Unikanie opodatkowania dochodów z należności licencyjnych

Metody międzynarodowego unikania opodatkowania w zakresie należności licencyjnych wymagają wykorzystania co najmniej 2 spółek w różnych państwach, przy czym spółka będąca odbiorcą tych należności powinna być zlokalizowana w jurysdykcji pozwalającej na neutralną podatkowo wypłatę tych należności do niej (tj. bez podatku u źródła) oraz na możliwie niskie ich opodatkowanie. Podstawą wykorzystania należności licencyjnych jako metody międzynarodowego planowania podatkowego jest zazwyczaj znak towarowy, będący własnością licencjodawcy. Polskie prawo cywilne, podobnie jak podatkowe, nie posiada definicji legalnej pojęcia „należności licencyjnych”, z tego względu konieczne jest odwołanie się do odpowiednich regulacji prawa międzynarodowego. Definicja pojęcia „należności licencyjnych” zawarta w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania co do zasady obejmuje płatności z tytułu:

• użytkowania lub prawa do użytkowania prawa autorskiego, patentu, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, znaku towarowego lub innej podobnej własności lub prawa,
• użytkowania lub prawa do użytkowania wszelkiego urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego,
• udostępnienia wiedzy lub informacji naukowej, technicznej, przemysłowej lub handlowej,
• udzielania wszelkiej pomocy o charakterze pomocniczym i posiłkowym służącej jako środek umożliwiający stosowanie lub korzystanie z wszelkiego majątku lub prawa, urządzenia, wiedzy lub informacji wymienionej powyżej,
• użytkowania lub prawa do użytkowania filmów, taśm radiowych i telewizyjnych.

Jak rozliczyć licencję od firmy kanadyjskiej?

Znak towarowy jako mechanizm międzynarodowego unikania opodatkowania dochodu daje największe możliwości, proporcjonalne do stopnia rozwoju biznesu, w którym jest wykorzystywany. Istotą znaku towarowego jest poddanie go ochronie prawnej wynikającej z odpowiedniej rejestracji w urzędzie patentowym. W sytuacji rozpoczęcia działalności gospodarczej danej jednostki można bowiem mówić o logo, które wraz z wykorzystywaniem go w toku prowadzonej przez tą jednostkę działalności gospodarczej staje się dziełem (znakiem słowno-graficznym w rozumieniu prawa autorskiego). Dopiero zgłoszenie wniosku o rejestrację tego znaku jako znaku towarowego w stosownym urzędzie patentowym polskim lub europejskim rozciąga na ten znak ochronę prawną od dnia złożenia wniosku, oczywiście przy założeniu późniejszej jego rejestracji. Dopiero od chwili złożenia wniosku o rejestrację znaku towarowego w urzędzie patentowym możliwe jest zatem pobieranie należności licencyjnych, których poziom powinien mieć w pełni rynkowy charakter nie tylko w odniesieniu do samego znaku, ale i do branży, w której znak ten jest wykorzystywany. Wycena znaku towarowego przez biegłego rzeczoznawcę jest zatem fundamentalnym elementem wykorzystania go jako mechanizmu redukcji opodatkowania dochodu, pozwala bowiem w sposób rzetelny określić wartość rynkową tego znaku. Roczna wartość należności licencyjnych stanowić będzie określony procent wartości rynkowej znaku, który będzie typowy dla konkretnej branży, w której znak jest wykorzystywany.