Terminy zapłaty w ścisłych ramach

Ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. z 28 marca 2013 poz. 403)

Zasadniczym celem nowej ustawy jest zwalczanie pogłębiającego się problemu zatorów płatniczych poprzez wprowadzenie instrumentów wspomagających zmniejszanie opóźnień w zapłacie należności oraz dyscyplinujących strony do stosowania krótkich terminów płatności. Zastąpienie obowiązującej dotychczas ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych wynika także z obowiązku implementacji do krajowego systemu prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/7/UE z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych (Dz.Urz. UE L 2011 Nr 48, str. 1).

Kogo obejmuje nowa ustawa

Zakres podmiotowy nowej regulacji obejmuje:

- przedsiębiorców w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz podmioty prowadzące działalność, do której nie stosuje się przepisów tego aktu;

- podmioty podlegające przepisom ustawy Prawo zamówień publicznych;

- osoby wykonujące wolny zawód;

- oddziały i przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych oraz zagranicznych przedsiębiorców prowadzących przedsiębiorstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także przedsiębiorców z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej. Szczególną kategorię podmiotów stanowią tzw. podmioty publiczne.

Zakres zastosowania

Ustawa nie ma zastosowania do: długów objętych postępowaniami prowadzonymi na podstawie przepisów ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze; umów, na podstawie których są wykonywane czynności bankowe; umów, których stronami są wyłącznie podmioty zaliczane do sektora finansów publicznych; a także dostaw i usług, których przedmiotem są broń, amunicja lub materiały do ich produkcji, przeznaczone wyłącznie do celów wojskowych.

W transakcjach handlowych, gdy wierzyciel spełni swoje świadczenie (poprzez dostarczenie towaru bądź wykonanie usługi), a nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie lub w wezwaniu do zapłaty (np. w doręczonej fakturze), przysługiwać mu będą odsetki za opóźnienie w wysokości odsetek od zaległości podatkowych określanej na podstawie Ordynacji podatkowej (które obecnie wynoszą 11,5%). Jeśli zaś strony przewidziały w umowie termin zapłaty dłuższy niż 30 dni, to wierzyciel, to może żądać odsetek ustawowych (aktualnie 13%) po upływie 30 dni od dnia spełnienia swojego świadczenia niepieniężnego i doręczenia dłużnikowi faktury.

Wierzytelności nieściągalne a VAT

Zapraszamy na forum Księgowość

Odsetki od zaległości podatkowych maleją do 11,5 proc.

Terminy zapłaty

Zgodnie z nowymi przepisami, w transakcjach między przedsiębiorcami termin zapłaty co do zasady nie powinien przekraczać 60 dni. Można go wydłużyć jedynie po spełnieniu określonych warunków (brak sprzeczności ze społeczno-gospodarczym celem umowy i zasadami współżycia społecznego oraz obiektywne uzasadnienie wydłużenia, z uwzględnieniem właściwości towaru czy usługi). Konsekwencją wydłużenia terminu ponad 60 dni, pomimo niespełnienia ww. przesłanek, będzie możliwość naliczenia przez wierzyciela odsetek za opóźnienie w wysokości odsetek od zaległości podatkowych określanej na podstawie Ordynacji podatkowej, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki.

 

Natomiast w transakcjach między przedsiębiorcami a podmiotami publicznymi, w których podmiot publiczny jest dłużnikiem, termin zapłaty za dostarczone towary lub wykonane usługi nie może przekraczać co do zasady 30 dni, chyba że określenie dłuższego terminu będzie obiektywnie uzasadnione szczególnym charakterem bądź szczególnymi elementami umowy. Termin ten w żadnym jednak przypadku nie będzie mógł przekroczyć 60 dni kalendarzowych. 60-dniowy termin jako reguła przewidziany został zaś dla podmiotów publicznych będących podmiotami leczniczymi (np. szpitali). Wskazanie w umowie terminu dłuższego traktowane będzie jako opóźnienie w zapłacie należności, a wierzycielowi przysługiwać będą odsetki za opóźnienie w wysokości odsetek za zwłokę określanej na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej.

Nowe przepisy wprowadzają ponadto maksymalny, 30-dniowy termin na tzw. procedurę badania towaru lub usługi, w ramach której potwierdzana ma być ich zgodność z umową.

Stała rekompensata

Ustawa o terminach zapłaty w transakcjach handlowych przewiduje również nowy instrument, którego celem jest zwrot wierzycielowi kosztów, jakie poniósł przy dochodzeniu należnej mu od dłużnika kwoty. Stała rekompensata w wysokości wyrażonej w złotych równowartości kwoty 40 euro ma służyć pokryciu wydatków ponoszonych przez wierzyciela przy próbach odzyskania należności. Uprawnienie do naliczenia rekompensaty przysługiwać będzie od momentu, kiedy wymagalne staną się odsetki za opóźnienie w płatnościach, bez odrębnego wezwania do jej zapłaty. Jeśli zaś koszty odzyskania należności przekroczą kwotę stałej rekompensaty, to wierzyciel będzie miał możliwość uzyskania na drodze sądowej zwrotu wszelkich wydatków, jakie poniósł w związku z próbą odzyskania należności.

Zgodnie z nowymi przepisami, z roszczeniami wskazanymi w ustawie będzie mogła wystąpić też krajowa bądź regionalna organizacja, której celem statutowym jest ochrona interesów podmiotów, o których mowa w ustawie, na ich wniosek, w ich imieniu i na ich rzecz.

Postępowanie nakazowe

Ponadto założono, że dochodzenie roszczeń z ustawy możliwe będzie w postępowaniu nakazowym, które ma charakter uproszczony i przyspieszony w stosunku do zwykłego postępowania sądowego; prawomocny nakaz zapłaty wydany w takim postępowaniu nakazowym ma zaś skutki prawomocnego wyroku.

Kasy rejestrujące od 1 kwietnia 2013 r.

Zmiany w VAT 2013

Zmiany w VAT 2013 r. - odpowiedzi MF na najczęściej zadawane pytania

A.J.

Zespół Doradców Podatkowych Jacek Czernecki Spółka z o. o.
ul. Zagrody 20a, 30-318 Kraków
tel.: 12 260 98 10, e-mail: doradcy@doradcy.pl, www.doradcy.pl
Usługi księgowe i doradztwo podatkowe,
pomoc prawno-podatkowa oraz reprezentacja
Klienta przed aparatem skarbowym.