Przymus zatrudniania na umowe o pracę przy wykonywaniu zamówień publicznych

W świetle art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych (p.z.p.), zamawiający może żądać od wykonawców jedynie dysponowania osobami o określonych kwalifikacjach, czy uprawnieniach, bez konieczności wykazywania faktu zatrudniania ww. osób, na podstawie stałych umów o pracę. Za słusznością tego stanowiska jednoznacznie przemawia aktualne orzecznictwo KIO oraz stanowisko Głównej Komisji Orzekającej.

Autopromocja

Webinar:
KSeF 2.0 – co biuro rachunkowe musi wiedzieć przed wejściem w życie obowiązku?

Sprawdź

Autopromocja

W wyroku GKO z dnia 15 września 2008 r., wydanym na podstawie poprzedniego stanu prawnego, ale zachowującym aktualność  zapadłym w sprawie o sygnaturze akt DF/GKO/4900/38/36/08/1580 wskazano, iż „gramatyczna wykładnia art. 22 ust. 1 pkt 2 p.z.p., jednoznacznie wskazuje na możliwość spełnienia warunku w przypadku dysponowania własnymi pracownikami, jak również poprzez uzupełnienie potencjału osobowego w ramach umów cywilnoprawnych. Zapisu art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, stawiającego wykonawcy wymóg dysponowania osobami zdolnymi do wykonania zadania, nie należy rozumieć jako konieczność zatrudnienia przez wykonawcę określonej ilości osób, niezbędnej do wykonania zadania, na podstawie umowy o pracę. Gdyby bowiem wolą ustawodawcy było postawienie takiego warunku, to z pewnością wyraźnie by go zapisał poprzez użycie zwrotów takich jak: „pracowników”, „zatrudnionych na umowę o pracę”. Skoro w ustawie użyto zwrotu „dysponują (...) osobami zdolnymi do wykonania zadania”, to znaczy, że chodzi tu o możliwość wykorzystania do realizacji zadania określonej ilości osób (fachowców), ale niekoniecznie pracowników”.

Ponadto nie sposób nie zwrócić uwagi także na treść art. 26 ust. 2b ustawy p.z.p., w którym stwierdzono, że Wykonawca może polegać na wiedzy i doświadczeniu, potencjale technicznym, osobach zdolnych do wykonania zamówienia lub zdolnościach finansowych innych podmiotów, niezależnie od charakteru prawnego łączących go z nimi stosunków.

Jak wynika z powyższego,  nie istnieje podstawa prawna do wprowadzenia wymogu polegającego na tym, że osoby zaangażowane w realizację zamówienia były zatrudnione na umowie o pracę na podstawie ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks Pracy.

Autopromocja

Konferencja: Kongres KSeF. Cyfrowa rewolucja w fakturowaniu

Sprawdź

Kalkulatory

Podyskutuj o tym na naszym FORUM

Należy zatem uznać, że  konsekwencją wprowadzenia do SIWZ wymogu zatrudniania pracowników na umowę o pracę będzie błędny opis warunków przystąpienia do przetargu co stanowi podstawę do wniesienia odwołania (vide: art. 182 ust. 2 pkt 2 p.z.p.).

Michał Szczodry, aplikant radcowski
Łukasz Bernatowicz,  radca prawny
Kancelaria Radców Prawnych & Doradców Podatkowych Bernatowicz Komorniczak i Mazur sp.p.

Autopromocja

Webinar:
KSeF w małym biurze rachunkowym

Sprawdź