Jednorazowa amortyzacja w 2020 r.
Podatnicy uprawnieni do jednorazowej amortyzacji
Prawo do jednorazowej amortyzacji, co do zasady, mają mali podatnicy oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej w odniesieniu do środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 KŚT (z wyłączeniem samochodów osobowych), w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.
Środki trwałe zaliczane do grupy 3-8 KŚT, z wyłączeniem samochodów osobowych, tj.:
1) kotły i maszyny energetyczne (KŚT 3),
2) maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania (KŚT 4),
3) maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne (KŚT 5),
4) urządzenia techniczne (KŚT 6),
5) środki transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych (KŚT 7),
6) narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane (KŚT 8).
Jednorazowej amortyzacji nie podlegają budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, a także spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego (KŚT 1) oraz obiekty inżynierii lądowej i wodnej (KŚT 2).
Moment dokonania odpisu amortyzacyjnego
Dowolny miesiąc roku podatkowego, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, nie wcześniej jednak niż miesiąc wprowadzenia go do tej ewidencji. Jeżeli z uwagi na limit jednorazowej amortyzacji podatnik nie mógł jednorazowo zamortyzować środka trwałego, to od następnego roku podatkowego kontynuuje jego amortyzację, dokonując odpisów amortyzacyjnych metodą degresywną lub liniową. Suma odpisów amortyzacyjnych nie może przekroczyć wartości początkowej tego środka trwałego.
Wyrażona w euro kwota limitu jednorazowej amortyzacji obowiązuje w przypadku podatników (tj. małych podatników i rozpoczynający prowadzenie działalności) podatku od osób fizycznych, jak również w przypadku podatników podatku od osób prawnych, o czym mówi art. 22k ust. 7-13 oraz art. 5a pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i odpowiednio art. 16k ust. 7-13 oraz art. 4a pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Status małego podatnika w PIT i CIT w 2020 r.
W celu ustalenia prawa do jednorazowej amortyzacji w 2020 r. należy więc określić, którzy podatnicy będą posiadać status małego podatnika. Decyduje o tym wielkość osiągniętych przychodów w obecnym roku podatkowym.
Co istotne, od 1 stycznia 2020 r. zostaje podwyższony limitu przychodów dla małego podatnika w PIT i CIT – z 1,2 mln euro do 2 mln euro. Wynika to z nowelizacji z 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dziennik Ustaw rok 2018 poz. 2244).
W efekcie zmian limit przychodów decydujący o statusie małego podatnika dla celów PIT i CIT w roku 2020 będzie wynosił 8 747 000 zł. Będzie więc o ponad 3,6 mln zł wyższy od limitu obowiązującego dla roku 2019.
Ważne!
Przeliczenia kwot limitów wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Kurs euro na dzień 1 października 2019 r. wyniósł 4,3734 zł.
Limit jednorazowej amortyzacji w 2020 r.
Jak już wspomniano, wysokość jednorazowych odpisów amortyzacyjnych nie może przekraczać w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.
A zatem, dokonując przeliczenia, limit jednorazowej amortyzacja w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w podatku od osób prawnych obowiązujący dla roku 2020 wynosi 219 000 zł. Dla roku 2019 limit ten wynosi 214 000 zł, co oznacza, że dla 2020 roku jest on wyższy o 5 000 zł.
Polecamy: PODATKI 2020 – Komplet
Jednorazowa amortyzacja do 100 tys. zł (fabrycznie nowych środków trwałych)
Dodajmy, że obecnie każdy podatnik, tak podatnik podatku od osób fizycznych, jak i podatnik podatku od osób prawnych, bez względu na wielkość osiąganych przychodów ma prawo do zaliczenia w koszty podatkowe jednorazowego odpisu amortyzacyjnego do 100 tys. zł. Co wynika z zapisów art. 22k ust. 14-21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 16k ust. 14-21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
A zatem, wszyscy podatnicy prowadzący działalność gospodarczą mogą skorzystać z preferencyjnej amortyzacji i dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 tys. zł.
Kwota 100 tys. zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.),
- ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm.),
- ustawa z 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dziennik Ustaw rok 2018 poz. 2244).
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
Komentarze(0)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze