Jak rozliczyć w pkpir zakup towaru za walutę kupioną w kantorze

Dokumentem potwierdzającym nabycie waluty w kantorze będzie dowód zakupu dewiz wystawiony przez kantor. Sam zakup waluty, bez względu na to, czy dokonany za pośrednictwem banku czy kantoru, nie podlega zaewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Księgowaniu będzie podlegała faktura dokumentująca zakup towaru oraz ewentualne różnice kursowe powstałe przy zapłacie za niego. Jeśli podatnik ureguluje należność za fakturę walutą zakupioną w kantorze, wówczas powstałe różnice kursowe nie będą podlegały księgowaniu w pkpir.

Zakup towarów z obszaru Unii Europejskiej, czyli wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, wiąże się z udokumentowaniem takiej transakcji przez zagranicznego kontrahenta fakturą w obcej walucie oraz zapłatą przez nabywcę za tak wystawioną fakturę w tejże walucie. Podatnik może regulować takie zobowiązanie bądź poprzez rachunek bankowy bądź walutą zakupioną w kantorze. Każda z tych instytucji odpowiednio udokumentuje taką transakcję – bank uwidoczni transakcje na wyciągu bankowym, natomiast kantor wystawi dowód zakupu dewiz (przepisy dokładnie regulują, jak ma wyglądać prawidłowy dowód zakupu lub sprzedaży dewiz w kantorze).

Wspomnieć należy, że podmioty gospodarcze mają prawo do zakupu dewiz w kantorach, co wynika z ustawy o prawie dewizowym. Istnieje jedynie ograniczenie w wysokości 20 000 euro co do wielkości jednorazowej transakcji (jednej umowy) zakupu lub sprzedaży zagranicznych środków płatniczych. Oczywiście pamiętać należy o innym ograniczeniu, wynikającym z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, która mówi, że dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem banku, jeżeli:

• stroną transakcji jest inny przedsiębiorca,

• wartość transakcji (jednorazowa – bez względu na liczbę płatności) przewyższa 15 000 euro przeliczonych na złote po średnim kursie NBP z ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc dokonania transakcji.

Wartość faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w celu zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, należy przeliczyć na złote po średnim kursie NBP, obowiązującym na dzień poniesienia kosztu. Momentem poniesienia kosztu w tym przypadku jest moment wystawienia faktury, i po kursie z dnia jej wystawienia należy przeliczyć wartość faktury.

Jednak w dniu zapłaty zobowiązania wobec zagranicznego kontrahenta kurs danej waluty może być różny od kursu z dnia wystawienia faktury i powstaną różnice kursowe.