zamiarze skorzystania z ulgi. Ma natomiast obowiązek powiadomić o tym fakcie właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego składając wraz z deklaracją VAT zawiadomienie o skorygowaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego na formularzu VAT-ZD. W formularzu VAT-ZD podatnik wskazuje dane dłużnika oraz informacje o nieopłaconych fakturach: numer faktury, datę wystawienia, datę upływu terminu płatności oraz kwotę korekty podstawy opodatkowania i kwotę korekty podatku należnego. Na podstawie tych informacji organ podatkowy weryfikuje czy dłużnik zrealizował obowiązek korekty podatku naliczonego.

Wierzyciel ma możliwość skorzystania z ulgi na złe długi i skorygowania podatku VAT. Jest to przysługujące mu prawo, a nie obowiązek. Inaczej jest w przypadku dłużnika, który jest zobowiązany skorygować odliczenie podatku VAT w związku z transakcją, za którą nie uregulował należności w odpowiednim terminie. Korekta u dłużnika wiąże się z wyższą kwotą podatku do zapłaty.