Zastaw rejestrowy jako zabezpieczenie postanowień umowy w obrocie gospodarczym

Zastaw rejestrowy kontra zastaw zwykły

Zastaw rejestrowy do obowiązującego porządku prawnego został wprowadzony poprzez ustawę z dnia z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz. U. z 1996 Nr 149, poz. 703 ze zm., dalej jako: ZastRejU). Wskazana ustawa reguluje ustanawianie, przeniesienie i wygaśnięcie zastawu rejestrowego, przedmiot tego zastawu, prawa i obowiązki zastawcy i zastawnika, zbieg zastawu rejestrowego z innym ograniczonym prawem rzeczowym, zaspokajanie zastawnika oraz prowadzenie rejestru zastawów. – Należy zauważyć, że podstawową funkcją zastawu rejestrowego w odróżnieniu od zastawu zwykłego jest zabezpieczenie kredytu produkcyjnego – mówi mec. Robert Nogacki, założyciel Kancelarii Prawnej Skarbiec, specjalizującej się w obsłudze prawnej podmiotów gospodarczych. Nie są to jednak jedyne różnice pomiędzy tymi rodzajami instytucji zastawu.

Uregulowany przepisami ustawy dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 Nr 16, poz. 93 ze zm., dalej jako: „k.c.”) zastaw umowny powstaje na podstawie umowy pomiędzy właścicielem rzeczy, a wierzycielem. Do powstania zastawu nie wystarcza tylko zawarcie umowy, ponieważ niezbędne jest wydanie rzeczy wierzycielowi. Funkcją zastawu jako ograniczonego prawa rzeczowego jest zabezpieczenie określonej wierzytelności, która przysługuje np. jednemu z podmiotów, którym może być kontrahent. Zastaw zabezpiecza również roszczenia o odsetki nieprzedawnione, a w szczególności o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania (art. 314 k.c.).

– Zastaw rejestrowy stanowi z kolei jeden z najpopularniejszych sposobów zabezpieczenia roszczeń – mówi mec. Nogacki. – Podkreślić należy, że w momencie ustanowienia zastawu wierzyciel nabywa prawo, zgodnie z którego treścią będzie mógł dochodzić zaspokojenia z obciążonej rzeczy bez względu na to, czyją stała się własnością. Będzie miał też pierwszeństwo przed innymi wierzycielami właściciela obciążonej rzeczy – wyjaśnia. Zgodnie z art. 1 ust. 2 ZastRejU w sprawach nieuregulowanych w przedmiotowej ustawie  do zastawu rejestrowego stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

Ponadto, do najważniejszych różnic pomiędzy obiema instytucjami należą: przedmiot zastawu, strony umowy zastawu rejestrowego, sposób ustanowienia, prawa i obowiązki zastawcy i zastawnika, pierwszeństwo zastawu rejestrowego, przeniesienie i wygaśnięcie tego prawa jak również tryb zaspokojenia zastawnika.

Katalog przedmiotów zastawu rejestrowego

Ustawa o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów wskazuje na katalog przedmiotów, które mogą zostać objęte zastawem rejestrowym. Katalog stanowią przede wszystkim rzeczy ruchome i zbywalne prawa majątkowe, poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 1 pkt 1–3 ZastRejU, do których należą: prawa mogące być przedmiotem hipoteki, wierzytelności na których ustanowiono hipotekę oraz statki morskie oraz statki w budowie mogące być przedmiotem hipoteki morskiej. Artykuł 7 ust. 2 ZastRejU zawiera z kolei przykładowe wyliczenie przedmiotów zastawu, wskazując, że zastawem rejestrowym można w szczególności obciążyć:

1. rzeczy oznaczone co do tożsamości;
2. rzeczy oznaczone co do gatunku, jeżeli w umowie zastawniczej określona zostanie ich ilość oraz sposób wyodrębnienia od innych rzeczy tego samego gatunku;
3. zbiór rzeczy ruchomych lub praw, stanowiący całość gospodarczą, choćby jego skład był zmienny;
4. ;
5. prawa na dobrach niematerialnych;
6. prawa z papierów wartościowych;
7. prawa z niebędących papierami wartościowymi instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94 ze zm.).

Polecamy: Jednolity Plik Kontrolny - Ewidencja VAT od 1 stycznia 2017