Czy wniosek o przyspieszony zwrot różnicy VAT podlega opłacie skarbowej

O tym, kiedy można wystąpić o przyspieszony zwrot różnicy VAT, stanowi art. 87 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z tym przepisem, na umotywowany wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku w skróconym terminie – 25 dni, licząc od dnia złożenia deklaracji VAT-7, gdy kwoty podatku naliczonego wynikają z:

• faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury,

• dokumentów celnych oraz decyzji i zostały przez podatnika zapłacone,

• wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importu usług lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji.

Natomiast to, kiedy powstaje obowiązek zapłaty opłaty skarbowej, wynika z art. 1 ustawy o opłacie skarbowej.

I tak, opłacie skarbowej podlegają między innymi w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej:

• podania (żądania, odwołania, zażalenia) i załączniki do podań,

• czynności urzędowe dokonywane na podstawie zgłoszenia lub na wniosek zainteresowanego,

• zaświadczenia wydawane na wniosek zainteresowanego,

• zezwolenia (pozwolenia, koncesje) wydane na wniosek zainteresowanego.

Zatem również niektóre wnioski podlegają opłacie skarbowej. Czynności urzędowe podlegające opłacie skarbowej na skutek wniesionego wniosku zostały wymienione w części II załącznika do ustawy o opłacie skarbowej.

Warto zauważyć, iż zgodnie z art. 168 § 1 Ordynacji podatkowej do podań zaliczają się: żądania, wyjaśnienia, odwołania, zażalenia, wnioski. Należy więc rozpatrzyć, czy wniosek o przyspieszony zwrot różnicy VAT nie podlega opłacie skarbowej tak jak podanie. Pojęcie podania zostało wyjaśnione w piśmie Ministerstwa Finansów z 20 czerwca 2001 r. (LK-907/LM/BG/01). (...) Wyjaśniając pojęcie „podania” przez odniesienie się do przepisów prawa formalnego można stwierdzić, iż w swej istocie stanowią one pisma składane w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej celem spowodowania określonego działania organu administracyjnego, np. dokonania czynności urzędowej czy wydania zaświadczenia bądź zezwolenia. (...) Do podań należy zakwalifikować skargi, jeżeli – niezależnie od nazwy – są środkami odwoławczymi składanymi w toku instancji.

Niewątpliwie wniosek o zwrot różnicy VAT składany jest w celu spowodowania określonego działania organu administracyjnego. Z kolei w przepisie art. 1 ust. 1 ustawy o opłacie skarbowej do podań zaliczono żądania, odwołania i zażalenia. Przepis ten wskazywałby na to, iż przedmiotem opłaty skarbowej są tylko te podania. Zatem jest to węższa definicja niż przewidziana w Ordynacji podatkowej. Z drugiej strony warto wskazać na niekonsekwencje ustawodawcy. Ustawodawca, określając katalog podań i załączników do podań, wyłączył jednocześnie na przykład wnioski o umorzenie zaległości podatkowej (zob. załącznik do ustawy o opłacie skarbowej, część I, czwarta kolumna, pkt 14) czy wniosek o odroczenie terminu płatności podatków: rolnego, leśnego i od nieruchomości na okres do 6 miesięcy (załącznik do ustawy o opłacie skarbowej, część I, czwarta kolumna, pkt 22). Wspomniane wyłączenia wskazują więc na to, iż w tej części załącznika określającej wysokość opłaty skarbowej od podań oraz zwolnień z opłaty ustawodawca odnosi się również do wniosków. Zatem wniosek, co do zasady, podlega opłacie skarbowej tak jak podanie. Jednakże wniosek o przyspieszony zwrot różnicy podatku traktowany jest jako załącznik do deklaracji VAT-7. Wynika to zarówno z zapisu art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, jak i samego wzoru deklaracji VAT-7, w którym umieszczono odpowiednie pole do zaznaczenia, czy wniosek taki został załączony. Zatem wniosek taki nie jest samodzielnym podaniem, lecz załącznikiem do deklaracji. Opłacie skarbowej nie podlegają zaś ani deklaracje podatkowe, ani załączniki do tych deklaracji.