REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Jak rozwiązywać spory zbiorowe w zakładzie pracy?

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
 Kancelaria Prawna Nowicki & Ziemczyk Adwokaci i Radcowie prawni Sp. P.
Specjaliści od prawa pracy, prawa nieruchomości i prawa korporacyjnego
Sposoby rozwiązywania sporu zbiorowego w zakładzie pracy /shutterstock.com
Sposoby rozwiązywania sporu zbiorowego w zakładzie pracy /shutterstock.com
www.shutterstock.com

REKLAMA

REKLAMA

Rozwiązywanie sporów zbiorowych stanowi wyzwanie dla pracodawców, którzy w sytuacji zaistnienia sporu muszą porozumieć się z pracownikami w celu załagodzenia zaistniałych konfliktów. Spór zbiorowy przebiega w kilku etapach, zaś każdy z etapów charakteryzuje się zupełnie innymi cechami, o których należy pamiętać podejmując się jakichkolwiek działań.

REKLAMA

Autopromocja

Rozważając zagadnienie sposobów rozwiązania sporu zbiorowego w zakładzie pracy należy pamiętać przede wszystkim o tym, że prowadzenie sporu zbiorowego nie jest dopuszczalne w celu dochodzenia przez pracowników spraw indywidualnych. Spory zbiorowe nie są bowiem sporami o roszczenia, a więc o dopełnienie obowiązków pracodawcy wynikających z obowiązujących przepisów prawa. Przedmiotem sporu zbiorowego mogą być natomiast zagadnienia dotyczące zbiorowości pracowników, tj.: (1) warunki pracy, (2) warunki płacy lub świadczeń socjalnych, (3) prawa i wolności związkowe pracowników lub innych grup, które mają prawo zrzeszania się w związki zawodowe.

Należy pamiętać, że w razie zamiaru zainicjowania sporu zbiorowego w zakładzie pracy, w którym obowiązuje układ zbiorowy pracy lub inne porozumienie, którego stroną jest organizacja związkowa, konieczne jest uprzednie wypowiedzenie tegoż układu lub porozumienia, zaś ewentualne wszczęcie lub prowadzenie sporu zbiorowego możliwe jest nie wcześniej niż z dniem wypowiedzenia. Jest to tzw. „zasada zachowania pokoju społecznego”.

Spór zbiorowy – od czego zacząć?

Zgodnie z ustawą z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (tj. Dz. U. z 2015 r. poz. 295 z późn. zm.) formalnie spór zbiorowy istnieje od dnia wystąpienia przez związek zawodowy z żądaniami. W doktrynie wskazuje się jednak, że najbardziej uzasadnione jest przyjęcie, iż faktyczne rozpoczęcie sporu zbiorowego następuje z dniem odrzucenia przez pracodawcę całości lub części żądań pracowniczych. Wydaje się, że stanowisko to jest uzasadnione, ponieważ ciężko jest mówić o istnieniu sporu zbiorowego w momencie, gdy pracodawca jeszcze nie wie czy spełni albo też w całości spełni żądania pracowników.

Wystąpienie związku zawodowego może zostać dokonane praktycznie w dowolnej formie. Względy celowości przemawiają jednak za tym, aby zostało ono sporządzone w formie pisemnej, bądź mailowej. Należy również pamiętać, że żądania stawiane przez pracowników muszą być na tyle skonkretyzowane, aby pracodawca mógł się do nich odnieść. W wystąpieniu powinien być również zawarty wyraźnie wskazany termin, do którego pracodawca powinien przedstawić swoje stanowisko w sprawie, przy czym termin ten nie może być krótszy niż 3 dni. Przyjmuje się jednak, że w przypadku bezskutecznego upływu tego terminu i braku reakcji ze strony pracodawcy, nie następuje automatyczne wyrażenie przez niego zgody lub dokonanie odmowy.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Rokowania

Wszczęcie sporu zbiorowego przez związek zawodowy jest równoznaczne z powstaniem po stronie pracodawcy obowiązku podjęcia rokowań z przedstawicielami pracowników. Pracodawca nie ma jednak wyraźne wyznaczonego terminu na podjęcie tychże działań. Niemniej jednak użyty w ustawie termin „niezwłocznie” oznacza, że powinno to zostać dokonane najszybciej, jak tylko jest to możliwe w konkretnych okolicznościach, bez jakiejkolwiek nieuzasadnionej zwłoki.

Poza samym obowiązkiem podjęcia rokowań ze związkami zawodowymi, pracodawca ma również obowiązek zawiadomienia okręgowego inspektora pracy o zaistniałej sytuacji. Należy jednak zauważyć, że niedopełnienie tego obowiązku nie jest obwarowane żadną sankcją, zaś ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 786 z późn. zm.) nie przewiduje szczególnych uprawnień Państwowej Inspekcji Pracy w przedmiocie prowadzonego sporu zbiorowego.

Efektem rokowań prowadzonych ze związkiem zawodowym powinno być zawarcie porozumienia w przedmiocie przyjętych żądań albo sporządzenie protokołu rozbieżności.

Zgodnie z ukształtowaną linią orzeczniczą porozumienie ze związkami zawodowymi może zostać zawarte praktycznie na każdym etapie sporu zbiorowego, a więc również w czasie lub po zakończeniu strajku lub akcji protestacyjnej. W związku z tym początkowy brak porozumienia między stronami nie stoi na przeszkodzie późniejszemu ustaleniu zgodnego stanowiska.

Zanim dojdzie do strajku…

Jeżeli po podpisaniu protokołu rozbieżności związki zawodowe podtrzymują swoje żądania, strony powinny przeprowadzić mediacje z udziałem osoby zapewniającej bezstronność. Strony ustalają wspólnie mediatora, jeżeli dokonają tego w ciągu 5 dni – po upływie tego terminu, na wniosek jednej ze stron, mediatora ustala minister właściwy ds. pracy.

Polecamy: Monitor prawa pracy i ubezpieczeń

Mediacje to drugi po rokowaniach pokojowy sposób zakończenia sporu zbiorowego. Niemniej jednak jeżeli już w ich trakcie dostrzegalne jest, że przeprowadzenie mediacji nie doprowadzi do pozytywnego zakończenia sporu, organizacja związkowa może zorganizować maksymalnie jeden dwugodzinny strajk ostrzegawczy, bez możliwości dzielenia tego czasu na części. Może to mieć miejsce m.in. w sytuacji, gdy pracodawca swą obstrukcyjną postawą uniemożliwia racjonalne rozwiązanie sporu zbiorowego na drodze porozumienia.

Arbitraż jako alternatywa dla strajku

Zakończenie mediacji bez zawarcia przez strony porozumienia nie oznacza, iż jedyną alternatywą, jaka pozostaje związkom zawodowym w celu dochodzenia swoich żądań jest strajk. Strony mogą bowiem skorzystać z arbitrażu. Forma ta jest jednak dobrowolna i nie musi zaistnieć, jak ma to miejsce w przypadku rokowań i mediacji.

Arbitraż prowadzony jest przez kolegium arbitrażu społecznego, który nie jest wprawdzie organem wymiaru sprawiedliwości, jednak personalnie związany jest z sądem. W skład kolegium, jako przewodniczący wchodzi zawodowy sędzia, zaś pozostałych członków w liczbie po trzech z każdej strony wyznaczają pracodawca oraz związki zawodowe.

Zobacz także: Kadry


Brak porozumienia jako podstawa rozpoczęcia strajku

Strajk jest ostatecznym środkiem jaki może, ale nie musi, podjąć związek zawodowy w celu rozwiązania sporu zbiorowego. Trzeba bowiem zaznaczyć, że brak porozumienia z pracodawcą nie determinuje rozpoczęcia przez pracowników strajku.

Strajkiem jest zbiorowe powstrzymywanie się pracowników od wykonywania pracy. W związku jednak z tym, iż jest to działanie legalne, pracodawca nie może podjąć żadnych działań dyscyplinarnych wobec pracowników, którzy do niego przystąpili. Ogłoszenie strajku powinno nastąpić na co najmniej 5 dni przed jego rozpoczęciem po uzyskaniu zgody większości głosujących pracowników, jeżeli w głosowaniu wzięło udział co najmniej 50 % załogi (strajk zakładowy). Należy przy tym pamiętać, że strajk jest dobrowolny, w związku z czym pracownik nie jest zobowiązany do jego przystąpienia. Jeżeli jednak podejmie taką decyzję, przez czas trwania strajku ma on prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia.

Istotne jest jednak, że nie wszyscy pracownicy mogą skorzystać z prawa do strajku. Zakazane jest bowiem strajkowanie w sytuacji, gdy przerwanie pracy miałoby nastąpić na stanowiskach pracy, urządzeniach i instalacjach, na których zaniechanie pracy zagraża życiu o zdrowiu ludzkiemu lub bezpieczeństwu państwa. W związku z tym, iż w ustawie brak jest wyraźnego katalogu stanowisk pracy, których dotyczy zakaz, w doktrynie prawa pracy wymienia się m.in. pracowników jednostek organizacyjnych służby zdrowia, opieki społecznej, energetyki, transportu, służb komunalnych czy ratownictwa. Prawa do strajku nie mają również funkcjonariusze jednostek Policji i Sił Zbrojnych RP, Służby Więziennej, Straży Granicznej, ABW, CBA i innych, pracownicy organów władzy państwowej, administracji rządowej i samorządowej oraz w sądów i prokuratur.

Jeżeli nie strajk, to…?

W obronie praw i interesów pracowniczych, w zakresie warunków pracy i płacy lub świadczeń socjalnych oraz praw i wolności związkowych pracowników lub innych grup, które mają prawo zrzeszania się w związki zawodowe, po dokonaniu rokowań możliwe jest podjęcie akcji protestacyjnej, czyli pozastrajkowej formy rozwiązania sporu zbiorowego.

Akcja protestacyjna może zostać przeprowadzona wyłącznie bez przerywania przez pracowników pracy oraz w sposób niezagrażający życiu lub zdrowiu ludzkiemu. Co istotne, prawo do jej przeprowadzenia przysługuje również tym pracownikom, którzy nie mają prawa do strajku. Należy jednak pamiętać, że przepisy szczególne wyłączają możliwość uczestniczenia niektórym grupom pracowników również w akcjach protestacyjnych, jeżeli zakłócają one normalne funkcjonowanie urzędu. Dotyczy to m.in. członków korpusu służby cywilnej, urzędników państwowych, pracowników Najwyższej Izby Kontroli, czy też radców Prokuratorii Generalnej Rzeczpospolitej Polskiej.

Akcje protestacyjne mogą przybierać różne formy: oflagowanie lub oplakatowanie budynków pracodawcy, akcje ulotkowe organizowane na wiecach czy manifestacje. Zdarza się również, iż pracownicy okazują swój protest w postaci zwolnionego tempa pracy (tzw. strajk włoski) czy też drobiazgowo wykonując wszelkie czynności (tzw. strajk gorliwości). Te dwie ostatnie formy akcji protestacyjnej nie są jednak jednoznacznie uznawane za legalne, ponieważ stanowią one wprawdzie realizację obowiązków pracowniczych, jednak poziom ich utrudnienia oraz sposób ich wykonywania są w rzeczywistości pozornym wykonywaniem obowiązków.

Podsumowanie

Spór zbiorowy, który zaistnieje w zakładzie pracy może stanowić znacznie utrudnienie dla obu stron stosunku pracy. Należy jednak pamiętać, że droga, jaką zarówno pracodawca, jak i związek zawodowy muszą przejść w celu zawarcia porozumienia jest długa. Wobec tego istotne jest, aby w miarę możliwości nie eskalować istniejącego już konfliktu i doprowadzić do jak najszybszego rozwiązania problemu. Zważyć należy, że spór zbiorowy nie powinien stanowić formy wymuszenia na pracodawcy żądań pracowniczych, a sposób na opracowanie najbardziej optymalnego stanowiska, które pomoże zaspokoić interesy obu stron stosunku pracy.

Sposoby rozwiązywania sporu zbiorowego w zakładzie pracy

Autor: Katarzyna Grygo

Źródło: Kancelaria Nowicki i Ziemczyk

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Sprzedałeś 30 rzeczy w sieci przez rok? Twoje dane ma już urząd skarbowy. MF i KAS walczą z szarą strefą w handlu internetowym i unikaniem płacenia podatków

Ministerstwo Finansów (MF) i Krajowa Administracja Skarbowa (KAS) wdrożyły unijną dyrektywę (DAC7), która nakłada na operatorów platform handlu internetowego obowiązki sprawozdawcze. Dyrektywa jest kolejnym elementem uszczelnienia systemów podatkowych państw członkowskich UE. Dyrektywa nie wprowadza nowych podatków. Do 31 stycznia 2025 r. operatorzy platform mieli obowiązek składać raporty do Szefa KAS za lata 2023 i 2024. 82 operatorów platform przekazało za ten okres informacje o ponad 177 tys. unikalnych osobach fizycznych oraz ponad 115 tys. unikalnych podmiotach.

2 miliony firm czeka na podpis prezydenta. Stawką jest niższa składka zdrowotna

To może być przełom dla mikroprzedsiębiorców: Rada Przedsiębiorców apeluje do Andrzeja Dudy o podpisanie ustawy, która ulży milionom firm dotkniętym Polskim Ładem. "To test, czy naprawdę zależy nam na polskich firmach" – mówią organizatorzy pikiety zaplanowanej na 6 maja.

Obowiązkowe ubezpieczenie OC księgowych nie obejmuje skutków błędów w deklaracjach podatkowych. Ochrona dopiero po wykupieniu rozszerzonej polisy OC

Księgowi w biurach rachunkowych mają coraz mniej czasu na złożenie deklaracji podatkowych swoich klientów – termin składania m.in. PIT-36, PIT-37 i PIT-28 mija 30 kwietnia. Pod presją czasu księgowym zdarzają się pomyłki, np. błędne rozliczenie ulg, nieuwzględnienie wszystkich przychodów czy pomyłki w zaliczkach na podatek. W jednej z takich spraw nieprawidłowe wykazanie zaliczek w PIT-36L zakończyło się naliczonymi przez Urząd Skarbowy odsetkami w wysokości ponad 7000 zł. Obowiązkowe ubezpieczenie OC księgowych nie obejmuje błędów w deklaracjach podatkowych – ochronę zapewnia dopiero wykupienie rozszerzonej polisy.

Rewolucja płacowa w całej UE od 2026 roku. Pracodawcy będą musieli ujawniać kwoty wynagrodzenia pracownikom i kandydatom do pracy

Wynagrodzenia przestaną być tematem tabu. Od czerwca 2026 roku pracodawcy będą mieli obowiązek ujawniania informacji o płacach, zarówno kandydatom do pracy, jak i zatrudnionym pracownikom. Czy to koniec nierówności i początek nowego rozdania na rynku pracy?

REKLAMA

Firmy ignorują KSeF? Tylko 5 tys. podmiotów gotowych na rewolucję e-fakturowania

Choć obowiązek korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur wejdzie w życie za 9 miesięcy, zaledwie 5230 firm zdecydowało się na dobrowolne wdrożenie systemu. Eksperci biją na alarm – to ostatni moment na przygotowania. Firmy nie tylko ryzykują chaos, ale też muszą zmierzyć się z brakiem środowiska testowego, napiętym harmonogramem i rosnącą liczbą innych zmian w przepisach.

Spółka komandytowa bez VAT od dywidendy – ważna interpretacja skarbówki

Dywidenda wypłacana komplementariuszowi nie podlega VAT – potwierdził to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Oznacza to, że spółki komandytowe, w których wspólnicy prowadzą sprawy spółki bez wynagrodzenia, nie muszą obawiać się dodatkowego obciążenia podatkowego. To dobra wiadomość dla przedsiębiorców poszukujących efektywnych i bezpiecznych rozwiązań podatkowych.

Fiskus wlepi kary za niezapłacony podatek od sprzedaży ubrań i zabawek w internecie? MF analizuje informacje o 300 tys. osób i podmiotów handlujących na platformach internetowych

Operatorzy platform, za pośrednictwem których dokonywane są transakcje w internecie, przekazali MF dane ponad 177 tys. osób fizycznych i 115 tys. podmiotów – poinformowała PAP rzeczniczka szefa KAS Justyna Pasieczyńska. Dane te są teraz analizowane.

Katastrofa fakturowa w 2026 roku? Kto odważy się wdrożyć obowiązek stosowania KSeF i faktur ustrukturyzowanych?

Niedawno opublikowano kolejną wersję projektu „nowelizacji nowelizacji” ustaw na temat faktur ustrukturyzowanych i KSeF, które mają być niezwłocznie uchwalone. Ich jakość woła o pomstę do nieba. Co prawda zaproponowane zmiany świadczą o tym, że twórcy przepisów chcą pozostawić tym, którzy połapią się w tych zawiłościach, jakieś możliwości unikania tej katastrofy, zachowując fakturowanie w dotychczasowej formie przynajmniej do końca 2026 r. Pytanie, tylko po co to całe zamieszanie i dezorganizacja obrotu gospodarczego – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski.

REKLAMA

Jak nie zbankrutować na IT: inteligentne monitorowanie i optymalizacja kosztowa środowiska informatycznego. Praktyczny przewodnik po narzędziach i strategiach monitorowania

W dzisiejszej erze cyfrowej, środowisko IT stało się krwiobiegiem każdej nowoczesnej organizacji. Od prostych sieci biurowych po rozbudowane infrastruktury chmurowe, złożoność systemów informatycznych stale rośnie. Zarządzanie tak rozległym i dynamicznym ekosystemem to nie lada wyzwanie, wymagające nie tylko dogłębnej wiedzy technicznej, ale przede wszystkim strategicznego podejścia i dostępu do odpowiednich narzędzi. Wyobraźcie sobie ciągłą potrzebę monitorowania wydajności kluczowych aplikacji, dbałości o bezpieczeństwo wrażliwych danych, sprawnego rozwiązywania problemów zgłaszanych przez użytkowników, a jednocześnie planowania przyszłych inwestycji i optymalizacji kosztów. To tylko wierzchołek góry lodowej codziennych obowiązków zespołów IT i kadry managerskiej. W obliczu tej złożoności, poleganie wyłącznie na intuicji czy reaktywnym podejściu do problemów staje się niewystarczające. Kluczem do sukcesu jest proaktywne zarządzanie, oparte na solidnych danych i inteligentnych systemach, które nie tylko informują o bieżącym stanie, ale również pomagają przewidywać przyszłe wyzwania i podejmować mądre decyzje.

Wojna celna USA - Chiny. Jak może się bronić Państwo Środka: 2 scenariusze. Świat (też Stany Zjednoczone) nie może się obejść bez chińskiej produkcji

Chiny mogą przekierować towary nadal objęte nowymi, wysokimi cłami USA przez gospodarki i porty azjatyckie lub (a raczej równolegle) przekierować sprzedaż dotychczas kierowaną do USA na inne rynki - prognozują eksperci Allianz Trade. Bardziej prawdopodobna jest przewaga drugiego scenariusza – tak było podczas pierwszej wojny handlowej prezydenta Trumpa, co obecnie oznaczać będzie m.in. 6% rokroczny wzrost importu z Chin do UE (ale też do innych krajów) w ciągu trzech najbliższych lat. Branża, która nie korzysta z żadnych wyłączeń w wojnie celnej – odzież i tekstylia może odczuć ją w największym stopniu na swoich marżach.

REKLAMA