Urząd skarbowy nie określa podstawy opodatkowania przy sprzedaży nieruchomości. Może jednak wezwać do podwyższenia lub obniżenia wskazanej przez podatnika wartości nieruchomości. - Decyzja z 26 października 2006 r. (nr IPB2/4307-0002/06/2)
Izba Skarbowa w Katowicach rozstrzygnęła kwestię ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych przy sprzedaży gruntu.
Podatnik planuje kupić niezabudowaną działkę rolną, która stanowi część działki wchodzącej w skład nabytego spadku. Podatnik posiada kserokopię zaświadczenia, w którym urząd określił wartość rynkową działki. Nie wie jednak, czy podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych powinna być wartość rynkowa określona w tym zaświadczeniu.
Stosownie do art. 1 ust. 1 lit. a) ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 41, poz. 399 z późn. zm.; dalej ustawa o p.c.c.) podatkowi podlegają m.in. umowy sprzedaży. Co do zasady, obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Podstawę opodatkowania stanowi w tym przypadku wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Określa się ją na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczenia długów i ciężarów. Jeżeli strony nie określiły wartości przedmiotu czynności lub wartość ta nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ wezwie strony do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Przy sprzedaży działki podstawę opodatkowania stanowi jej wartość rynkowa z dnia dokonania czynności, bez odliczenia długów i ciężarów.
W podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku. Wartość rynkową rzeczy i praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju z dnia powstania obowiązku podatkowego. Zaświadczenie, na które powołuje się podatnik, organ podatkowy wydaje na wniosek zainteresowanego po zakończeniu postępowania podatkowego w podatku od spadków i darowizn. Zaświadczenie takie stwierdza, że spadkobierca nabył spadek. Wniosek taki spadkobierca może złożyć w dowolnym czasie. Data widniejąca na takim zaświadczeniu nie jest więc datą powstania obowiązku podatkowego.
Ważne!
Na ustalenie wartości rynkowej przedmiotu spadku ma wpływ dzień faktycznego nabycia własności rzeczy i tym samym moment powstania obowiązku podatkowego oraz stan rzeczy w dniu nabycia
